კონვენცია სპეციალური მისიების შესახებ

კონვენცია სპეციალური მისიების შესახებ მიღებულია გაეროს გენერალური ასამბლეის 1969 წლის 8 დეკემბრის 2530 (XXIV) რეზოლუციით.

მუხლი 1
გამოყენებული ტერმინები
ამ კონვენციაში:

ა) "სპეციალური მისია" არის დროებითი მისია, სახელმწიფოს წარმომადგენლობითი ხასიათით, რომელიც გაგზავნილია ერთი სახელმწიფოს მიერ მეორეში, ამ უკანასკნელის თანხმობით, რათა განიხილოს იგი გარკვეულ საკითხებზე ან განახორციელოს მის კონკრეტულ ამოცანასთან დაკავშირებით;

ბ) „მუდმივი დიპლომატიური წარმომადგენლობა“ ნიშნავს დიპლომატიურ წარმომადგენლობას დიპლომატიური ურთიერთობების შესახებ ვენის კონვენციის მნიშვნელობით;

გ) „საკონსულო დაწესებულება“ ნიშნავს ნებისმიერ გენერალურ საკონსულოს, საკონსულოს, ვიცე-საკონსულოს ან საკონსულო დაწესებულებას;

დ) „სპეციალური მისიის ხელმძღვანელი“ არის პირი, რომელსაც წარმგზავნი სახელმწიფო აკისრებს ამ თანამდებობაზე მოქმედების მოვალეობას;

ე) „გამომგზავნი სახელმწიფოს წარმომადგენელი სპეციალურ მისიაში“ არის ნებისმიერი პირი, რომელიც ჩადებულია გამგზავნი სახელმწიფოს მიერ ამ კვალიფიკაციით;

ვ) „სპეციალური მისიის წევრები“ არიან სპეციალური მისიის ხელმძღვანელი, გაგზავნილი სახელმწიფოს წარმომადგენლები სპეციალურ მისიაში და სპეციალური მისიის პერსონალის წევრები;

ზ) „სპეციალური მისიის პერსონალის წევრები“ არის სპეციალური წარმომადგენლობის დიპლომატიური პერსონალის, ადმინისტრაციულ-ტექნიკური პერსონალისა და მომსახურე პერსონალი;

თ) „დიპლომატიური პერსონალის წევრები“ არიან სპეციალური წარმომადგენლობის პერსონალის წევრები, რომლებსაც აქვთ დიპლომატის სტატუსი სპეციალური წარმომადგენლობის მიზნებისათვის;

ი) „ადმინისტრაციული და ტექნიკური პერსონალის წევრები“ ნიშნავს სპეციალური მისიის პერსონალის წევრებს, რომლებიც ახორციელებენ სპეციალური მისიის ადმინისტრაციულ და ტექნიკურ მომსახურებას;

კ) „მომსახურე პერსონალი“ არის სპეციალური მისიის პერსონალის წევრები, რომლებიც დასაქმებულნი არიან მის მიერ შინამოსამსახურეებად ან მსგავს სამუშაოზე;

ლ) „კერძო მომსახურე პერსონალი“ ნიშნავს პირებს, რომლებიც იმყოფებიან სპეციალური მისიის წევრების ექსკლუზიურ პირად სამსახურში.

მუხლი 2
სპეციალური მისიის დანიშნულება
სახელმწიფოს შეუძლია სხვა სახელმწიფოში გაგზავნოს სპეციალური მისია ამ უკანასკნელის თანხმობით, რომელიც ადრე იქნა მიღებული დიპლომატიური ან სხვა შეთანხმებული ან ორმხრივად მისაღები არხებით.

მუხლი 3
სპეციალური მისიის ფუნქციები
სპეციალური მისიის ფუნქციები განისაზღვრება გამგზავნი სახელმწიფოსა და მიმღებ სახელმწიფოს შორის ურთიერთშეთანხმებით.

მუხლი 4
სპეციალური მისიის გაგზავნა ორ ან მეტ შტატში
სახელმწიფო, რომელსაც სურს გააგზავნოს ერთი და იგივე სპეციალური მისია ორ ან მეტ სახელმწიფოში, უნდა აცნობოს თითოეულ მიმღებ სახელმწიფოს მისი თანხმობის მოთხოვნისას.

მუხლი 5
ორი ან მეტი სახელმწიფოს მიერ საერთო სპეციალური მისიის გამგზავრება
ორი ან მეტი სახელმწიფო, რომელთაც სურთ გაგზავნონ ერთობლივი სპეციალური მისია სხვა სახელმწიფოში, ამის შესახებ აცნობებენ მასპინძელ სახელმწიფოს, როდესაც ისინი მოითხოვენ მის თანხმობას.

მუხლი 6
ორი ან მეტი სახელმწიფოს მიერ სპეციალური მისიების გამგზავრება მათთვის საერთო ინტერესის საკითხის განსახილველად
ორ ან მეტ სახელმწიფოს შეუძლია ერთდროულად გაგზავნოს სპეციალური მისია სხვა სახელმწიფოში, ამ სახელმწიფოს თანხმობით, მიღებული მე-2 მუხლის შესაბამისად, ყველა ამ სახელმწიფოს შორის შეთანხმებული საკითხის ერთობლივი განსახილველად. მათ.

მუხლი 7
დიპლომატიური ან საკონსულო ურთიერთობების არარსებობა
დიპლომატიური ან საკონსულო ურთიერთობების არსებობა არ არის აუცილებელი სპეციალური მისიის გაგზავნის ან მიღებისთვის.

მუხლი 8
სპეციალური მისიის წევრების დანიშვნა
მე-10, მე-11 და მე-12 მუხლებით გათვალისწინებული გამონაკლისების გათვალისწინებით, წარმგზავნი სახელმწიფოს შეუძლია, თავისი შეხედულებისამებრ, დანიშნოს სპეციალური მისიის წევრები, მიმღებ სახელმწიფოს წინასწარ გადასცეს ყველა საჭირო ინფორმაცია სპეციალური მისიის ზომასა და შემადგენლობასთან დაკავშირებით. მისია და, კერძოდ, იმ პირთა ვინაობა და თანამდებობა, რომელსაც ის აპირებს დანიშნოს. მასპინძელ სახელმწიფოს შეუძლია არ მისცეს თანხმობა სპეციალური მისიის გაგზავნაზე, რომლის ზომაც მას არ მიაჩნია მისაღებად მიმღებ სახელმწიფოში არსებული გარემოებებისა და პირობებისა და მისიის საჭიროებების გათვალისწინებით. მას ასევე შეუძლია უარის თქმის მიზეზების დასახელების გარეშე უარი თქვას თანხმობაზე რომელიმე პირის სპეციალური მისიის წევრად დანიშვნაზე.

მუხლი 9
სპეციალური მისიის შემადგენლობა
1. სპეციალური მისია შედგება გამგზავნი სახელმწიფოს ერთი ან მეტი წარმომადგენლისგან, რომელთაგანაც ამ სახელმწიფოს შეუძლია დანიშნოს მისიის ხელმძღვანელი. სპეციალურ მისიაში შეიძლება შედიოდეს აგრეთვე დიპლომატიური, ადმინისტრაციული და ტექნიკური და მომსახურე პერსონალი.

2. როდესაც ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში მდებარე მუდმივი დიპლომატიური წარმომადგენლობის ან საკონსულო დაწესებულების წევრები შედიან სპეციალურ მისიაში, ისინი ინარჩუნებენ თავიანთ პრივილეგიებსა და იმუნიტეტებს, როგორც დიპლომატიური წარმომადგენლობის ან საკონსულო დაწესებულების წევრებს, გარდა იმ პრივილეგიებისა და იმუნიტეტებისა, რომლებიც მინიჭებულია ამ კონვენციას.

მუხლი 10
სპეციალური მისიის წევრების მოქალაქეობა
1. გამომგზავნი სახელმწიფოს წარმომადგენლები სპეციალურ მისიაში და მისი დიპლომატიური პერსონალის წევრები, პრინციპში, უნდა იყვნენ წარმგზავნი სახელმწიფოს მოქალაქეები.

2. ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს მოქალაქეები არ შეიძლება დაინიშნონ სპეციალურ მისიაში, გარდა ამ სახელმწიფოს თანხმობისა და ეს თანხმობა შეიძლება ნებისმიერ დროს გაუქმდეს.

3. ადგილსამყოფელ სახელმწიფოს შეუძლია იტოვებს ამ მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებული უფლება მესამე სახელმწიფოს მოქალაქეებთან მიმართებაში, რომლებიც იმავდროულად არ არიან გამგზავნი სახელმწიფოს მოქალაქეები.

მუხლი 11
შეტყობინებები
1. საგარეო საქმეთა სამინისტროს ან ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს სხვა ორგანოს, რომლის შესახებაც არსებობს შეთანხმება, ეცნობება:

ა) სპეციალური მისიის შემადგენლობა და მასში შემდგომი ცვლილებები;

ბ) მისიის წევრების ჩამოსვლა და საბოლოო გამგზავრება და მისიაში მათი ფუნქციების შეწყვეტა;

გ) მისიის წევრის თანმხლები პირის ჩამოსვლა და საბოლოო გამგზავრება;

დ) მიმღებ სახელმწიფოში მცხოვრები პირების დაქირავება და სამსახურიდან გათავისუფლება მისიის წევრებად ან კერძო მომსახურე პერსონალად;

ე) სპეციალური მისიის ხელმძღვანელის ან, თუ ასეთი პირი არ არის დანიშნული, მე-14 მუხლის 1-ლ პუნქტში მითითებული წარმომადგენლისა და მათი მოადგილეების დანიშვნას;

ვ) სპეციალური მისიის მიერ დაკავებული შენობებისა და 30-ე, 36-ე და 39-ე მუხლების შესაბამისად ხელშეუხებლობის მქონე პირადი ნაგებობების ადგილმდებარეობა, აგრეთვე ყველა მონაცემი, რომელიც აუცილებელია ასეთი შენობების იდენტიფიკაციისათვის.

2. ჩასვლისა და საბოლოო გამგზავრების შესახებ შეტყობინება უნდა მოხდეს წინასწარ, თუ ეს შეუძლებელი არ არის.

მუხლი 12
პერსონა ნონ გრატად ან დაუშვებლად გამოცხადებული პირები
1. ადგილსამყოფელ სახელმწიფოს შეუძლია ნებისმიერ დროს, მიზეზის მიცემის ვალდებულების გარეშე, აცნობოს წარმგზავნი სახელმწიფოს, რომ წარმგზავნი სახელმწიფოს ნებისმიერი წარმომადგენელი სპეციალურ მისიაში ან მისი დიპლომატიური პერსონალის ნებისმიერი წევრი არის პერსონა ნონ გრატატი, ან რომ სხვა მისიის პერსონალი მიუღებელია. ასეთ შემთხვევაში გამომგზავნი სახელმწიფომ, საჭიროებისამებრ, უნდა გაიწვიოს მოცემული პირი ან შეწყვიტოს მისი ფუნქციები მისიაში. პირი შეიძლება გამოცხადდეს პერსონა ნონ გრატად ან მიუღებლად ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს ტერიტორიაზე ჩამოსვლამდე.

2. თუ გამომგზავნი სახელმწიფო უარს იტყვის ან გონივრულ ვადაში არ შეასრულებს ამ მუხლის 1-ლი პუნქტით გათვალისწინებული ვალდებულებების შესრულებას, ადგილსამყოფელ სახელმწიფოს შეუძლია უარი თქვას აღნიშნული პირის სპეციალური მისიის წევრად აღიარებაზე.

მუხლი 13
სპეციალური მისიის ფუნქციების დაწყება
1. სპეციალური მისიის ფუნქციები იწყება იმ მომენტიდან, როდესაც მისია დაამყარებს ოფიციალურ კონტაქტს საგარეო საქმეთა სამინისტროსთან ან მასპინძელი სახელმწიფოს სხვა ორგანოსთან, რასთან დაკავშირებითაც არსებობს შეთანხმება.

2. სპეციალური მისიის ფუნქციების განხორციელების დაწყება არ არის დამოკიდებული არც წარმდგენი სახელმწიფოს მუდმივი დიპლომატიური წარმომადგენლობის მიერ მის წარდგენაზე, არც რწმუნებათა სიგელების ან უფლებამოსილების გადაცემაზე.

მუხლი 14
უფლებამოსილება იმოქმედოს სპეციალური მისიის სახელით
1. სპეციალური მისიის მეთაური ან, თუ გამგზავნ სახელმწიფოს არ აქვს დანიშნული, წარმგზავნი სახელმწიფოს ერთ-ერთი წარმომადგენელი, ამ უკანასკნელის მიერ დასახელებული, უფლებამოსილია იმოქმედოს სპეციალური მისიის სახელით და მიმოწერა გაუწიოს მიმღებს. სახელმწიფო. ადგილსამყოფელმა სახელმწიფომ სპეციალურ მისიასთან დაკავშირებული კორესპონდენცია მიმართავს მისიის ხელმძღვანელს ან, თუ მისიის ხელმძღვანელი არ არის დანიშნული, ზემოთ დასახელებულ წარმომადგენელს, პირდაპირ ან მუდმივი დიპლომატიური წარმომადგენლობის მეშვეობით.

2. თუმცა, სპეციალური მისიის წევრს შეუძლია გამომგზავნი სახელმწიფოს, სპეციალური მისიის ხელმძღვანელის ან, თუ მისიის ხელმძღვანელი არ არის დანიშნული, ამ მუხლის პირველ პუნქტში მითითებული წარმომადგენლის მიერ უფლებამოსილი, შეცვალოს სპეციალური მისიის ხელმძღვანელს ან ზემოხსენებულ წარმომადგენელს, ან მისიის სახელით განახორციელოს კონკრეტული ქმედებები.

მუხლი 15
მასპინძელი სახელმწიფოს უფლებამოსილება, რომელთანაც მიმდინარეობს ოფიციალური საქმიანობა
მასპინძელ სახელმწიფოსთან ყველა ოფიციალური საქმე, რომელსაც გამომგზავნი სახელმწიფო დაევალა სპეციალურ მისიას, წარიმართება საგარეო საქმეთა სამინისტროსთან ან მისი მეშვეობით, ან მასპინძელი მთავრობის სხვა ორგანოსთან, რომელზეც შეთანხმებულია.

მუხლი 16
წესები უფროსობის შესახებ
1. როდესაც ორი ან მეტი სპეციალური მისია ხვდება მასპინძელი სახელმწიფოს ან მესამე სახელმწიფოს ტერიტორიაზე, მისიების უპირატესობა დგინდება, თუ სხვა რამ არ არის შეთანხმებული, პროტოკოლით დადგენილი სახელმწიფოების სახელების ანბანური თანმიმდევრობის შესაბამისად. სახელმწიფოს, რომლის ტერიტორიაზეც განლაგებულია მისიები.

2. ორი ან მეტი სპეციალური მისიის შეხვედრის პრიორიტეტი საზეიმო ან საზეიმო დღესასწაულზე განისაზღვრება მასპინძელი სახელმწიფოს პროტოკოლით.

3. ერთი და იგივე სპეციალური მისიის წევრების ასაკობრივი ასაკი ეცნობება ადგილსამყოფელ სახელმწიფოს ან მესამე სახელმწიფოს, რომლის ტერიტორიაზეც იკრიბება ორი ან მეტი სპეციალური მისია.

მუხლი 17
სპეციალური მისიის ადგილი
1. სპეციალური მისიის ადგილსამყოფელი არის ადგილი, რომელიც დადგენილია შესაბამის სახელმწიფოებს შორის შეთანხმებით.

2. შეთანხმების არარსებობის შემთხვევაში, სპეციალური მისიის ადგილსამყოფელია ადგილი, სადაც მდებარეობს ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს საგარეო საქმეთა სამინისტრო.

3. თუ სპეციალურ მისიას უნდა განახორციელოს თავისი ფუნქციები სხვადასხვა ადგილას, დაინტერესებული სახელმწიფოები შეიძლება შეთანხმდნენ, რომ მისიას ჰქონდეს რამდენიმე საცხოვრებელი ადგილი, საიდანაც მათ შეუძლიათ აირჩიონ ერთი, როგორც მთავარი საცხოვრებელი.

მუხლი 18
სპეციალური მისიების შეხვედრა მესამე სახელმწიფოს ტერიტორიაზე
1. ორი ან მეტი სახელმწიფოს სპეციალური მისიები შეიძლება შეიკრიბონ მესამე სახელმწიფოს ტერიტორიაზე მხოლოდ ამ სახელმწიფოს გამოხატული თანხმობის მიღების შემდეგ, რომელიც იტოვებს უფლებას გააუქმოს იგი.

2. მესამე სახელმწიფოს შეუძლია თავისი თანხმობის მიცემით განსაზღვროს პირობები, რომლებიც უნდა დაიცვან წარმგზავნი სახელმწიფოების მიერ.

3. მესამე სახელმწიფო ახორციელებს ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს უფლებებს და იღებს ვალდებულებებს გამომგზავნი სახელმწიფოების მიმართ იმდენად, რამდენადაც იგი მიუთითებს ამაზე თანხმობის მიცემით.

მუხლი 19
სპეციალური მისიის უფლება გამომგზავნი სახელმწიფოს დროშისა და ემბლემის გამოყენების შესახებ
1. სპეციალურ მისიას უფლება აქვს გამოიყენოს გამგზავნი სახელმწიფოს დროშა და ემბლემა მისიის მიერ დაკავებულ შენობაში, აგრეთვე მის სატრანსპორტო საშუალებებზე, როდესაც ისინი გამოიყენება ოფიციალური მიზნებისათვის.

2. ამ მუხლით გათვალისწინებული უფლების განხორციელებისას მხედველობაში მიიღება ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს კანონები, დებულებები და წეს-ჩვეულებები.

მუხლი 20
სპეციალური მისიის ფუნქციების დასრულება
1. სპეციალური მისიის ფუნქციები წყდება, კერძოდ:

ა) დაინტერესებულ სახელმწიფოებთან შეთანხმებით;

ბ) სპეციალური მისიის ამოცანის შესრულებისას;

გ) სპეციალური მისიისთვის განსაზღვრული ვადის გასვლის შემდეგ, გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც კონკრეტულად გახანგრძლივდა;

დ) გამომგზავნი სახელმწიფოს შეტყობინების შესახებ, რომ ის წყვეტს ან ხსნის სპეციალურ მისიას;

ე) მასპინძელ სახელმწიფოს აცნობებს, რომ იგი მიიჩნევს, რომ სპეციალური მისიის საქმიანობა შეწყვეტილია.

2. წარმგზავნი სახელმწიფოსა და ადგილსამყოფელ სახელმწიფოს შორის დიპლომატიური ან საკონსულო ურთიერთობის გაწყვეტა თავისთავად არ იწვევს ურთიერთობის გაწყვეტის დროს არსებული სპეციალური მისიების საქმიანობის შეწყვეტას.

მუხლი 21
სახელმწიფოს მეთაურის სტატუსი და მაღალი რანგის პირები
1. გამომგზავნი სახელმწიფოს მეთაური, რომელიც ხელმძღვანელობს სპეციალურ მისიას, მიმღებ სახელმწიფოში ან მესამე სახელმწიფოში სარგებლობს იმ უპირატესობებით, პრივილეგიებითა და იმუნიტეტებით, რომლებიც აღიარებულია საერთაშორისო კანონმდებლობით ოფიციალური ვიზიტით სხვა სახელმწიფოში ჩასული სახელმწიფოს მეთაურებისთვის.

2. მთავრობის მეთაური, საგარეო საქმეთა მინისტრი და სხვა მაღალი რანგის პირები, რომლებიც მონაწილეობენ გამომგზავნი სახელმწიფოს სპეციალურ მისიაში, სარგებლობენ ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში ან მესამე სახელმწიფოში, გარდა იმისა, რაც მათ ენიჭებათ ამ კონვენციას, მათზე მინიჭებული საშუალებები, პრივილეგიები და იმუნიტეტები საერთაშორისო სამართალი.

მუხლი 22
ზოგადი სარგებელი
მასპინძელმა სახელმწიფომ უნდა უზრუნველყოს სპეციალური მისია მისი ფუნქციების შესასრულებლად საჭირო საშუალებებით, სპეციალური მისიის ხასიათისა და მიზნის გათვალისწინებით.

მუხლი 23
ფართი
მასპინძელი სახელმწიფო, სპეციალური მისიის მოთხოვნის შემთხვევაში, უნდა დაეხმაროს მას საჭირო შენობების, ასევე მისი წევრებისთვის შესაფერისი საცხოვრებელი ოთახების მოპოვებაში.

მუხლი 24
სპეციალური მისიის შენობების გადასახადისგან გათავისუფლება
1. სპეციალური მისიის მიერ განხორციელებული ფუნქციების ხასიათისა და ხანგრძლივობის შესაბამისად, წარმგზავნი სახელმწიფო და მისი სახელით მოქმედი სპეციალური მისიის წევრები გათავისუფლებულნი იქნებიან სახელმწიფო, რეგიონული და მუნიციპალური გადასახადებისაგან, მოსაკრებლებისა და მოვალეობებისაგან. სპეციალური მისიის მიერ დაკავებული შენობების მიმართ, გარდა გადასახადების, მოსაკრებლებისა და მოსაკრებლებისა, რომლებიც წარმოადგენს გადასახადებს კონკრეტული ტიპის მომსახურებისთვის.

2. ამ მუხლში მითითებული ფისკალური შეღავათები არ ვრცელდება იმ გადასახადებზე, მოსაკრებლებზე და გადასახადებზე, რომლებიც ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს კანონმდებლობის მიხედვით ეკისრება პირებს, რომლებიც აფორმებენ კონტრაქტებს წარმგზავნი სახელმწიფოსთან ან სპეციალური მისიის წევრთან.

მუხლი 25
შენობების ხელშეუხებლობა
1. შენობა, სადაც განთავსებულია სპეციალური მისია ამ კონვენციის შესაბამისად, ხელშეუხებელია. ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს წარმომადგენლებს არ შეუძლიათ შევიდნენ ამ შენობაში, გარდა სპეციალური მისიის ხელმძღვანელის თანხმობის ან, საჭიროების შემთხვევაში, ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში აკრედიტებული გამგზავნი სახელმწიფოს მუდმივი დიპლომატიური წარმომადგენლობის ხელმძღვანელის თანხმობით. ასეთი თანხმობა შეიძლება საჭირო გახდეს ხანძრის ან სხვა სტიქიური უბედურების შემთხვევაში, რომელიც სერიოზულ საფრთხეს უქმნის საზოგადოებრივ უსაფრთხოებას და მხოლოდ მაშინ, როდესაც სპეციალური მისიის ხელმძღვანელის ან, საჭიროების შემთხვევაში, მუდმივი მისიის ხელმძღვანელის პირდაპირი თანხმობა შეუძლებელია. .

2. მასპინძელ სახელმწიფოს აქვს განსაკუთრებული მოვალეობა მიიღოს ყველა შესაბამისი ზომა, რათა დაიცვას სპეციალური მისიის შენობები ყოველგვარი შეჭრისგან ან დაზიანებისგან და თავიდან აიცილოს მისიის სიმშვიდისა და ღირსების ნებისმიერი დარღვევა.

3. სპეციალური მისიის შენობა, მათი ავეჯეულობა და სპეციალური მისიის მუშაობისათვის გამოყენებული სხვა ქონება, აგრეთვე მისიის სატრანსპორტო საშუალებები დაცულია ჩხრეკის, რეკვიზიციის, ამოღებისა და აღსრულებისაგან.

მუხლი 26
არქივებისა და დოკუმენტების ხელშეუხებლობა
სპეციალური მისიის არქივები და დოკუმენტები ხელშეუხებელია ნებისმიერ დროს და მათი ადგილმდებარეობის მიუხედავად. საჭიროების შემთხვევაში მათ უნდა ჰქონდეთ ხილული გარეგანი განმასხვავებელი ნიშნები.

მუხლი 27
გადაადგილების თავისუფლება
რამდენადაც ეს არ ეწინააღმდეგება კანონებსა და რეგულაციებს იმ ტერიტორიებთან დაკავშირებით, რომლებშიც შესვლა აკრძალულია ან რეგულირდება ეროვნული უსაფრთხოების მიზეზების გამო, ადგილსამყოფელმა სახელმწიფომ უნდა უზრუნველყოს სპეციალური მისიის ყველა წევრისთვის გადაადგილების თავისუფლება და მოგზაურობის თავისუფლება მის ტერიტორიაზე. მათი ფუნქციების შესასრულებლად საჭირო ზომით.სპეციალური მისია.

მუხლი 28
კომუნიკაციის თავისუფლება
1. ადგილსამყოფელმა სახელმწიფომ უნდა დაუშვას და დაიცვას სპეციალური მისიის უფასო კომუნიკაცია ყველა ოფიციალური მიზნისთვის. გამომგზავნი სახელმწიფოს მთავრობასთან, მის დიპლომატიურ წარმომადგენლობებთან, საკონსულო ოფისებთან და სხვა სპეციალურ მისიებთან, ან იმავე მისიის ცალკეულ ჯგუფებთან ურთიერთობისას, სადაც არ უნდა იყოს განთავსებული, სპეციალურ მისიას შეუძლია გამოიყენოს ყველა შესაფერისი საშუალება, მათ შორის კურიერები და კოდირებული ან დაშიფრული გაგზავნა. თუმცა, სპეციალურ მისიას შეუძლია მხოლოდ მასპინძელი სახელმწიფოს თანხმობით დააყენოს და მართოს რადიოგადამცემი.

2. სპეციალური მისიის ოფიციალური მიმოწერა ხელშეუხებელია. ოფიციალური მიმოწერა ნიშნავს მთელ კორესპონდენციას, რომელიც ეხება სპეციალურ მისიას და მის ფუნქციებს.

3. სადაც ეს შესაძლებელია, სპეციალური მისია გამოიყენებს გაგზავნის სახელმწიფოს მუდმივი დიპლომატიური წარმომადგენლობის საკომუნიკაციო საშუალებებს, მათ შორის დიპლომატიური ჩანთა და საკურიერო მომსახურება.

4. სპეციალური მისიის ფოსტა არ ექვემდებარება არც გახსნას და არც დაკავებას.

5. სპეციალური მისიის ფოსტის შემადგენელ ყველა ობიექტს უნდა ჰქონდეს ხილული გარე ნიშნები, რომლებიც მიუთითებს მათ ბუნებაზე და შეიძლება შეიცავდეს მხოლოდ ოფიციალური მისიის ოფიციალური გამოყენებისათვის განკუთვნილ დოკუმენტებსა და ობიექტებს.

6. სპეციალური მისიის კურიერი, რომელსაც უნდა მიეწოდოს ოფიციალური დოკუმენტი მისი სტატუსისა და ფოსტის შემადგენელი ნაწილების რაოდენობის მითითებით, თავისი მოვალეობების შესრულებისას სარგებლობს ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს მფარველობით. ის სარგებლობს პირადი იმუნიტეტით და არ ექვემდებარება რაიმე სახის დაპატიმრებას ან დაკავებას.

7. გამომგზავნ სახელმწიფოს ან სპეციალურ მისიას შეუძლია დანიშნოს დროებითი კურიერები სპეციალური მისიისთვის. ასეთ შემთხვევებში გამოიყენება ამ მუხლის მე-6 პუნქტის დებულებებიც, გარდა იმისა, რომ მასში აღნიშნული იმუნიტეტები წყდება, როდესაც დროებითი კურიერი გადასცემს მისთვის მინდობილ სპეციალური მისიის ფოსტას დანიშნულების ადგილას.

8. სპეციალური მისიის ფოსტა შეიძლება დაევალოს გემის ან სამოქალაქო საჰაერო ხომალდის მეთაურს, რომელიც მიემგზავრება პორტში ან აეროპორტში, სადაც ჩამოსვლა ნებადართულია. მეთაურს უნდა მიეწოდოს ოფიციალური დოკუმენტი, სადაც მითითებულია ფოსტის შემადგენელი ადგილების რაოდენობა, მაგრამ ის არ ითვლება სპეციალური მისიის კურიერად. კომპეტენტურ ორგანოებთან შეთანხმებით, სპეციალურ მისიას შეუძლია გაგზავნოს თავისი ერთ-ერთი წევრი გემის ან საჰაერო ხომალდის მეთაურისგან უშუალოდ და დაუბრკოლებლად ფოსტის მისაღებად.

მუხლი 29
პიროვნების ხელშეუხებლობა
მისიაში გამგზავნი სახელმწიფოს წარმომადგენელთა ვინაობა, აგრეთვე მისიის დიპლომატიური პერსონალის წევრების ვინაობა ხელშეუხებელია. ისინი არ ექვემდებარებიან რაიმე ფორმით დაკავებას ან დაკავებას. მასპინძელი სახელმწიფო ვალდებულია მოეპყროს მათ სათანადო პატივისცემით და მიიღოს ყველა შესაბამისი ზომა, რათა თავიდან აიცილოს ნებისმიერი თავდასხმა მათ პიროვნებაზე, თავისუფლებაზე ან ღირსებაზე.

მუხლი 30
პირადი ნაგებობების ხელშეუხებლობა
1. სპეციალურ მისიაში გაგზავნილი სახელმწიფოს წარმომადგენელთა და მისი დიპლომატიური პერსონალის პირადი შენობა სარგებლობს იგივე ხელშეუხებლობითა და დაცვით, როგორც სპეციალური მისიის შენობა.

2. მათი ნაშრომები, კორესპონდენციები და 31-ე მუხლის მე-4 პუნქტით გათვალისწინებული გამონაკლისების გათვალისწინებით, მათი ქონება ასევე ხელშეუხებლობით სარგებლობს.

მუხლი 31
იმუნიტეტი იურისდიქციისგან
1. გაგზავნილი სახელმწიფოს წარმომადგენლები სპეციალურ მისიაში და მისი დიპლომატიური პერსონალის წევრები სარგებლობენ იმუნიტეტით ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს სისხლის სამართლის იურისდიქციისგან.

2. ისინი ასევე სარგებლობენ იმუნიტეტით მასპინძელი სახელმწიფოს სამოქალაქო და ადმინისტრაციული იურისდიქციისგან, გარდა შემდეგი შემთხვევებისა:

(a) პირობითი ქმედებები, რომელიც ეხება ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს ტერიტორიაზე მდებარე კერძო უძრავ ქონებას, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც მოცემული პირი მას წარმგზავნი სახელმწიფოს სახელით არ ფლობს მისიის მიზნებისათვის;

(ბ) პრეტენზიები მემკვიდრეობასთან დაკავშირებით, რომლებზეც აღნიშნული პირი მოქმედებს როგორც ანდერძის აღმსრულებელი, სამკვიდროს მზრუნველი, მემკვიდრე ან მემკვიდრე, როგორც კერძო პირი და არა გამომგზავნი სახელმწიფოს სახელით;

გ) პრეტენზიები, რომლებიც დაკავშირებულია ნებისმიერ პროფესიულ ან კომერციულ საქმიანობასთან, რომელსაც ახორციელებს ფიზიკური პირი მიმღებ სახელმწიფოში მისი ოფიციალური ფუნქციების მიღმა;

დ) ზარალის ანაზღაურების მოთხოვნა, რომელიც გამოწვეულია პირის სამსახურებრივი ფუნქციების მიღმა გამოყენებული სატრანსპორტო საშუალებით.

3. სპეციალურ მისიაში გამომგზავნი სახელმწიფოს წარმომადგენლები და მისი დიპლომატიური პერსონალის წევრები მოწმის სახით ჩვენების მიცემას არ მოეთხოვებათ.

4. არავითარი სააღსრულებო მოქმედება არ შეიძლება განხორციელდეს გამომგზავნი სახელმწიფოს წარმომადგენლის მიმართ სპეციალურ მისიაში ან მისი დიპლომატიური პერსონალის წევრის მიმართ, გარდა იმ შემთხვევებისა, რომლებიც მიეკუთვნება ამ მუხლის მე-2 პუნქტის a, b, c და d პუნქტებს და სხვაგვარად. იმ პირობით, რომ შესაძლებელია შესაბამისი ზომების მიღება მისი პირის ან მისი შენობის ხელშეუხებლობის დარღვევის გარეშე.

5. იმუნიტეტი გამომგზავნი სახელმწიფოს წარმომადგენლებს სპეციალურ მისიაში და მისი დიპლომატიური პერსონალის წევრების იურისდიქციისგან არ ათავისუფლებს მათ გამგზავნი სახელმწიფოს იურისდიქციისგან.

მუხლი 32
სოციალური დაცვის კანონმდებლობისგან გათავისუფლება
1. ამ მუხლის მე-3 პუნქტით გათვალისწინებული გამონაკლისების გათვალისწინებით, ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში მოქმედი სოციალური უზრუნველყოფის რეგულაციები არ ვრცელდება სპეციალურ მისიაში მყოფი წარმგზავნი სახელმწიფოს წარმომადგენლებზე და მისი დიპლომატიური პერსონალის წევრებზე გაწეული მომსახურების მიმართ. გამომგზავნი სახელმწიფოს.

2. ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული გამონაკლისი ასევე ვრცელდება იმ პირებზე, რომლებიც იმყოფებიან სპეციალურ მისიაში გაგზავნილი სახელმწიფოს წარმომადგენლის ან მისი დიპლომატიური პერსონალის ექსკლუზიურ პირად სამსახურში, იმ პირობით, რომ:

ა) რომ ეს პირები არ არიან მასპინძელი სახელმწიფოს მოქალაქეები ან მუდმივი რეზიდენტები;

ბ) რომ ისინი ვრცელდება წარმგზავნი სახელმწიფოში ან მესამე სახელმწიფოში მოქმედი სოციალური დაცვის რეგულაციებით.

3. გამომგზავნი სახელმწიფოს წარმომადგენლები სპეციალურ მისიაში და მისი დიპლომატიური პერსონალის წევრები, რომლებიც ასაქმებენ იმ პირებს, რომლებიც არ ექვემდებარებიან ამ მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებულ გამონაკლისს, უნდა შეასრულონ დამსაქმებლებზე დაკისრებული ვალდებულებები სოციალური უზრუნველყოფის შესახებ მოქმედი წესებით. ადგილსამყოფელი სახელმწიფო.

4. ამ მუხლის პირველი და მე-2 პუნქტებით გათვალისწინებული გამონაკლისი ხელს არ უშლის მასპინძელი სახელმწიფოს სოციალური უზრუნველყოფის სისტემაში ნებაყოფლობით მონაწილეობას, იმ პირობით, რომ ასეთი მონაწილეობა დაშვებულია ამ სახელმწიფოს მიერ.

5. ამ მუხლის დებულებები გავლენას არ მოახდენს ადრე დადებულ ორმხრივ ან მრავალმხრივ სოციალურ უზრუნველყოფის ხელშეკრულებებზე და არ შეუშლის ხელს მომავალში ასეთი ხელშეკრულებების დადებას.

მუხლი 33
გადასახადებისგან, მოსაკრებლებისა და გადასახადებისგან გათავისუფლება
1. გაგზავნილი სახელმწიფოს წარმომადგენლები სპეციალურ მისიაში და მისი დიპლომატიური პერსონალის წევრები თავისუფლდებიან ყოველგვარი გადასახადისგან, მოსაკრებლისა და მოვალეობისგან, პირადი და ქონებრივი, სახელმწიფო, რეგიონალური და მუნიციპალური, გარდა:

ა) არაპირდაპირი გადასახადები, რომლებიც ჩვეულებრივ შედის საქონლის ან მომსახურების ფასში;

ბ) ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს ტერიტორიაზე მდებარე კერძო უძრავ ქონებაზე გადასახადები და გადასახადები, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც მოცემული პირი მას წარმგზავნი სახელმწიფოს სახელით არ ფლობს მისიის მიზნებისათვის;

(c) მემკვიდრეობის გადასახადები და გადასახადები მასპინძელი სახელმწიფოს მიერ, 44-ე მუხლით გათვალისწინებული გამონაკლისების გარდა;

დ) გადასახადები და გადასახადები კერძო შემოსავალზე, რომლის წყაროც მასპინძელ სახელმწიფოშია და გადასახადები მასპინძელ სახელმწიფოში ბიზნეს საწარმოებში კაპიტალის ინვესტიციებზე;

ე) კონკრეტული მომსახურებისთვის დაწესებული საფასური;

ვ) სარეგისტრაციო, სასამართლო და სარეგისტრაციო მოსაკრებლები, იპოთეკის მოსაკრებელი და შტამპი უძრავ ქონებაზე, 24-ე მუხლით გათვალისწინებული გამონაკლისების გარდა.

მუხლი 34
გათავისუფლება პირადი მოვალეობებისაგან
ადგილსამყოფელი სახელმწიფო ვალდებულია გაათავისუფლოს გამომგზავნი სახელმწიფოს წარმომადგენლები სპეციალურ მისიაში და მისი დიპლომატიური პერსონალის წევრები ყველა შრომითი და სახელმწიფო მოვალეობისაგან, განურჩევლად მათი ბუნებისა, აგრეთვე სამხედრო მოვალეობებისაგან, როგორიცაა რეკვიზიცია, ანაზღაურება და სამხედრო ბილეთები.

მუხლი 35
საბაჟო გადასახდელისგან გათავისუფლება და ინსპექტირება
1. ადგილსამყოფელი სახელმწიფო, თავისი კანონებისა და რეგულაციების ფარგლებში, ნებას რთავს ყველა საბაჟო გადასახადის, გადასახადისა და მასთან დაკავშირებული გადასახადების იმპორტს და გათავისუფლებას, გარდა საწყობის, გადაზიდვისა და მსგავსი მომსახურებისა:

ა) სპეციალური მისიის ოფიციალური გამოყენებისათვის განკუთვნილი ნივთები;

ბ) სპეციალურ მისიაში გაგზავნილი სახელმწიფოს წარმომადგენლებისა და მისი დიპლომატიური პერსონალის წევრების პირადი სარგებლობისთვის განკუთვნილი ნივთები.

2. გამომგზავნი სახელმწიფოს წარმომადგენელთა სპეციალური მისია და მისი დიპლომატიური პერსონალის პირადი ბარგი თავისუფლდება შემოწმებისგან, თუ არ არსებობს სერიოზული საფუძველი ვარაუდისთვის, რომ იგი შეიცავს ნივთებს, რომლებიც არ ექვემდებარება ამ მუხლის პირველ პუნქტში მითითებულ გამონაკლისებს. , ან პროდუქტები, რომელთა იმპორტი ან ექსპორტი აკრძალულია კანონით ან რეგულირდება მასპინძელი სახელმწიფოს საკარანტინო წესებით. ასეთი შემოწმება უნდა განხორციელდეს მხოლოდ დაინტერესებული პირის ან მისი უფლებამოსილი წარმომადგენლის თანდასწრებით.

მუხლი 36
ადმინისტრაციული და ტექნიკური პერსონალი
სპეციალური მისიის ადმინისტრაციული და ტექნიკური პერსონალის წევრები სარგებლობენ 29-დან 34-ე მუხლებში მითითებული პრივილეგიებითა და იმუნიტეტებით, გარდა იმისა, რომ 31-ე მუხლის მე-2 პუნქტში მითითებული იმუნიტეტი ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს სამოქალაქო და ადმინისტრაციული იურისდიქციისგან. არ ვრცელდება მათ მიერ სამსახურებრივი მოვალეობის შესრულებისას შესრულებულ ქმედებებზე. ისინი ასევე ისარგებლებენ 35-ე მუხლის 1-ლ პუნქტში მითითებული პრივილეგიებით იმ ნივთებთან დაკავშირებით, რომლებიც იმპორტირებულია მათი თავდაპირველი შესვლისას ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს ტერიტორიაზე.

მუხლი 37
მომსახურე პერსონალი
სპეციალური მისიის მომსახურე პერსონალის წევრები სარგებლობენ იმუნიტეტით მასპინძელი სახელმწიფოს იურისდიქციისგან მათ მიერ თავიანთი მოვალეობების შესრულებისას განხორციელებულ ქმედებებთან მიმართებაში და გათავისუფლებულნი იქნებიან გადასახადებისგან, მოსაკრებლებისა და გადასახადებისგან მათ მიერ მიღებული შემოსავლებიდან. მომსახურება, ასევე ისარგებლებს გათავისუფლებით 32-ე მუხლით გათვალისწინებული სოციალური დაცვის კანონმდებლობისაგან.

მუხლი 38
კერძო მომსახურე პერსონალი
სპეციალური მისიის წევრების პირადი მომსახურე პერსონალი თავისუფლდება სამსახურში მათ მიერ მიღებული შემოსავლის გადასახადებისგან, გადასახადებისა და გადასახადებისგან. ყველა სხვა კუთხით, მას შეუძლია ისარგებლოს პრივილეგიებითა და იმუნიტეტებით მხოლოდ მასპინძელი სახელმწიფოს მიერ ნებადართული ზომით. თუმცა, მასპინძელმა სახელმწიფომ უნდა განახორციელოს თავისი იურისდიქცია ამ პირებზე ისე, რომ არ ჩაერიოს არასათანადოდ სპეციალური მისიის ფუნქციებში.

მუხლი 39
1. სპეციალურ მისიაში გაგზავნილი სახელმწიფოს წარმომადგენელთა ოჯახის წევრები და მისი დიპლომატიური პერსონალის წევრების ოჯახის წევრები, თუ ისინი თან ახლავს სპეციალური მისიის ასეთ წევრებს, სარგებლობენ 29-დან 35-ე მუხლებში მითითებული პრივილეგიებითა და იმუნიტეტებით. თუ ისინი არ არიან ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს მოქალაქეები ან მუდმივი რეზიდენტები.

2. სპეციალური მისიის ადმინისტრაციული და ტექნიკური პერსონალის წევრების ოჯახის წევრები, თუ ისინი თან ახლავს სპეციალური მისიის ასეთ წევრებს, სარგებლობენ 36-ე მუხლში მითითებული პრივილეგიებითა და იმუნიტეტებით, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც ისინი არიან მასპინძელი სახელმწიფოს მოქალაქეები ან მუდმივი რეზიდენტები. .

მუხლი 40
მასპინძელი სახელმწიფოს მოქალაქეები და მასპინძელი სახელმწიფოს ტერიტორიაზე მუდმივად მცხოვრები პირები
1. გარდა დამატებითი პრივილეგიებისა და იმუნიტეტებისა, რომლებიც შეიძლება მინიჭებული იყოს ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს მიერ, გამომგზავნი სახელმწიფოს წარმომადგენლები სპეციალურ მისიაში და მისი დიპლომატიური პერსონალის წევრები, რომლებიც არიან ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს მოქალაქეები ან მუდმივი რეზიდენტები, სარგებლობენ მხოლოდ იურისდიქციისა და იმუნიტეტით. მათ მიერ ფუნქციების შესრულებისას შესრულებულ სამსახურეობრივ აქტებთან დაკავშირებით.

2. სპეციალური მისიის სხვა წევრები და კერძო მომსახურე პერსონალის წევრები, რომლებიც არიან მასპინძელი სახელმწიფოს მოქალაქეები ან მუდმივი რეზიდენტები, სარგებლობენ პრივილეგიებითა და იმუნიტეტებით მხოლოდ მასპინძელი სახელმწიფოს მიერ ნებადართული ზომით. თუმცა, მასპინძელმა სახელმწიფომ უნდა განახორციელოს თავისი იურისდიქცია ამ პირებზე ისე, რომ არ ჩაერიოს არასათანადოდ სპეციალური მისიის ფუნქციებში.

მუხლი 41
იმუნიტეტის მოხსნა
1. წარმგზავნ სახელმწიფოს შეუძლია იურისდიქციის იმუნიტეტი შეუშალოს სპეციალურ მისიაში მის წარმომადგენლებს, დიპლომატიური პერსონალის წევრებს და სხვა პირებს, რომლებსაც აქვთ იმუნიტეტი 36-დან 40-ე მუხლების შესაბამისად.

2. უარი ყოველთვის მკაფიოდ უნდა იყოს გამოხატული.

3. ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული ერთ-ერთი პირის მიერ საქმის აღძვრა ართმევს მას უფლებას გამოიყენოს იურისდიქციისგან იმუნიტეტი მთავარ სარჩელთან პირდაპირ დაკავშირებულ შესაგებელ სარჩელებთან დაკავშირებით.

4. სამოქალაქო ან ადმინისტრაციულ საკითხთან დაკავშირებით იმუნიტეტის მოხსნა არ ნიშნავს გადაწყვეტილების აღსრულებასთან დაკავშირებით იმუნიტეტის მოხსნას, რაც მოითხოვს სპეციალურ გაუქმებას.

მუხლი 42
ტრანზიტი მესამე სახელმწიფოს ტერიტორიაზე
1. თუ გამომგზავნი სახელმწიფოს წარმომადგენელი სპეციალურ მისიაში ან მისი დიპლომატიური პერსონალის წევრი გადის მესამე სახელმწიფოს ტერიტორიაზე ან მის ტერიტორიაზე თავისი ფუნქციების განსახორციელებლად ან გამომგზავნი სახელმწიფოში დაბრუნების გზაზე, მესამე სახელმწიფო მიანიჭებს მას იმუნიტეტს და სხვა იმუნიტეტებს, რაც შეიძლება საჭირო გახდეს. ეს ასევე ეხება მისი ოჯახის ნებისმიერ წევრს, რომელიც სარგებლობს პრივილეგიებით ან იმუნიტეტებით, რომლებიც თან ახლავს ამ პუნქტში მითითებულ პირს, მიუხედავად იმისა, ერთად მოგზაურობენ თუ ცალ-ცალკე, მასთან შესაერთებლად ან სამშობლოში დასაბრუნებლად.

2. ამ მუხლის პირველ პუნქტში მითითებულ გარემოებებში, მესამე სახელმწიფოები არ აფერხებენ თავიანთ ტერიტორიაზე სპეციალური მისიის ადმინისტრაციული, ტექნიკური ან მომსახურე პერსონალის და მათი ოჯახის წევრების გავლას.

3. მესამე სახელმწიფოები ანიჭებენ ოფიციალურ კორესპონდენციას და სხვა ოფიციალურ კომუნიკაციებს ტრანზიტში, მათ შორის საფოსტო კოდით ან შიფრით, იმავე თავისუფლებას და დაცვას, როგორც ადგილსამყოფელ სახელმწიფოს მოეთხოვება ამ კონვენციის შესაბამისად. ამ მუხლის მე-4 პუნქტის დებულებების გათვალისწინებით, ისინი ტრანზიტში მყოფ კურიერებსა და სპეციალურ მისიის ფოსტას ანიჭებენ იმავე იმუნიტეტსა და დაცვას, როგორსაც მოეთხოვება ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს მინიჭება ამ კონვენციის შესაბამისად.

4. მესამე სახელმწიფო ვალდებულია შეასრულოს თავისი ვალდებულებები ამ მუხლის 1-ლ, მე-2 და მე-3 პუნქტებში მითითებულ პირებთან მიმართებაში მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ამის შესახებ წინასწარ იყო ინფორმირებული, ვიზის მოთხოვნით ან ტრანზიტის შესახებ შეტყობინებით. ეს პირები, როგორც სპეციალური მისიის წევრები, როგორც მათი ოჯახის წევრები ან კურიერები და არ აპროტესტებდნენ ასეთ მოგზაურობას.

5. ამ მუხლის პირველი, მე-2 და მე-3 პუნქტებით გათვალისწინებული მესამე სახელმწიფოს ვალდებულებები ასევე ვრცელდება ამ პუნქტებში მითითებულ პირებზე და სპეციალური მისიის ოფიციალურ კომუნიკაციებსა და ფოსტაზე, რომელთა ყოფნის ტერიტორიაზე მესამე მდგომარეობა გამოწვეულია საგანგებო გარემოებებით.

მუხლი 43
პრივილეგიებისა და იმუნიტეტების ხანგრძლივობა
1. სპეციალური მისიის ყოველი წევრი სარგებლობს იმ პრივილეგიებითა და იმუნიტეტებით, რომლებიც მას ეკუთვნის იმ მომენტიდან, როდესაც იგი შედის ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს ტერიტორიაზე სპეციალურ მისიაში თავისი ფუნქციების განხორციელების მიზნით, ან თუ ის უკვე იმყოფება ამ ტერიტორიაზე. , იმ მომენტიდან, როდესაც იგი ეცნობება დანიშვნას საგარეო საქმეთა სამინისტროს ან ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს სხვა ორგანოს, რომელზეც არსებობს შეთანხმება.

2. თუ სპეციალური მისიის წევრის ფუნქციები სრულდება, მაშინ მისი პრივილეგიები და იმუნიტეტები ჩვეულებრივ წყდება ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს ტერიტორიიდან გასვლის მომენტში, ან ამ მიზნით დაშვებული გონივრული ვადის გასვლის შემდეგ. მაგრამ ამ დრომდე გაგრძელდება შეიარაღებული კონფლიქტის შემთხვევაშიც კი. თუმცა, მისიის ასეთი წევრის მიერ მისი ფუნქციების განხორციელების დროს შესრულებულ ქმედებებთან მიმართებაში, იმუნიტეტი აგრძელებს არსებობას.

3. სპეციალური მისიის წევრის გარდაცვალების შემთხვევაში, მისი ოჯახის წევრები აგრძელებენ სარგებლობას იმ პრივილეგიებითა და იმუნიტეტებით, რომლითაც მათ აქვთ უფლება ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს ტერიტორიის დატოვების გონივრული ვადის გასვლამდე.

მუხლი 44
სპეციალური მისიის წევრის ან მისი ოჯახის წევრის ქონება მათი გარდაცვალების შემთხვევაში
1. სპეციალური მისიის წევრის ან მისი თანმხლები ოჯახის წევრის გარდაცვალების შემთხვევაში, თუ გარდაცვლილი არ იყო ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს მოქალაქე ან არ ცხოვრობდა იქ მუდმივად, ადგილსამყოფელმა სახელმწიფომ უნდა დაუშვას მისი ექსპორტი. გარდაცვლილის მოძრავი ქონება, გარდა ყველა იმ ქონებისა, რომელიც შეძენილი იყო ამ ქვეყანაში და რომლის ექსპორტი აკრძალული იყო მისი გარდაცვალების დროს.

2. სამკვიდრო გადასახადი და სამკვიდრო გადასახადი არ დაეკისრება ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში მდებარე მოძრავ ქონებას მხოლოდ იმის გამო, რომ გარდაცვლილი იმ სახელმწიფოში იმყოფებოდა, როგორც სპეციალური მისიის წევრი ან სპეციალური წევრის ოჯახის წევრი. მისია.

მუხლი 45
დახმარება მასპინძელი სახელმწიფოს ტერიტორიიდან გასვლისა და სპეციალური მისიის არქივის ექსპორტში
1. ადგილსამყოფელმა სახელმწიფომ, შეიარაღებული კონფლიქტის შემთხვევაშიც კი, უნდა უზრუნველყოს დახმარება, რათა სწრაფად წავიდნენ პრივილეგიებითა და იმუნიტეტებით მოსარგებლე პირები, რომლებიც არ არიან ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს მოქალაქეები, და მათი ოჯახის წევრები, განურჩევლად მათი ეროვნება. კერძოდ, მათ განკარგულებაში უნდა მიაწოდოს საჭიროების შემთხვევაში მათთვის და მათი ქონებისთვის საჭირო სატრანსპორტო საშუალებები.

2. ადგილსამყოფელმა სახელმწიფომ უნდა მიაწოდოს გაგზავნილ სახელმწიფოს სპეციალური მისიის არქივის გატანის შესაძლებლობა ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს ტერიტორიიდან.

მუხლი 46
სპეციალური მისიის ფუნქციების შეწყვეტის შედეგები
1. როდესაც სპეციალური მისიის ფუნქციები სრულდება, ადგილსამყოფელი სახელმწიფო პატივს სცემს და იცავს სპეციალური მისიის შენობებს მის განკარგულებაში ყოფნისას, აგრეთვე სპეციალური მისიის ქონებას და არქივებს. ამოიღონ ასეთი ქონება და ეს არქივები გონივრულ ვადაში.

2. წარმგზავნი სახელმწიფოსა და ადგილსამყოფელ სახელმწიფოს შორის დიპლომატიური ან საკონსულო ურთიერთობების არარსებობის ან გაწყვეტის შემთხვევაში და თუ სპეციალური მისიის ფუნქციები შეწყვეტილია, წარმგზავნ სახელმწიფოს შეუძლია, თუნდაც შეიარაღებული კონფლიქტის შემთხვევაში, დაავალოს მისი დაცვა. ადგილსამყოფელი სახელმწიფოსთვის მისაღები მესამე სახელმწიფოში სპეციალური მისიის ქონება და არქივები.

მუხლი 47
მასპინძელი სახელმწიფოს კანონებისა და რეგულაციების პატივისცემა და სპეციალური მისიის შენობების გამოყენება
1. მათი პრივილეგიებისა და იმუნიტეტების შელახვის გარეშე, ყველა პირი, რომელიც სარგებლობს ასეთი პრივილეგიებითა და იმუნიტეტებით ამ კონვენციის შესაბამისად, ვალდებულია პატივი სცეს მასპინძელი სახელმწიფოს კანონებსა და რეგულაციებს. ისინი ასევე ვალდებულნი არიან არ ჩაერიონ ამ სახელმწიფოს საშინაო საქმეებში.

2. სპეციალური მისიის შენობები არ უნდა იქნას გამოყენებული სპეციალური მისიის ფუნქციებთან შეუსაბამო მიზნებისთვის, როგორც ეს არის გაგებული ამ კონვენციით, ზოგადი საერთაშორისო სამართლის სხვა ნორმებით ან ნებისმიერ სპეციალურ შეთანხმებაში, რომელიც მოქმედებს გაგზავნილ სახელმწიფოსა და მიმღებ სახელმწიფოს შორის. სახელმწიფო.

მუხლი 48
პროფესიული ან კომერციული საქმიანობა
გაგზავნილი სახელმწიფოს წარმომადგენლები სპეციალურ მისიაში და მისი დიპლომატიური პერსონალის წევრები არ უნდა ეწეოდნენ პროფესიულ ან კომერციულ საქმიანობას ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში პირადი სარგებლობისთვის.

მუხლი 49
არადისკრიმინაცია
1. ამ კონვენციის დებულებების გამოყენებისას სახელმწიფოებს შორის არ უნდა იყოს დისკრიმინაცია.

2. თუმცა, დისკრიმინაცია არ ითვლება დადებულად:

ა) თუ ადგილსამყოფელი სახელმწიფო შეზღუდულად იყენებს ამ კონვენციის რომელიმე დებულებას ამ დებულების შემზღუდავი გამოყენების გამო მის სპეციალურ მისიაში გაგზავნილ სახელმწიფოში;

(ბ) თუ სახელმწიფოებმა, ჩვეულებისამებრ ან ერთმანეთთან შეთანხმებით, შეცვალეს შეღავათების, პრივილეგიებისა და იმუნიტეტების ფარგლები მათი სპეციალური მისიებისთვის, თუმცა ეს ცვლილება არ ვრცელდება სხვა სახელმწიფოებზე, იმ პირობით, რომ ეს მოდიფიკაცია არ შეესაბამება ობიექტს. და ამ კონვენციის მიზანი და არ იმოქმედებს მესამე სახელმწიფოების მიერ მათი უფლებების განხორციელებაზე ან მათი ვალდებულებების შესრულებაზე.

​მუხლი 50
ხელმოწერა
ეს კონვენცია ღიაა ხელმოსაწერად ყველა სახელმწიფოს მიერ, რომლებიც არიან გაერთიანებული ერების ან რომელიმე სპეციალიზებული სააგენტოს, ან ატომური ენერგიის საერთაშორისო სააგენტოს, ან იუსტიციის საერთაშორისო სასამართლოს სტატუტის მონაწილეები და ნებისმიერი სხვა სახელმწიფო. მიწვეული გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის გენერალური ასამბლეის მიერ, რომ გახდნენ ამ კონვენციის მხარე, 1970 წლის 31 დეკემბრამდე გაეროს შტაბ-ბინაში ნიუ-იორკში.

მუხლი 51
რატიფიკაცია
ეს კონვენცია ექვემდებარება რატიფიკაციას. რატიფიკაციის სიგელები შესანახად გადაეცემა გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის გენერალურ მდივანს.

მუხლი 52
შეერთება
ეს კონვენცია ღიაა შეერთებისთვის ნებისმიერი სახელმწიფოსთვის, რომელიც მიეკუთვნება 50-ე მუხლში ჩამოთვლილ ერთ-ერთ კატეგორიას.

შეერთების დოკუმენტები შესანახად გადაეცემა გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის გენერალურ მდივანს.

მუხლი 53
ძალაში შესვლა
1. ეს კონვენცია ძალაში შევა გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის გენერალურ მდივანთან რატიფიკაციის ან შეერთების ოცდამეორე დოკუმენტის დეპონირების თარიღიდან ოცდამეათე დღეს.

2. ყოველი სახელმწიფოს მიმართ, რომელიც რატიფიცირებს ან უერთდება კონვენციას სარატიფიკაციო ან შეერთების ოცდამეორე სიგელის დეპონირების შემდეგ, კონვენცია ძალაში შედის ამ სახელმწიფოს სარატიფიკაციო ან შეერთების სიგელის დეპონირების ოცდამეათე დღეს.

მუხლი 54
დეპოზიტარის მიერ გაგზავნილი შეტყობინებები
გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის გენერალური მდივანი აცნობებს ყველა სახელმწიფოს, რომელიც მიეკუთვნება 50-ე მუხლში ჩამოთვლილ ერთ-ერთ კატეგორიას:

(ა) ამ კონვენციის ხელმოწერები და სარატიფიკაციო ან შეერთების სიგელების დეპონირება 50-ე, 51-ე და 52-ე მუხლების შესაბამისად;

ბ) ამ კონვენციის ძალაში შესვლის თარიღი 53-ე მუხლის შესაბამისად.

მუხლი 55
ავთენტური ტექსტები
ამ კონვენციის ორიგინალი, რომლის ჩინური, ინგლისური, ფრანგული, რუსული და ესპანური ტექსტები თანაბრად ავთენტურია, დეპონირებული იქნება გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის გენერალურ მდივანთან, რომელიც უგზავნის მის დამოწმებულ ასლებს ყველა სახელმწიფოს, რომელიც ეკუთვნის ერთ-ერთ სახელმწიფოს. 50-ე მუხლში ჩამოთვლილი კატეგორიები.

რის დასტურად, ქვემორე ხელმომწერებმა, სათანადოდ უფლებამოსილებმა თავიანთი მთავრობების მიერ, ხელი მოაწერეს ამ კონვენციას, რომელიც ხელმოწერისთვის გაიხსნა ნიუ-იორკში 1969 წლის 16 დეკემბერს.

გაზიარება