თანაბარი ანაზღაურების შესახებ კონვენცია

თანაბარი ანაზღაურების კონვენცია მიღებულია 1951 წლის 29 ივნისს შრომის საერთაშორისო ორგანიზაციის გენერალური კონფერენციის ოცდამეოთხე სესიაზე.

მუხლი 1.

ამ კონვენციის მიზნებისათვის:

ა) ტერმინი „ანაზღაურება“ მოიცავს ჩვეულებრივ, ძირითად ან მინიმალურ ხელფასს ან ხელფასს, აგრეთვე ნებისმიერ დამატებით გასამრჯელოს, რომელიც გადაიხდის პირდაპირ ან ირიბად, ფულადი ან ნატურით, დამსაქმებლის მიერ დასაქმებულს და წარმოიქმნება დასაქმებულთან დასაქმებასთან დაკავშირებით. თანამშრომელი;

(ბ) ტერმინი „მამაკაცისა და ქალის თანაბარი ანაზღაურება თანაბარი ღირებულების სამუშაოსთვის“ აღნიშნავს ანაზღაურების განაკვეთებს, რომლებიც დადგენილია სქესის მიხედვით დისკრიმინაციის გარეშე.

მუხლი 2

1. ყოველი წევრი სახელმწიფო, ანაზღაურების განაკვეთების განსაზღვრისათვის გამოყენებული მეთოდების შესაბამისი საშუალებებით, ხელს უწყობს და ამ მეთოდებთან შესაბამისობაში მოყვანილ ზომებში უზრუნველყოფს, რომ თანაბარი ანაზღაურების პრინციპი მუშაკ მამაკაცებისა და ქალების მიმართ იყოს გამოყენებული ყველა მუშაკზე. თანაბარი ღირებულების სამუშაოსთვის.

2. ამ პრინციპის გამოყენება შესაძლებელია:

ა) ეროვნული კანონები ან რეგულაციები;

ბ) ხელფასის განსაზღვრის ნორმატიული მექანიზმი;

გ) დამსაქმებელსა და დასაქმებულს შორის კოლექტიური ხელშეკრულებები; ან

(დ) ამ სხვადასხვა საშუალებების ერთობლიობა.

მუხლი 3.

1. თუ ასეთი ქმედება ხელს შეუწყობს ამ კონვენციის დებულებების განხორციელებას, უნდა იქნას მიღებული ზომები სამუშაოების ობიექტური შეფასების ხელშესაწყობად შესრულებული სამუშაოს საფუძველზე.

2. გადაწყვეტილება შეფასებისას გასატარებელი მეთოდების შესახებ შეიძლება მიიღონ შრომის ანაზღაურების განაკვეთების განსაზღვრაზე პასუხისმგებელი ორგანოების მიერ, ხოლო თუ ასეთი განაკვეთები კოლექტიური ხელშეკრულებით არის განსაზღვრული, მხარეებმა.

3. მუშაკებს შორის განსხვავებული განაკვეთები, რომლებიც შეესაბამება სქესის მიუხედავად შესრულებულ სამუშაოში ასეთი ობიექტური შეფასებით განსაზღვრულ განსხვავებებს, არ უნდა ჩაითვალოს მუშაკთა თანაბარი ანაზღაურების პრინციპის საწინააღმდეგოდ. თანაბარი ღირებულების სამუშაოსთვის.

მუხლი 4.

ყოველი წევრი ითანამშრომლებს, საჭიროებისამებრ, დამსაქმებელთა და მუშათა ორგანიზაციებთან, რომლებიც დაინტერესებულნი არიან ამ კონვენციის დებულებების განხორციელების მიზნით.

მუხლი 5.

ამ კონვენციის ფორმალური რატიფიკაციები რეგისტრაციისთვის ეგზავნება შრომის საერთაშორისო ბიუროს გენერალურ დირექტორს.

მუხლი 6.

1. ეს კონვენცია სავალდებულოა მხოლოდ შრომის საერთაშორისო ორგანიზაციის იმ წევრებისთვის, რომელთა სარატიფიკაციო დოკუმენტები რეგისტრირებულია გენერალური დირექტორის მიერ.

2. იგი ძალაში შევა გენერალური დირექტორის მიერ ორი წევრის სარატიფიკაციო სიგელების რეგისტრაციის დღიდან თორმეტ თვეში.

3. ამის შემდეგ, ეს კონვენცია ძალაში შევა ნებისმიერი წევრისათვის თორმეტი თვის შემდეგ მისი რატიფიკაციის სიგელის რეგისტრაციის თარიღიდან.

მუხლი 7.

1. შრომის საერთაშორისო ორგანიზაციის კონსტიტუციის 35-ე მუხლის მე-2 პუნქტის შესაბამისად შრომის საერთაშორისო ოფისის გენერალური დირექტორისადმი მიმართულ დეკლარაციაში მითითებულია:

(a) ტერიტორიები, რომელთა მიმართაც შესაბამისი წევრი იღებს ვალდებულებას, გამოიყენოს კონვენციის დებულებები ცვლილების გარეშე;

ბ) ტერიტორიებზე, რომლებთან დაკავშირებითაც იგი იღებს ვალდებულებას გამოიყენოს კონვენციის დებულებები, რომლებიც ცვლილებებს ექვემდებარება, ასევე ამ ცვლილებების დეტალურ აღწერას;

გ) ტერიტორიებზე, რომლებზეც კონვენცია არ გამოიყენება და ასეთ შემთხვევებში მისი შეუსაბამობის მიზეზები;

დ) ტერიტორიები, რომლებზეც იგი იტოვებს გადაწყვეტილებებს თანამდებობის შემდგომი განხილვის მოლოდინში.

2. ამ მუხლის პირველი პუნქტის „ა“ და „ბ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული ვალდებულებები განიხილება რატიფიკაციის განუყოფელ ნაწილად და აქვს რატიფიკაციის ძალა.

3. ნებისმიერ წევრს შეუძლია ნებისმიერ დროს, შემდგომი განცხადებით, მთლიანად ან ნაწილობრივ გააუქმოს თავდაპირველ დეკლარაციაში გაკეთებული ნებისმიერი დათქმა ამ მუხლის პირველი პუნქტის (ბ), (გ) ან (დ) ქვეპუნქტების შესაბამისად.

4. ნებისმიერ წევრს შეუძლია ნებისმიერ დროს, როდესაც კონვენციის დენონსირება უნდა მოხდეს მე-9 მუხლის დებულებების შესაბამისად, გადასცეს გენერალურ დირექტორს განცხადება, რომელიც ცვლის ნებისმიერი წინა დეკლარაციის პირობებს და ასახავს მიმდინარე პოზიციას. ისეთ ტერიტორიებთან მიმართებაში, რაც მან შეიძლება მიუთითოს.

მუხლი 8.

1. შრომის საერთაშორისო ორგანიზაციის კონსტიტუციის 35-ე მუხლის მე-4 და მე-5 პუნქტების შესაბამისად, შრომის საერთაშორისო ოფისის გენერალური დირექტორისადმი მიმართულ დეკლარაციაში მითითებული უნდა იყოს თუ არა კონვენციის დებულებები შესაბამის ტერიტორიაზე უცვლელად ან ექვემდებარება. შეცვლა; როდესაც დეკლარაცია მიუთითებს, რომ კონვენციის დებულებები გავრცელდება ცვლილებების გათვალისწინებით, მან უნდა მიუთითოს ამ ცვლილებების დეტალები.

2. წევრს, წევრს ან შესაბამის საერთაშორისო ორგანოს შეუძლია ნებისმიერ დროს, შემდგომი დეკლარაციის გზით, უარი თქვას მთლიანად ან ნაწილობრივ უფლებაზე გამოიყენოს ნებისმიერი ცვლილება, რომელიც მითითებულია წინა დეკლარაციაში.

3. წევრს, წევრს ან საერთაშორისო უფლებამოსილ ორგანოს შეუძლია ნებისმიერ დროს, როდესაც ამ კონვენციის დენონსირება უნდა მოხდეს მე-9 მუხლის დებულებების შესაბამისად, გადასცეს გენერალურ დირექტორს განცხადება, რომელიც ცვლის ნებისმიერი წინა კონვენციის პირობებს სხვა მხრივ. . კონვენციის გამოყენებასთან დაკავშირებით არსებული პოზიციის განცხადება და წარმოდგენა.

მუხლი 9.

1. წევრს, რომელმაც მოახდინა ამ კონვენციის რატიფიცირება, შეუძლია მისი დენონსირება მისი პირველი ძალაში შესვლის თარიღიდან ათი წლის შემდეგ დოკუმენტით, რომელიც მიმართულია შრომის საერთაშორისო ბიუროს გენერალურ დირექტორს რეგისტრაციისთვის. ასეთი დენონსაცია ძალაში შედის მისი რეგისტრაციის დღიდან მხოლოდ ერთი წლის შემდეგ.

2. ყოველი წევრი, რომელმაც მოახდინა ამ კონვენციის რატიფიცირება და არ გამოიყენებს წინა პუნქტში აღნიშნული ათწლიანი პერიოდის გასვლიდან ერთი წლის განმავლობაში, ამ მუხლით გათვალისწინებული დენონსაციის უფლება ექვემდებარება კიდევ ათი ვადით. წლებით და შემდგომში შეუძლია დენონსირება მოახდინოს ამ კონვენციაზე ყოველი ათწლიანი პერიოდის გასვლის შემდეგ ამ მუხლით გათვალისწინებული პირობებით.

მუხლი 10.

1. შრომის საერთაშორისო ოფისის გენერალური დირექტორი აცნობებს შრომის საერთაშორისო ორგანიზაციის ყველა წევრს ორგანიზაციის წევრების მიერ მისთვის გაგზავნილი ყველა რატიფიკაციის, დეკლარაციისა და დენონსაციის რეგისტრაციის შესახებ.

2. ორგანიზაციის წევრებს მისთვის გადაცემული მეორე სარატიფიკაციო სიგელის რეგისტრაციის შესახებ შეტყობინებით, გენერალური დირექტორი ორგანიზაციის წევრების ყურადღებას ამახვილებს კონვენციის ძალაში შესვლის თარიღზე.

მუხლი 11.

შრომის საერთაშორისო ბიუროს გენერალური დირექტორი გაეროს გენერალურ მდივანს გადასცემს გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის წესდების 102-ე მუხლის შესაბამისად რეგისტრაციისათვის მის მიერ რეგისტრირებული ყველა რატიფიკაციის, დეკლარაციისა და დენონსაციის სრულ დეტალებს. წინა მუხლების დებულებებით.

მუხლი 12.

ასეთ დროს, როცა საჭიროდ ჩათვლის, შრომის საერთაშორისო ოფისის მმართველი ორგანო გენერალურ კონფერენციას წარუდგენს ანგარიშს ამ კონვენციის გამოყენების შესახებ და განიხილავს კონფერენციის დღის წესრიგში გადასინჯვის შეტანის მიზანშეწონილობას. მთლიანად ან ნაწილობრივ.

მუხლი 13.

1. თუ კონფერენცია მიიღებს ახალ კონვენციას, რომელიც გადახედავს ამ კონვენციას მთლიანად ან ნაწილობრივ, მაშინ, თუ ახალ კონვენციაში სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული:

ა) ახალი გადასინჯული კონვენციის წევრის მიერ ipso jure რატიფიცირება გამოიწვევს ამ კონვენციის დაუყონებლივ დენონსაციას, მიუხედავად ზემოთ აღნიშნული მე-9 მუხლის დებულებებისა, თუ და როდის შევა ახალი გადასინჯული კონვენცია ძალაში;

(ბ) ახალი გადასინჯული კონვენციის ძალაში შესვლის თარიღიდან ეს კონვენცია დაიხურება წევრების მიერ რატიფიკაციისთვის.

2. ეს კონვენცია ნებისმიერ შემთხვევაში ძალაში რჩება ორგანიზაციის იმ წევრებისთვის, რომლებმაც მოახდინეს მისი რატიფიცირება, მაგრამ არ მოახდინეს გადასინჯული კონვენციის რატიფიცირება.

მუხლი 14.

ამ კონვენციის ინგლისური და ფრანგული ვერსიები თანაბრად ავტორიტეტულია.

ზემოაღნიშნული არის კონვენციის ავთენტური ტექსტი, რომელიც სათანადოდ იქნა მიღებული შრომის საერთაშორისო ორგანიზაციის გენერალური კონფერენციის მიერ მის ოცდამეოთხე სესიაზე, რომელიც გაიმართა ჟენევაში და დახურულად გამოცხადდა 1951 წლის ოცდამეცხრე ივნისს.

გაზიარება