ალმა-ატის დეკლარაცია პირველადი ჯანდაცვის შესახებ

ალმა-ატის დეკლარაცია პირველადი ჯანდაცვის შესახებ მიღებულია პირველადი ჯანდაცვის საერთაშორისო კონფერენციის მიერ; ალმა-ატა, 1978 წლის 12 სექტემბერი

I
კონფერენცია მტკიცედ ადასტურებს, რომ ჯანმრთელობა, როგორც სრული ფიზიკური, გონებრივი და სოციალური კეთილდღეობის მდგომარეობა და არა მხოლოდ დაავადების ან უძლურების არარსებობა, არის ადამიანის ფუნდამენტური უფლება და რომ ჯანმრთელობის უმაღლეს დონეზე მიღწევა წარმოადგენს ძირითადს. მსოფლიო სოციალური ამოცანა, რისთვისაც ჯანდაცვის სექტორის გარდა საზოგადოების მრავალი სოციალური და ეკონომიკური სექტორის ერთობლივი ძალისხმევაა.

II
უზარმაზარი უთანასწორობა, რომელიც არსებობს ადამიანის ჯანმრთელობის დონეზე, განსაკუთრებით განვითარებულ და განვითარებად ქვეყნებს შორის, ისევე როგორც თავად ქვეყნებს შორის, პოლიტიკურად, სოციალურად და ეკონომიკურად მიუღებელია და, შესაბამისად, ყველა ქვეყნის საერთო საზრუნავია.

III
ეკონომიკური და სოციალური განვითარება, რომელიც დაფუძნებულია ახალ საერთაშორისო ეკონომიკურ წესრიგზე, აუცილებელია ყველასთვის ჯანმრთელობის უმაღლესი დონის მისაღწევად და განვითარებულ და განვითარებად ქვეყნებს შორის ჯანდაცვის უფსკრულის დასაფარად. ხალხის ჯანმრთელობის დაცვა და ხელშეწყობა სტაბილური ეკონომიკური და სოციალური განვითარების განუყოფელი ნაწილია, ხელს უწყობს ცხოვრების ხარისხის გაუმჯობესებას და ემსახურება მსოფლიო მშვიდობას.

IV
ადამიანებს აქვთ უფლება და მოვალეობა მონაწილეობა მიიღონ ინდივიდუალურად და ერთობლივად მათი ჯანმრთელობის დაცვის დაგეგმვასა და განხორციელებაში.

V
მთავრობები პასუხისმგებელნი არიან თავიანთი ხალხის ჯანმრთელობაზე, რაც შეიძლება უზრუნველყოფილი იყოს მხოლოდ შესაბამისი ჯანდაცვისა და სოციალური ღონისძიებების განხორციელებით. მთავრობების, საერთაშორისო ორგანიზაციების და მთელი მსოფლიო საზოგადოების ერთ-ერთი მთავარი სოციალური ამოცანა უახლოეს ათწლეულებში უნდა იყოს მსოფლიოს ყველა ხალხის მიერ 2000 წლისთვის ჯანმრთელობის ისეთი დონის მიღწევა, რომელიც მათ საშუალებას მისცემს წარმართონ სოციალურად და ეკონომიკურად პროდუქტიული. ცხოვრობს. პირველადი ჯანდაცვა ამ ამოცანის მთავარი ინსტრუმენტია, რომელიც სოციალური სამართლიანობის სულისკვეთებით განვითარების ნაწილია.

VI
პირველადი ჯანდაცვა არის ჯანდაცვის უზრუნველყოფის მნიშვნელოვანი ნაწილი და ეფუძნება პრაქტიკულ, მტკიცებულებებზე დაფუძნებულ და სოციალურად მისაღებ მეთოდებსა და ტექნოლოგიებს, რომლებიც საყოველთაოდ ხელმისაწვდომი უნდა იყოს როგორც ცალკეული ადამიანებისთვის, ასევე საზოგადოების ოჯახებისთვის, მათი სრული მონაწილეობით ამ სამუშაოში და ისეთ ხარჯებს.რომელიც საზოგადოებას და მთლიანად ქვეყანას შეუძლია დამოუკიდებლობისა და თვითგამორკვევის სულისკვეთებით მისი განვითარების ყოველ ეტაპზე. ის არის როგორც ეროვნული ჯანდაცვის სისტემის განუყოფელი ნაწილი, რომელიც ასრულებს მის ძირითად ფუნქციას და წარმოადგენს მის ცენტრალურ რგოლს, ასევე საზოგადოების საერთო სოციალურ-ეკონომიკურ განვითარებას. ეს არის ინდივიდების, ოჯახებისა და თემების კონტაქტის პირველი დონე ჯანდაცვის ეროვნულ სისტემასთან, რაც შეიძლება მიახლოვებს ჯანდაცვას იქ, სადაც ადამიანები ცხოვრობენ და მუშაობენ და წარმოადგენს პირველ ეტაპს ხალხის ჯანმრთელობის დაცვის მიმდინარე პროცესში.

VII
პირველადი სამედიცინო დახმარება:

1. ასახავს და ვითარდება ქვეყნისა და მისი თემების ეკონომიკური პირობებისა და დამახასიათებელი სოციალურ-კულტურული და პოლიტიკური ნიშნების შესაბამისად, ავითარებს და ეფუძნება ჯანდაცვის სერვისების სოციალური, ბიოსამედიცინო და ორგანიზაციული კვლევის შესაბამისი შედეგების გამოყენებას, აგრეთვე. როგორც საზოგადოებრივი ჯანდაცვის გამოცდილება;

2. მიზნად ისახავს საზოგადოების ჯანმრთელობის ძირითად პრობლემებს და საჭიროების შემთხვევაში უზრუნველყოფს ჯანმრთელობის, პრევენციის, მკურნალობისა და რეაბილიტაციის სერვისებს;

3. მოიცავს მინიმუმ: განათლებას ჯანმრთელობის უმნიშვნელოვანეს პრობლემებზე და მათი პრევენციისა და მოგვარების მეთოდებზე, რაციონალური კვების ხელშეწყობას, უსაფრთხო წყალმომარაგებას და სანიტარულ საბაზისო ღონისძიებების განხორციელებას; დედათა და ბავშვთა ჯანმრთელობა, მათ შორის ოჯახის დაგეგმვა; იმუნიზაცია ძირითადი ინფექციური დაავადებების წინააღმდეგ; ტერიტორიაზე ენდემური დაავადებების პრევენცია და კონტროლი; საერთო დაავადებებისა და დაზიანებების სათანადო მკურნალობა; და აუცილებელი მედიკამენტებით უზრუნველყოფა;

4. მოიცავს, ჯანდაცვის გარდა, ეროვნულ და სათემო დონეზე განვითარების ყველა სხვა დაკავშირებულ სექტორს და ასპექტს და, კერძოდ, სოფლის მეურნეობას, მეცხოველეობას, საკვებს, მრეწველობას, განათლებას, საცხოვრებელს, საზოგადოებრივ სამუშაოებს და კომუნიკაციებს; და მოითხოვს ყველა ამ სექტორის საქმიანობის კოორდინაციას;

5. ითხოვს და ხელს უწყობს საზოგადოებისა და ინდივიდუალური თვითკმარისობის მაქსიმალურად უზრუნველყოფას, რაც უზრუნველყოფს მათ მონაწილეობას ჯანდაცვის დაგეგმვაში, ორგანიზებაში, განხორციელებასა და კონტროლში, ამ მიზნით ადგილობრივი, ეროვნული და სხვა ხელმისაწვდომი რესურსების სრულად გამოყენებით. ავითარებს შესაბამისი განათლების მეშვეობით ამ სამუშაოში საზოგადოების მონაწილეობის უნარ-ჩვევებს;

6. მხარდაჭერილი უნდა იყოს საკონსულტაციო მოვლის ინტეგრირებული, ფუნქციონალური და ურთიერთდაკავშირებული სისტემებით, რომლებიც მიზნად ისახავს ყოვლისმომცველი ჯანდაცვის პროგრესულ გაუმჯობესებას ყველა ადამიანისთვის, პრიორიტეტით მიენიჭება ყველაზე მეტად გაჭირვებულ მოსახლეობას;

7. ადგილობრივ და მაღალ დონეზე ეყრდნობა ჯანდაცვის პროფესიონალებს, მათ შორის, სადაც შესაძლებელია, ექიმებს, ექთნებს, ბებიაქალებს, დამხმარე პერსონალს და საზოგადოების მუშაკებს, ასევე, საჭიროების შემთხვევაში, ტრადიციულ მკურნალებს, რომლებიც სათანადოდ არიან მომზადებულნი სოციალურად და პროფესიონალურად, როგორც ნაწილი სამუშაოსთვის. ჯანდაცვის ბრიგადის და მოსახლეობის ჯანმრთელობის საჭიროებების დასაკმაყოფილებლად.

VIII
ყველა მთავრობამ უნდა შეიმუშაოს ეროვნული პოლიტიკა, სტრატეგიები და სამოქმედო გეგმები პირველადი ჯანდაცვის განვითარების ორგანიზების მიზნით, როგორც ჯანდაცვის ყოვლისმომცველი ეროვნული სისტემის ნაწილი და სხვა სექტორებთან კოორდინირებულად. ეს მოითხოვს პოლიტიკურ განსაზღვრას, ქვეყნის რესურსების მობილიზებას ეროვნული განვითარებისთვის და არსებული გარე რესურსების რაციონალურად გამოყენებას.

IX
ყველა ქვეყანამ უნდა ითანამშრომლოს ურთიერთგაგების სულისკვეთებით, რათა უზრუნველყოს პირველადი ჯანდაცვა ყველა ადამიანისთვის, რადგან თითოეული ქვეყნის მოსახლეობის მიერ ჯანმრთელობის მიღწევა პირდაპირ ეხება და ხელს უწყობს ნებისმიერი სხვა ქვეყნის კეთილდღეობას. ამასთან დაკავშირებით, ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის/იუნისეფის ერთობლივი ანგარიში პირველადი ჯანდაცვის შესახებ მყარ საფუძველს იძლევა პირველადი ჯანდაცვის შემდგომი განვითარებისა და განხორციელებისთვის მთელ მსოფლიოში.

X
2000 წლისთვის მთელი მსოფლიოს ხალხებისთვის ჯანმრთელობის მისაღები დონის მიღწევა შესაძლებელია მსოფლიო რესურსების უფრო სრულად და ეფექტური გამოყენებით, რომლის მნიშვნელოვანი ნაწილი ახლა იხარჯება შეიარაღებასა და სამხედრო კონფლიქტებზე. დამოუკიდებლობის, მშვიდობის, საერთაშორისო დაძაბულობისა და განიარაღების ჭეშმარიტმა პოლიტიკამ შეიძლება და უნდა შეუწყოს ხელი დამატებითი რესურსების გამოყოფას მშვიდობიანი მიზნებისთვის და, კერძოდ, სოციალური და ეკონომიკური განვითარების დაჩქარებისთვის, რომლის ძირითადი ელემენტია პირველადი ჯანდაცვა.

--------

​პირველადი ჯანდაცვის საერთაშორისო კონფერენცია მოითხოვს სასწრაფო და ეფექტურ საერთაშორისო და ეროვნულ მოქმედებას პირველადი ჯანდაცვის განვითარებისა და განხორციელებისთვის მთელ მსოფლიოში და განსაკუთრებით განვითარებად ქვეყნებში, ტექნიკური თანამშრომლობის სულისკვეთებით და ახალი საერთაშორისო ეკონომიკური წესრიგის შესაბამისად. კონფერენცია მოუწოდებს მთავრობებს, ჯანმო-ს და UNICEF-ს და სხვა საერთაშორისო ორგანიზაციებს, აგრეთვე მრავალმხრივ და ორმხრივ თანამშრომლობას, არასამთავრობო ორგანიზაციებს, დაფინანსების სააგენტოებს, ჯანდაცვის ყველა პროფესიონალს და მსოფლიო საზოგადოებას, მხარი დაუჭირონ ეროვნულ და საერთაშორისო ვალდებულებებს პირველადი ჯანდაცვის მიმართ და უზრუნველყონ იგი. მზარდი ტექნიკური და ფინანსური მხარდაჭერით, განსაკუთრებით განვითარებად ქვეყნებში. კონფერენცია მოუწოდებს ყველა ზემოაღნიშნულ ორგანიზაციას ითანამშრომლონ პირველადი ჯანდაცვის ორგანიზებაში, განვითარებასა და უზრუნველყოფის საქმეში, იმოქმედონ ამ დეკლარაციის სულისა და დებულებების შესაბამისად.

გაზიარება