დეკლარაცია მშვიდობისთვის ერების განათლების შესახებ

დეკლარაცია მშვიდობისთვის ერების განათლების შესახებ მიღებულია გაეროს გენერალური ასამბლეის 1978 წლის 15 დეკემბრის 33/73 რეზოლუციით.

I.

საზეიმოდ მოუწოდებს ყველა სახელმწიფოს, იხელმძღვანელონ თავიანთ საქმიანობაში სამართლიანი და გრძელვადიანი მშვიდობის დამყარების, შენარჩუნებისა და განმტკიცების განსაკუთრებული მნიშვნელობისა და აუცილებლობის იდეით დღევანდელი და მომავალი თაობების საკეთილდღეოდ და, კერძოდ, დაიცვან შემდეგი პრინციპები:

1. ყველა ხალხს და ყველა ადამიანს, განურჩევლად რასისა, აღმსარებლობის, ენისა თუ სქესისა, აქვს განუყოფელი უფლება იცხოვროს მშვიდობიანად. ამ უფლების, ისევე როგორც ადამიანის სხვა უფლებების პატივისცემა მთელი კაცობრიობის საერთო ინტერესებშია და შეუცვლელი პირობაა ყველა, დიდი თუ პატარა ხალხის, ყველა სფეროში განვითარებისათვის;

2. აგრესიული ომი, მისი დაგეგმვა, მომზადება ან დაწყება არის დანაშაული მშვიდობის წინააღმდეგ და აკრძალულია საერთაშორისო კანონმდებლობით;

3. გაეროს მიზნებისა და პრინციპების შესაბამისად, სახელმწიფოებს აქვთ ვალდებულება, თავი შეიკავონ აგრესიული ომების პროპაგანდისგან;

4. ყოველი სახელმწიფო, რომელიც მოქმედებს მეგობრობისა და კეთილმეზობლური ურთიერთობების სულისკვეთებით, ვალდებულია განავითაროს ყოვლისმომცველი, ურთიერთსასარგებლო და თანაბარი პოლიტიკური, ეკონომიკური, სოციალური და კულტურული თანამშრომლობა სხვა სახელმწიფოებთან, განურჩევლად მათი სოციალურ-ეკონომიკური სისტემებისა, რათა უზრუნველყოს ორმხრივი თანაარსებობა და თანამშრომლობა მშვიდობიანად და ყველა ხალხის მთლიანობისა და თვითმყოფადობის ურთიერთგაგებისა და პატივისცემის ატმოსფეროში და ვალდებულია მიიღოს ზომები, რომლებიც ხელს შეუწყობს მშვიდობის, ჰუმანიზმისა და თავისუფლების იდეალების განმტკიცებას;

5. ყოველი სახელმწიფო ვალდებულია პატივი სცეს ყველა ხალხის უფლებას თვითგამორკვევის, დამოუკიდებლობის, თანასწორობის, სუვერენიტეტის, სახელმწიფოების ტერიტორიული მთლიანობისა და მათი საზღვრების ხელშეუხებლობის შესახებ, მათ შორის უფლება, განსაზღვროს საკუთარი განვითარების გზა მათში ჩარევის გარეშე. შიდა საქმეები;

6. მშვიდობის შენარჩუნების მთავარი საშუალებაა იარაღის რბოლით მომდინარე საფრთხის აღმოფხვრა, აგრეთვე ძალისხმევა, რომელიც მიმართულია ეფექტური საერთაშორისო კონტროლის ქვეშ ზოგადი და სრული განიარაღებისკენ, ამ მიზნის მიღწევის ნაწილობრივი ზომების ჩათვლით, შეთანხმებული პრინციპების შესაბამისად. გაეროს ჩარჩო და შესაბამისი საერთაშორისო ხელშეკრულებები;

7. ყოველი სახელმწიფო ვალდებულია აღკვეთოს კოლონიალიზმის ყველა გამოვლინება და პრაქტიკა, ასევე რასიზმი, რასობრივი დისკრიმინაცია და აპარტეიდი, რაც ეწინააღმდეგება ხალხთა თვითგამორკვევის უფლებას და ადამიანის სხვა უფლებებსა და ფუნდამენტურ თავისუფლებებს;

8. ყოველი სახელმწიფო ვალდებულია აღკვეთოს სხვა ხალხების მიმართ სიძულვილისა და ცრურწმენის პროპაგანდა, რომელიც ეწინააღმდეგება მშვიდობიანი თანაარსებობისა და მეგობრული თანამშრომლობის პრინციპებს;

II.

მოუწოდებს ყველა სახელმწიფოს, განახორციელონ ზემოაღნიშნული პრინციპები:

ა) იმოქმედოს დაჟინებულად და თანმიმდევრულად, სათანადო ყურადღების მიქცევით კონსტიტუციურ უფლებებს და ოჯახის, დაწესებულებებისა და ორგანიზაციების როლს:

I) უზრუნველყონ, რომ მათი პოლიტიკა, რომელიც ეხება ამ დეკლარაციის განხორციელებას, მათ შორის საგანმანათლებლო პროცესებსა და სწავლების მეთოდებს, ისევე როგორც მედიის საქმიანობას, შეესაბამებოდეს ზოგადად საზოგადოებების სამყაროში ცხოვრებისათვის მომზადების ამოცანას, და განსაკუთრებით ახალგაზრდების თაობებს;

II) ამ მიზნით, აღკვეთოს და აღმოფხვრას რასობრივი სიძულვილის, ეროვნული ან სხვა დისკრიმინაციის, უსამართლობის ან ძალადობისა და ომის პროპაგანდის ყოველგვარი გაღვივება;

ბ) ორმხრივი და მრავალმხრივი თანამშრომლობის სხვადასხვა ფორმების განვითარება, მათ შორის საერთაშორისო, სამთავრობო და არასამთავრობო ორგანიზაციებში, რათა დაეხმაროს ხალხების მომზადებას მსოფლიოში ცხოვრებისთვის და, კერძოდ, გამოცდილების გაცვლა ამ მიზნით განხორციელებულ პროექტებში;

III.
​
1. რეკომენდაციას აძლევს დაინტერესებულ სამთავრობო და არასამთავრობო ორგანიზაციებს მიიღონ შესაბამისი ზომები ამ დეკლარაციის განსახორციელებლად;

2. აცხადებს, რომ ამ დეკლარაციაში გათვალისწინებული პრინციპების სრული განხორციელება მოითხოვს მთავრობების, გაერთიანებული ერების ორგანიზაციისა და მისი სპეციალიზებული სააგენტოების, კერძოდ, გაეროს განათლების, მეცნიერებისა და კულტურის ორგანიზაციის და სხვა დაინტერესებული საერთაშორისო და ეროვნული ორგანიზაციების ერთობლივ მოქმედებას. , როგორც სამთავრობო, ისე არასამთავრობო;

3. სთხოვს გენერალურ მდივანს, დააკვირდეს ამ დეკლარაციის შესრულების პროგრესს და პერიოდულად მოახსენოს გენერალურ ასამბლეას, რომელთაგან პირველი წარედგინება არაუგვიანეს ოცდამეექვსე სესიისა.

გაზიარება