ჟენევის კონვენცია ომის დროს მშვიდობიანი მოქალაქეების დაცვის შესახებ

ჟენევის კონვენცია ომის დროს სამოქალაქო პირების დაცვის შესახებ მიღებულია 1949 წლის 12 აგვისტოს დიპლომატიურ კონფერენციაზე ომის მსხვერპლთა დაცვის საერთაშორისო კონვენციების დამყარების მიზნით.


ნაწილი I

ძირითადი დებულებები

მუხლი 1

მაღალი ხელშემკვრელი მხარეები იღებენ ვალდებულებას პატივი სცენ და აღასრულონ წინამდებარე კონვენცია ნებისმიერ შემთხვევაში.

მუხლი 2

გარდა დებულებებისა, რომლებიც გამოიყენება მშვიდობის დროს, ეს კონვენცია გამოიყენება გამოცხადებული ომის ან სხვა შეიარაღებული კონფლიქტის ყველა შემთხვევის მიმართ, რომელიც შეიძლება წარმოიშვას ორ ან მეტ მაღალ ხელშემკვრელ მხარეს შორის, მაშინაც კი, თუ საომარი მდგომარეობა არ არის აღიარებული. ერთ-ერთი მათგანის მიერ.

კონვენცია ასევე ვრცელდება მაღალი ხელშემკვრელი მხარის ტერიტორიის ნაწილობრივი ან სრული ოკუპაციის ყველა შემთხვევაზე, მაშინაც კი, თუ ეს ოკუპაცია არ შეხვდება შეიარაღებულ წინააღმდეგობას.

მიუხედავად იმისა, რომ კონფლიქტში მყოფი ერთ-ერთი სახელმწიფო არ შეიძლება იყოს წინამდებარე კონვენციის მხარე, მისი მხარეები დარჩებიან მასზე დაკავშირებულნი თავიანთ ორმხრივ ურთიერთობებში. გარდა ამისა, ისინი ვალდებულნი იქნებიან კონვენციით აღნიშნულ ძალასთან მიმართებაში, თუ ეს უკანასკნელი მიიღებს და გამოიყენებს მის დებულებებს.

მუხლი 3

ერთ-ერთი მაღალი ხელშემკვრელი მხარის ტერიტორიაზე არასაერთაშორისო ხასიათის შეიარაღებული კონფლიქტის შემთხვევაში, კონფლიქტის მონაწილე თითოეული მხარე გამოიყენებს მინიმუმ შემდეგ დებულებებს:

1. პირები, რომლებიც არ იღებენ აქტიურ მონაწილეობას საომარ მოქმედებებში, მათ შორის შეიარაღებული ძალების წევრებს, რომლებმაც დაყარეს იარაღი და ინვალიდებს ავადმყოფობის, დაზიანების, დაკავების ან სხვა მიზეზის გამო, ნებისმიერ ვითარებაში უნდა მოექცნენ ჰუმანურად, ყოველგვარი აკრძალვის გარეშე. არახელსაყრელი განსხვავება რასის, ფერის, რელიგიის ან აღმსარებლობის, სქესის, დაბადების ან სიმდიდრის ან სხვა მსგავსი კრიტერიუმების საფუძველზე.

ამ მიზნით, ზემოხსენებულ პირებთან მიმართებაში ნებისმიერ დროს და ნებისმიერ ადგილას აკრძალულია შემდეგი ქმედებები:

ა) ძალადობა სიცოცხლისა და პირის მიმართ, კერძოდ, ყველა სახის მკვლელობა, დასახიჩრება, არასათანადო მოპყრობა და წამება;

ბ) მძევლების აყვანა;

გ) პირადი ღირსების შეურაცხყოფა, კერძოდ, შეურაცხმყოფელი და ღირსების შემლახავი მოპყრობა;

(დ) სასჯელის დაკისრება და სასიკვდილო განაჩენის აღსრულება სათანადოდ შექმნილი სასამართლოს მიერ მიღებული წინასწარი სასამართლო გადაწყვეტილების გარეშე, რომელიც უზრუნველყოფს ცივილიზებული ხალხის მიერ აღიარებულ ყველა სასამართლო გარანტიას.

2. დაჭრილები და ავადმყოფები უნდა შეაგროვონ და დაეხმარონ.

მიუკერძოებელ ჰუმანიტარულ ორგანოს, როგორიცაა წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტი, შეუძლია თავისი მომსახურება შესთავაზოს კონფლიქტში მონაწილე მხარეებს.

კონფლიქტის მონაწილე მხარეები შემდგომში შეეცდებიან, სპეციალური შეთანხმებების მეშვეობით შეასრულონ ამ კონვენციის სხვა დებულებების ყველა ან ნაწილი.

ზემოაღნიშნული დებულებების გამოყენება არ ახდენს გავლენას კონფლიქტის მხარეთა სამართლებრივ სტატუსზე.

მუხლი 4

კონვენციით დაცული პირები არიან პირები, რომლებიც კონფლიქტის ან ოკუპაციის შემთხვევაში ამჟამად და როგორმე აღმოჩნდებიან კონფლიქტის მონაწილე მხარის ან ოკუპანტი სახელმწიფოს ხელში, რომლის მოქალაქეები არ არიან.

კონვენციის დებულებებით შეუზღუდავი სახელმწიფოს მოქალაქეები ამით არ სარგებლობენ. ნეიტრალური სახელმწიფოს მოქალაქეები, რომლებიც აღმოჩნდებიან მეომარი სახელმწიფოს ტერიტორიაზე და ერთობლივად მეომარი სახელმწიფოს მოქალაქეები არ ითვლებიან დაცულ პირებად, თუ სახელმწიფოს, რომლის მოქალაქეებიც არიან, აქვს ნორმალური დიპლომატიური წარმომადგენლობა იმ სახელმწიფოში, რომლის ხელშიც არიან.

თუმცა, II ნაწილის დებულებებს უფრო ფართო გამოყენება აქვს, როგორც ეს განსაზღვრულია მე-13 მუხლში.

პირები, რომლებიც დაცულია ჟენევის კონვენციით შეიარაღებულ ძალებში დაჭრილთა და ავადმყოფთა მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად 1949 წლის 12 აგვისტოს ან ჟენევის კონვენციით ზღვაზე დაჭრილი, ავადმყოფი და დაღუპული შეიარაღებული ძალების წევრების მდგომარეობის გაუმჯობესების შესახებ. 1949 წლის 12 აგვისტოს ან 1949 წლის 12 აგვისტოს ჟენევის კონვენცია სამხედრო ტყვეებთან მოპყრობის შესახებ არ ჩაითვლება დაცულ პირებად ამ კონვენციის მნიშვნელობით.

მუხლი 5

თუ კონფლიქტში მონაწილე მხარის ტერიტორიაზე ეს უკანასკნელი დარწმუნდება, რომ ცალკეული დაცული პირი აუცილებლად არის ეჭვმიტანილი სახელმწიფოს უსაფრთხოების მიმართ მტრულ ქმედებებში, ან ეწევა სახელმწიფოს უსაფრთხოების მტრულ ქმედებებს, ასეთი პირი ვალდებულია არ აქვს უფლება მოითხოვოს ასეთი უფლებები და პრივილეგიები. ამ კონვენციის შესაბამისად, თითქოს განხორციელდეს ასეთი პირის სასარგებლოდ, ეს ზიანს აყენებს ასეთი სახელმწიფოს უსაფრთხოებას.

თუ ოკუპირებულ ტერიტორიაზე დაცული პირი დააკავეს როგორც ჯაშუშად ან დივერსანტად, ან როგორც პირი, რომელიც გარკვეული ეჭვით არის ჩართული ოკუპანტი სახელმწიფოს უსაფრთხოების წინააღმდეგ მტრულ საქმიანობაში, ასეთი პირი, იმ შემთხვევებში, როდესაც ამას მოითხოვს აბსოლუტური სამხედრო უსაფრთხოება, ჩაითვლება დაკარგულად ამ კონვენციის შესაბამისად კომუნიკაციის უფლება.

ყოველ შემთხვევაში, ასეთ პირებს მაინც უნდა მოეპყრონ ჰუმანურად და სასამართლო განხილვის შემთხვევაში მათ არ უნდა ჩამოერთვათ ამ კონვენციით გათვალისწინებული სამართლიანი და სამართლიანი სასამართლოს უფლებები. მათ ასევე უნდა მიენიჭოთ ამ კონვენციით გათვალისწინებული დაცული პირის ყველა უფლება და პრივილეგია, რაც შეიძლება მალე, რაც შეიძლება მალე სახელმწიფოს ან ოკუპანტი სახელმწიფოს უსაფრთხოების შესაბამისად.

მუხლი 6

ეს კონვენცია გამოიყენება მე-2 მუხლში აღნიშნული ნებისმიერი კონფლიქტის ან ოკუპაციის თავიდანვე.

კონფლიქტის მონაწილე მხარეების ტერიტორიაზე ამ კონვენციის გამოყენება წყდება საომარი მოქმედებების საერთო დამთავრებით.

ოკუპირებული ტერიტორიის შემთხვევაში, ამ კონვენციის გამოყენება წყდება საომარი მოქმედებების საერთო შეწყვეტიდან ერთი წლის შემდეგ; თუმცა, ოკუპანტი სახელმწიფო ვალდებულია ოკუპაციის ხანგრძლივობის განმავლობაში, რამდენადაც ეს სახელმწიფო ახორციელებს მთავრობის ფუნქციებს ასეთ ტერიტორიაზე, ამ კონვენციის შემდეგი მუხლების დებულებებით: 1-დან 12-მდე, 27-მდე, 29-დან 34-მდე, 47-მდე. , 49, 51, 52, 53, 59, 61-დან 77-მდე და 143-მდე.

დაცული პირები, რომელთა გათავისუფლება, რეპატრიაცია ან აღდგენა შეიძლება განხორციელდეს ასეთი თარიღების შემდეგ, შუალედში განაგრძობენ ამ კონვენციის უპირატესობებით სარგებლობას.

მუხლი 7

მე-11, მე-14, მე-15, მე-17, 36, 108, 109, 132, 133 და 149 მუხლებით პირდაპირ გათვალისწინებული შეთანხმებების გარდა, მაღალ ხელშემკვრელ მხარეებს შეუძლიათ დადონ სხვა სპეციალური შეთანხმებები ყველა იმ საკითხზე, რომლის განხილვაც მიზანშეწონილად მიაჩნიათ. ცალკე დებულების შედგენა. არცერთი სპეციალური შეთანხმება არ იმოქმედებს ამ კონვენციით განსაზღვრულ დაცული პირების მდგომარეობაზე და არ ზღუდავს მათ უფლებებს.

დაცული პირები აგრძელებენ ამგვარი შეთანხმებების სარგებლით სარგებლობას მანამ, სანამ მათზე ვრცელდება კონვენცია, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც ზემოხსენებული ან შემდგომი შეთანხმებები შეიცავს პირდაპირ საწინააღმდეგო დებულებებს ან არ იქნა მიღებული უფრო ხელსაყრელი მოპყრობა. კონფლიქტის ერთი ან მეორე მხარე.

მუხლი 8

დაცულ პირებს არავითარ შემთხვევაში არ შეუძლიათ უარი თქვან მთლიანად ან ნაწილობრივ იმ უფლებებზე, რომლებიც მათ ენიჭებათ ამ კონვენციით და წინა მუხლში მითითებული სპეციალური შეთანხმებებით, ასეთის არსებობის შემთხვევაში.

მუხლი 9

ეს კონვენცია გამოიყენება მფარველი სახელმწიფოების თანამშრომლობითა და კონტროლით, რომელთა მოვალეობაა კონფლიქტში მონაწილე მხარეთა ინტერესების დაცვა. ამ მიზნით, მფარველ სახელმწიფოებს, დიპლომატიური ან საკონსულო პერსონალის გარდა, შეუძლიათ დანიშნონ დელეგატები თავიანთი მოქალაქეებიდან ან სხვა ნეიტრალური სახელმწიფოების მოქალაქეებიდან. აღნიშნული დელეგატები უნდა დაამტკიცონ იმ ძალამ, რომლითაც მათ უნდა შეასრულონ თავიანთი მოვალეობები.

კონფლიქტის მონაწილე მხარეები მაქსიმალურად შეუწყობენ ხელს მფარველი სახელმწიფოების წარმომადგენლების ან დელეგატების ამოცანებს.

მფარველი სახელმწიფოების წარმომადგენლები ან დელეგატები არავითარ შემთხვევაში არ უნდა გადააჭარბონ თავიანთ უფლებამოსილებებს ამ კონვენციით. მათ, კერძოდ, უნდა გაითვალისწინონ სახელმწიფოს უსაფრთხოების გადაუდებელი საჭიროებები, სადაც ისინი ასრულებენ თავიანთ მოვალეობებს.

მუხლი 10

ამ კონვენციის დებულებები არ გამორიცხავს ჰუმანიტარულ ქმედებას, რომელიც შეიძლება განახორციელოს წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტს ან ნებისმიერ სხვა მიუკერძოებელ ჰუმანიტარულ ორგანიზაციას, კონფლიქტში დაინტერესებული მხარეების თანხმობით, განახორციელოს მშვიდობიანი მოსახლეობის დაცვისა და დახმარების მიზნით.

მუხლი 11

მაღალ ხელშემკვრელ მხარეებს შეუძლიათ ნებისმიერ დროს შეთანხმდნენ, რომ ორგანიზაციას, რომელიც უზრუნველყოფს მიუკერძოებლობისა და ეფექტურობის ყველა გარანტიას, დააკისრონ ვალდებულებები, რომლებიც ეკისრებათ მფარველ სახელმწიფოებს ამ კონვენციის საფუძველზე.

როდესაც წინამდებარე კონვენციის ბენეფიციარები არ იღებენ ან წყვეტენ სარგებლობას, რაიმე მიზეზით, მფარველი სახელმწიფოს ან ორგანიზაციის საქმიანობიდან, რომელიც აღნიშნულია ზემოთ მოცემულ პირველ პუნქტში, დამჭერი სახელმწიფო მოსთხოვს ნეიტრალურ სახელმწიფოს ან ასეთ ორგანიზაციას, განახორციელოს ფუნქციებს, რომლებიც ასრულებენ ამ კონვენციის მიხედვით კონფლიქტში მონაწილე მხარეების მიერ დანიშნული მფარველი სახელმწიფოს მიერ.

თუ დაცვა ადეკვატურად არ არის მოწყობილი, დამპყრობელი სახელმწიფო მოითხოვს ან მიიღებს, ამ მუხლის დებულებების შესაბამისად, ჰუმანიტარული ორგანიზაციის სერვისების შეთავაზებას, როგორიცაა წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტი, შეასრულოს ჰუმანიტარული ფუნქციები. მფარველი სახელმწიფოები ამ კონვენციის შესაბამისად.

ნებისმიერ ნეიტრალურ სახელმწიფოს, ან ნებისმიერ ორგანიზაციას, რომელიც მოწვეულია დაინტერესებული სახელმწიფოს მიერ ან სთავაზობს საკუთარ თავს ამ მიზნებისთვის, მოუწევს პასუხისმგებლობის გრძნობით იმოქმედოს კონფლიქტში მონაწილე მხარის მიმართ, რომელზეც დამოკიდებულნი არიან ამ კონვენციის ბენეფიციარები, და უნდა მისცეს საკმარისი გარანტიები. რომ მას შეეძლოს შესაბამისი ფუნქციების შესრულება და მიუკერძოებლად შესრულება.

წინა დებულებებიდან გადახვევა არ შეიძლება განხორციელდეს სახელმწიფოებს შორის სპეციალური შეთანხმებებით, რომელთაგან ერთს შეზღუდული აქვს, თუნდაც დროებით, მოლაპარაკებების თავისუფლება მეორე სახელმწიფოსთან ან მის მოკავშირეებთან სამხედრო მოვლენების გამო, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც მთელი ან მნიშვნელოვანი აღნიშნული ძალაუფლების ტერიტორიის ნაწილი ოკუპირებულია.

როდესაც ამ კონვენციაში მოხსენიებულია მფარველი სახელმწიფო, ასეთი მითითება ვრცელდება შემცვლელ ორგანიზაციებზე ამ მუხლის მნიშვნელობით.

ამ მუხლის დებულებები გავრცელდება და მოერგება იმ შემთხვევებს, როდესაც ნეიტრალური სახელმწიფოს მოქალაქეები იმყოფებიან ოკუპირებულ ტერიტორიაზე ან იმყოფებიან მეომარი სახელმწიფოს ტერიტორიაზე, რომლის სახელმწიფოს მოქალაქეებიც არ გააჩნიათ ნორმალური დიპლომატიური წარმომადგენლობა.

მუხლი 12

იმ შემთხვევებში, როდესაც ისინი მიზანშეწონილად მიიჩნევენ დაცული პირების ინტერესებიდან გამომდინარე, განსაკუთრებით კონფლიქტში მონაწილე მხარეებს შორის უთანხმოების შემთხვევაში, ამ კონვენციის დებულებების გამოყენებასთან ან ინტერპრეტაციასთან დაკავშირებით, მფარველი სახელმწიფოები გამოიყენებენ თავიანთ სასიკეთო ოფისებს სხვაობის მოსაგვარებლად.

ამ მიზნით, თითოეულ მფარველ სახელმწიფოს შეუძლია, ერთ-ერთი მხარის მოწვევით ან საკუთარი ინიციატივით, შესთავაზოს კონფლიქტში მონაწილე მხარეებს მათი წარმომადგენლების და, განსაკუთრებით, დაცულ პირებზე პასუხისმგებელი ხელისუფლების ორგანოების კონფერენცია. შესაძლოა სათანადოდ შერჩეულ ნეიტრალურ ტერიტორიაზე. კონფლიქტის მონაწილე მხარეები ვალდებულნი არიან შეასრულონ მათ მიერ ამ მიზნით გაკეთებული წინადადებები. მფარველ სახელმწიფოებს შეუძლიათ, აუცილებლობის შემთხვევაში, კონფლიქტის მხარეებს დასამტკიცებლად შესთავაზონ ნეიტრალურ სახელმწიფოს ან წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტის მიერ დელეგირებული პირი, რომელიც მოწვეული იქნება ასეთ შეხვედრაზე დასასწრებად.

ნაწილი II

მოსახლეობის ზოგადი დაცვა ომის ზოგიერთი შედეგებისგან

მუხლი 13

II ნაწილის დებულებები მოიცავს კონფლიქტში მყოფი ქვეყნების მთელ მოსახლეობას, ყოველგვარი უარყოფითი განსხვავების გარეშე, რომელიც ეფუძნება რასას, ეროვნებას, რელიგიას ან პოლიტიკურ შეხედულებებს და მიზნად ისახავს ომის შედეგად გამოწვეული ტანჯვის შემსუბუქებას.

მუხლი 14

სამშვიდობო პერიოდში მაღალ ხელშემკვრელ მხარეებს და საომარი მოქმედებების დაწყების შემდეგ მათ მხარეებს შეუძლიათ თავიანთ ტერიტორიაზე და, საჭიროების შემთხვევაში, ოკუპირებულ ტერიტორიებზე დაამყარონ საავადმყოფო და უსაფრთხო ზონები და ტერიტორიები ისე, რომ დაიცვათ დაჭრილები. ავადმყოფები და მოხუცები ომის შედეგებისგან, თხუთმეტ წლამდე ბავშვები, ორსული ქალები და შვიდ წლამდე ბავშვების დედები.

საომარი მოქმედებების დასაწყისში და მსვლელობისას დაინტერესებულ მხარეებს შეუძლიათ დადონ შეთანხმებები მათ მიერ შექმნილი ზონებისა და ლოკაციების ურთიერთ აღიარების შესახებ. ამ მიზნით მათ შეუძლიათ გამოიყენონ წინამდებარე კონვენციას დართული შეთანხმების პროექტის დებულებები, იმ ცვლილებების გათვალისწინებით, რომლებსაც ისინი საჭიროდ ჩათვლიან.

მფარველი სახელმწიფოები და წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტი მოწვეულნი არიან თავიანთი კარგი ოფისების გაცემაში, რათა ხელი შეუწყონ ამ საავადმყოფოების და უსაფრთხოების ზონებისა და უბნების დაარსებასა და აღიარებას.

მუხლი 15

კონფლიქტის ნებისმიერ მხარეს შეუძლია, უშუალოდ ან ნეიტრალური სახელმწიფოს ან ნებისმიერი ჰუმანიტარული ორგანიზაციის მეშვეობით, შესთავაზოს მოწინააღმდეგე მხარეს განეიტრალებული ზონების შექმნა იმ რაიონებში, სადაც საომარი მოქმედებები მიმდინარეობს, რომლებიც შექმნილია ომის ეფექტებისგან შემდეგი პირების თავშესაფრად: განურჩევლად :

ა) დაჭრილი და ავადმყოფი მებრძოლი ან არამებრძოლი;

ბ) სამოქალაქო პირები, რომლებიც არ მონაწილეობენ საომარ მოქმედებებში და არ ასრულებენ სამხედრო სამუშაოს ზონებში ყოფნის დროს.

როდესაც დაინტერესებული მხარეები შეთანხმდებიან შემოთავაზებული ნეიტრალიზაციის ზონის გეოგრაფიულ მდებარეობაზე, მართვაზე, სურსათის მიწოდებასა და ზედამხედველობაზე, წერილობითი შეთანხმება დაიდება და ხელს აწერს კონფლიქტში მონაწილე მხარეების წარმომადგენლებს. შეთანხმება ადგენს ზონის ნეიტრალიზაციის დაწყებას და ხანგრძლივობას.

მუხლი 16

დაჭრილებსა და ავადმყოფებს, ასევე უძლურებსა და ორსულებს განსაკუთრებული დაცვა და პატივისცემა უნდა მიეცეს.

რამდენადაც სამხედრო მოსაზრებები იძლევა საშუალებას, კონფლიქტის მონაწილე თითოეული მხარე ხელს შეუწყობს ზომების მიღებას დაღუპულთა და დაჭრილთა მოსაძებნად, დახმარებას გაუწევს გემის ჩაძირულ და სხვა სერიოზულ საფრთხეში მყოფ პირებს, დაიცავს მათ ძარცვისა და არასათანადო მოპყრობისგან.

მუხლი 17

კონფლიქტის მხარეები შეეცდებიან დადონ ადგილობრივი შეთანხმებები ალყაში მოქცეული ან გარშემორტყმული ტერიტორიებიდან დაჭრილების, ავადმყოფების, უძლური და მოხუცების, მშობიარობის დროს ბავშვებისა და ქალების გაყვანის შესახებ, ასევე ყველა რელიგიის მინისტრების, სამედიცინო პერსონალისა და სამედიცინო მუშაკები. აღჭურვილობა ასეთ ადგილებში.

მუხლი 18

სამოქალაქო საავადმყოფოები, რომლებიც ორგანიზებულია დაჭრილებისა და ავადმყოფების, უძლურებისა და მშობიარობის დროს ქალების სამკურნალოდ, არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება იყოს თავდასხმის ობიექტი, მაგრამ ყოველთვის სარგებლობენ კონფლიქტის მხარეთა პატივისცემითა და მფარველობით.

კონფლიქტის მონაწილე სახელმწიფოებმა უნდა მიაწოდონ ყველა სამოქალაქო საავადმყოფოს სერთიფიკატი, რომ ისინი სამოქალაქო საავადმყოფოებია და რომ შენობები, რომლებსაც ისინი უკავია, არ გამოიყენება რაიმე მიზნისთვის, რაც ამ საავადმყოფოებს ართმევს მათ დაცვას მე-19 მუხლის მიხედვით.

სამოქალაქო საავადმყოფოებს უნდა მონიშნოთ 1949 წლის 12 აგვისტოს შეიარაღებულ ძალებში დაჭრილთა და ავადმყოფთა მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად ჟენევის კონვენციის 38-ე მუხლით გათვალისწინებული ემბლემა, მაგრამ მხოლოდ სახელმწიფოს ნებართვით. .

კონფლიქტის მონაწილე მხარეები მიიღებენ აუცილებელ ზომებს, რამდენადაც სამხედრო მოსაზრებები იძლევა, რათა უზრუნველყონ სამოქალაქო საავადმყოფოების განმასხვავებელი ემბლემები მკაფიოდ ხილული იყოს მტრის სახმელეთო, საჰაერო და საზღვაო ძალებისთვის, რათა გამოირიცხოს მტრული ქმედების შესაძლებლობა.

იმის გათვალისწინებით, თუ რა საფრთხის წინაშე აღმოჩნდებიან საავადმყოფოები, როდესაც ისინი სამხედრო ობიექტებთან ახლოს არიან, რეკომენდირებულია, რომ ასეთი ჰოსპიტალი განთავსდეს რაც შეიძლება შორს ასეთი ობიექტებისგან.

მუხლი 19

სამოქალაქო ჰოსპიტალების დაცვა არ წყდება, თუ ისინი არ გამოიყენებენ ჰუმანიტარული მოვალეობების გარდა, მტრისთვის საზიანო ქმედებების შესასრულებლად. თუმცა, დაცვა შეიძლება შეწყდეს მხოლოდ სათანადო გაფრთხილების შემდეგ, ყველა შესაბამის შემთხვევაში, გონივრული ვადის გასვლის შემდეგ და მას შემდეგ, რაც ასეთი გაფრთხილება უყურადღებოდ დარჩება.

ის ფაქტი, რომ ავადმყოფი ან დაჭრილი სამხედრო მოსამსახურეები იმყოფებიან ამ ჰოსპიტლებში და ისეთი მებრძოლებისგან ჩამორთმეული მცირე იარაღისა და საბრძოლო მასალის არსებობა, რომლებიც ჯერ კიდევ არ არის გადაყვანილი სათანადო სამსახურში, არ ჩაითვლება მტრისთვის საზიანო ქმედებად.

მუხლი 20

სამოქალაქო საავადმყოფოების მუშაობასა და ადმინისტრირებაში მუდმივად და ექსკლუზიურად ჩართული პირები, მათ შორის პერსონალი, რომელიც ჩართულია დაჭრილი და ავადმყოფი მშვიდობიანი მოქალაქეების, უძლურებისა და მშობიარობის დროს ქალების ძებნაში, გაყვანასა და ტრანსპორტირებაში, პატივი უნდა სცენ და დაიცვან.

ოკუპირებულ ტერიტორიაზე და საომარ ზონებში აღნიშნული პერსონალი უნდა იყოს იდენტიფიცირებადი პირადობის დამადასტურებელი მოწმობით, მფლობელის ფოტოსურათით და პასუხისმგებელი ორგანოს ბეჭდით, აგრეთვე შტამპით, წყალგაუმტარი. სამკლაური, რომელიც მათ უნდა ატარონ მარცხენა მკლავზე დაკისრებული მოვალეობების შესრულებისას. ეს სამკერდე ნიშანი გაიცემა სახელმწიფოს მიერ და ატარებს ჟენევის კონვენციის 38-ე მუხლით გათვალისწინებულ ემბლემას აქტიურ შეიარაღებულ ძალებში დაჭრილთა და ავადმყოფთა მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად 1949 წლის 12 აგვისტოს.

სამოქალაქო საავადმყოფოების ოპერირებასა და მართვაში ჩართული სხვა პერსონალი უფლებამოსილია პატივი სცეს და დაიცვა და ატაროს სამკლაური, როგორც ეს არის გათვალისწინებული და ამ მუხლით გათვალისწინებული პირობებით, ამ მოვალეობების შესრულებისას. პირადობის მოწმობაში უნდა იყოს მითითებული ის მოვალეობები, რომლებშიც ისინი მუშაობენ.

თითოეული საავადმყოფოს ადმინისტრაცია ყოველთვის უნდა ინახავდეს კომპეტენტური ეროვნული ან პროფესიული ორგანოების განკარგულებაში ასეთი პერსონალის განახლებულ სიას.

მუხლი 21

სატრანსპორტო საშუალებების ან საავადმყოფოს მატარებლების კოლონები ხმელეთზე ან სპეციალურად უზრუნველყოფილი გემები ზღვაზე, რომლებსაც გადაჰყავთ დაჭრილი და ავადმყოფი მშვიდობიანი მოქალაქეები, უძლურები და ქალები, რომლებიც მშობიარობენ, სარგებლობენ იგივე პატივისცემითა და დაცვით, როგორც მე-18 მუხლით გათვალისწინებული საავადმყოფოები და უნდა იყოს მარკირებული, თანხმობით. სახელმწიფოს 1949 წლის 12 აგვისტოს საველე არმიაში დაჭრილთა და ავადმყოფთა მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად ჟენევის კონვენციის 38-ე მუხლით გათვალისწინებული განმასხვავებელი ნიშნის დემონსტრირებით.

მუხლი 22

საჰაერო ხომალდს, რომელიც გამოიყენება მხოლოდ დაჭრილი და ავადმყოფი მშვიდობიანი მოქალაქეების, უძლური და მშობიარობის დროს ქალების გადასაყვანად, ან სამედიცინო პერსონალისა და აღჭურვილობის ტრანსპორტირებისთვის, არ უნდა იყოს თავდასხმა, მაგრამ პატივი უნდა სცეს, როდესაც ფრენა სიმაღლეზე, სპეციალურად შეთანხმებულ დროსა და მარშრუტებზე. კონფლიქტის ყველა დაინტერესებულ მხარეს შორის.

მათ შეიძლება ატარონ 1949 წლის 12 აგვისტოს მინდორში დაჭრილთა და ავადმყოფთა მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად ჟენევის კონვენციის 38-ე მუხლით გათვალისწინებული განმასხვავებელი ნიშანი.

თუ სხვა რამ არ არის შეთანხმებული, ფრენები მტრის ტერიტორიაზე ან მის მიერ ოკუპირებულ ტერიტორიაზე აკრძალულია.

ასეთი თვითმფრინავი უნდა დაემორჩილოს ყველა მოწოდებას მიწაზე. იძულებითი დაშვების შემთხვევაში, თვითმფრინავმა მგზავრებთან ერთად შეიძლება განაგრძოს ფრენა შემოწმების შემდეგ, ასეთის არსებობის შემთხვევაში.

მუხლი 23

ყოველი მაღალი ხელშემკვრელი მხარე უნდა დაუშვას სამედიცინო და საავადმყოფოს მარაგისა და თაყვანისმცემლობისთვის აუცილებელი ნივთების ყველა ტვირთის უფასო გავლას, რომელიც განკუთვნილია მხოლოდ მეორე მაღალი ხელშემკვრელი მხარის სამოქალაქო პირებისთვის, თუნდაც ეს უკანასკნელი იყოს მისი მოწინააღმდეგე. ის ასევე იძლევა ძირითადი საკვები პროდუქტების, ტანსაცმლისა და ტონიკის ყველა ტვირთის უფასო გავლის საშუალებას, რომელიც განკუთვნილია თხუთმეტ წლამდე ბავშვებისთვის, ორსული ქალებისა და სამშობიარო საავადმყოფოებისთვის.

მაღალი ხელშემკვრელი მხარის ვალდებულება დაუშვას წინა პუნქტში მითითებული საქონლის თავისუფალი გადაადგილება ექვემდებარება იმ პირობას, რომ ეს მხარე დარწმუნდება, რომ არ არსებობს შიშის სერიოზული საფუძველი:

ა) რომ საქონელი შეიძლება გადაიტანოს დანიშნულების ადგილიდან;

(ბ) რომ კონტროლი შეიძლება არ იყოს ეფექტური; ან

გ) რომ მტრის საომარმა ძალისხმევამ ან ეკონომიკამ შეიძლება მოიპოვოს გარკვეული უპირატესობა საქონლის ზემოაღნიშნული ტვირთების შეცვლით, რომელიც სხვაგვარად იქნებოდა მოწოდებული ან წარმოებული მტრის მიერ, ან ასეთი მასალების, სერვისების ან საშუალებების განთავისუფლებით. რომელიც სხვაგვარად საჭირო იქნებოდა ასეთი საქონლის წარმოებისთვის.

სახელმწიფო, რომელიც ნებას რთავს ამ მუხლის პირველ პუნქტში მოხსენიებული საქონლის გადაზიდვას, შეუძლია ასეთი ავტორიზაცია განაპირობა იმ პირთა შორის განაწილებით, რომლებიც ამგვარად სარგებლობენ, რომელიც განხორციელდება მფარველი სახელმწიფოების ადგილობრივი ზედამხედველობის ქვეშ.

ასეთი საქონელი უნდა გაიგზავნოს რაც შეიძლება მალე და სახელმწიფოს, რომელიც ნებას რთავს მათ თავისუფალ გავლას, უფლება აქვს განსაზღვროს ტექნიკური ზომები, რომლითაც ასეთი გადაადგილებაა ნებადართული.

მუხლი 24

კონფლიქტის მონაწილე მხარეები მიიღებენ აუცილებელ ზომებს, რათა უზრუნველყონ, რომ თხუთმეტ წლამდე ასაკის ბავშვები, რომლებიც ომის შედეგად ობლები ან ოჯახებიდან განცალკევებულნი არიან, არ დარჩნენ საკუთარ თავზე და მათი შენარჩუნება, რელიგიის განხორციელება და მათ განათლებას ყველა ვითარებაში უადვილდება. მათი განათლება, შეძლებისდაგვარად, უნდა დაევალოს მსგავსი კულტურული ტრადიციის მქონე პირებს.

კონფლიქტის მონაწილე მხარეები ხელს შეუწყობენ ასეთი ბავშვების მიღებას ნეიტრალურ ქვეყანაში კონფლიქტის ხანგრძლივობის განმავლობაში, მფარველი სახელმწიფოს თანხმობით, ასეთის არსებობის შემთხვევაში და პირველ პუნქტში მოცემული პრინციპების სათანადო გარანტიებით.

გარდა ამისა, მათ უნდა უზრუნველყონ, რომ თორმეტ წლამდე ასაკის ყველა ბავშვის იდენტიფიცირება შესაძლებელია საიდენტიფიკაციო დისკების ტარებით ან სხვა გზით.

მუხლი 25

კონფლიქტის მონაწილე მხარის ტერიტორიაზე ან მის მიერ ოკუპირებულ ტერიტორიაზე მყოფ ყველა პირს უნდა შეეძლოს მკაცრად პერსონალური ხასიათის სიახლეები მიაწოდოს მათი ოჯახის წევრებს, სადაც არ უნდა იყვნენ ისინი, და მიიღონ მათგან ახალი ამბები. ეს კორესპონდენცია უნდა გაიგზავნოს დროულად და ზედმეტი შეფერხების გარეშე.

თუ, გარემოებების გამო, ოჯახური მიმოწერის გაცვლა ჩვეულებრივი ფოსტით გაძნელდება ან შეუძლებელი ხდება, კონფლიქტში დაინტერესებული მხარეები დაუკავშირდებიან ნეიტრალურ შუამავალს, როგორიცაა 140-ე მუხლით გათვალისწინებული ცენტრალური სააგენტო და მასთან კონსულტაციით გადაწყვეტენ, თუ როგორ. უზრუნველყონ თავიანთი ვალდებულებების მაქსიმალურად საუკეთესო პირობებით შესრულება, კერძოდ, წითელი ჯვრის ეროვნულ საზოგადოებებთან (წითელი ნახევარმთვარის, წითელი ლომისა და მზე) თანამშრომლობით.

თუ კონფლიქტის მხარეები საჭიროდ მიიჩნევენ ოჯახური მიმოწერის შეზღუდვას, ასეთი შეზღუდვები შემოიფარგლება ოცდახუთი შემთხვევით შერჩეული სიტყვის შემცველი სტანდარტული ფორმების სავალდებულო გამოყენებით და ასეთი ფორმების რაოდენობის შეზღუდვით თვეში ერთით.

მუხლი 26

კონფლიქტის მონაწილე თითოეული მხარე ხელს შეუწყობს ომის შედეგად განცალკევებული ოჯახების წევრების გამოძიებას, ერთმანეთთან კონტაქტის აღდგენისა და, თუ ეს შესაძლებელია, შეხვედრის მიზნით. ის ხელს უწყობს, კერძოდ, ამ ამოცანისადმი მიძღვნილი ორგანიზაციების მუშაობას, იმ პირობით, რომ ისინი მისთვის მისაღებია და დაიცვან უსაფრთხოების წესები.

ნაწილი 3

დაცულ პირთა მდგომარეობა და მკურნალობა

განყოფილება I

საერთო დებულებები კონფლიქტის მონაწილე მხარეების ტერიტორიებისთვის და ოკუპირებული ტერიტორიებისთვის

მუხლი 27

დაცულ პირებს უფლება აქვთ ნებისმიერ ვითარებაში პატივი სცენ თავიანთი პიროვნების, ღირსების, ოჯახური უფლებების, რელიგიური შეხედულებებისა და ჩვეულებების, მათი მანერებისა და ჩვეულებების პატივისცემას. მათ ყოველთვის ჰუმანურად უნდა მოექცნენ და დაცული უნდა იყვნენ, განსაკუთრებით, ძალადობის ნებისმიერი ქმედებისა და მუქარისგან, ასევე შეურაცხყოფისა და საზოგადოების ცნობისმოყვარეობისგან.

ქალები განსაკუთრებით დაცული უნდა იყვნენ მათ ღირსებაზე ნებისმიერი თავდასხმისგან, განსაკუთრებით გაუპატიურებისგან, იძულებითი პროსტიტუციისგან ან უხამსი თავდასხმისგან.

მათი ჯანმრთელობის, ასაკისა და სქესის შესახებ დებულებების შელახვის გარეშე, ყველა დაცულ პირს თანაბრად მოექცევა კონფლიქტის მხარე, რომლის ძალაუფლებაშიც ისინი იმყოფებიან, ყოველგვარი არასახარბიელო განსხვავების გარეშე, განსაკუთრებით რასის, რელიგიის ან პოლიტიკური შეხედულების საფუძველზე. .

თუმცა, კონფლიქტის მონაწილე მხარეებს შეუძლიათ მიიღონ კონტროლისა და უსაფრთხოების ისეთი ზომები დაცულ პირებთან მიმართებაში, რაც შეიძლება საჭირო გახდეს ომის შედეგად.

მუხლი 28

დაცული პირის ყოფნა არ შეიძლება გამოყენებულ იქნას გარკვეული პუნქტების ან ტერიტორიების სამხედრო ოპერაციებისგან დასაცავად.

მუხლი 29

კონფლიქტის მხარე, რომლის ხელშიც შეიძლება იყოს დაცული პირები, პასუხისმგებელია მისი წარმომადგენლების მიერ მათ მოპყრობაზე, მიუხედავად ნებისმიერი ინდივიდუალური პასუხისმგებლობისა, რომელიც შეიძლება წარმოიშვას.

მუხლი 30

დაცულ პირებს უნდა ჰქონდეთ ყველა შესაძლებლობა მიმართონ მფარველ ძალებს, წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტს, წითელი ჯვრის ეროვნულ საზოგადოებას (წითელი ნახევარმთვარე, წითელი ლომი და მზე) იმ ქვეყნის, სადაც ისინი შეიძლება იყვნენ განთავსებული, ისევე როგორც ნებისმიერ ორგანიზაციას. . რა შეუძლია მათ დაეხმაროს.

ამ რამდენიმე ორგანიზაციას ხელისუფლება ამ მიზნით ყველა შესაძლებლობას მისცემს სამხედრო თუ უსაფრთხოების მოსაზრებებით დადგენილ ფარგლებში.

143-ე მუხლით გათვალისწინებული მფარველი სახელმწიფოებისა და წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტის დელეგატების ვიზიტების გარდა, დამპყრობელი ან ოკუპანტი სახელმწიფოები ხელს შეუწყობენ, შეძლებისდაგვარად, ვიზიტებს დაცულ პირებთან სხვა ორგანიზაციების წარმომადგენლების მიერ, რომელთა მიზანია ასეთ პირთათვის სულიერი თუ მატერიალური დახმარების გაწევა.

მუხლი 31

ფიზიკური ან მორალური იძულება არ შეიძლება გამოყენებულ იქნას დაცულ პირებზე, კერძოდ, ინფორმაციის მისაღებად მათგან ან მესამე პირებისგან.

მუხლი 32

მაღალი ხელშემკვრელი მხარეები კონკრეტულად თანხმდებიან, რომ თითოეულ მათგანს ეკრძალება ისეთი ხასიათის ზომების მიღება, რომელიც იწვევს ფიზიკურ ტანჯვას ან მათ ხელში დაცული პირების განადგურებას. ეს აკრძალვა ვრცელდება არა მხოლოდ მკვლელობაზე, წამებაზე, ფიზიკურ დასჯაზე, დასახიჩრებაზე და სამედიცინო ან სამეცნიერო ექსპერიმენტებზე, რომლებიც არ არის საჭირო დაცული პირის მოპყრობისთვის, არამედ ნებისმიერი სხვა სახის სისასტიკით, რომელსაც იყენებენ სამოქალაქო ან სამხედრო აგენტები.

მუხლი 33

არც ერთი დაცული პირი არ შეიძლება დაისაჯოს ისეთი დანაშაულისთვის, რომელიც მას პირადად არ ჩაუდენია. აკრძალულია კოლექტიური დასჯა, ისევე როგორც დაშინების ან ტერორიზმის ნებისმიერი ღონისძიება.

ყაჩაღობა აკრძალულია.

აკრძალულია ანგარიშსწორება დაცული პირებისა და მათი ქონების მიმართ.

მუხლი 34

მძევლების აყვანა აკრძალულია.

ნაწილი II

უცხოელები კონფლიქტის მონაწილე მხარის ტერიტორიაზე

მუხლი 35

ყველა დაცულ პირს, ვისაც სურს ტერიტორიის დატოვება კონფლიქტის დაწყებისას ან კონფლიქტის დროს, აქვს ამის უფლება, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც მათი გამგზავრება ეწინააღმდეგება სახელმწიფოს ეროვნულ ინტერესებს. ასეთი პირების განცხადებები გამგზავრების შესახებ განიხილება რეგულარულად დადგენილი პროცედურების შესაბამისად და გადაწყვეტილება მიიღება უმოკლეს ვადაში. მათ, ვისაც მოგზაურობის ნებართვა აქვთ, შეუძლიათ უზრუნველყონ მოგზაურობისთვის საჭირო საშუალებები და თან წაიღონ გონივრული რაოდენობით მათი ნივთები და პირადი ნივთები.

თუ რომელიმე ასეთ პირს უარი ეთქვა ტერიტორიის დატოვების უფლებაზე, მას უფლება აქვს, რაც შეიძლება მალე განიხილოს ასეთი უარი შესაბამისი სასამართლოს ან ადმინისტრაციული საბჭოს მიერ, რომელიც დანიშნულია დამპყრობელი სახელმწიფოს მიერ ამ მიზნით.

მფარველი სახელმწიფოს წარმომადგენლების მოთხოვნით, თუ უსაფრთხოების მიზეზები ხელს არ უშლის ამას ან თუ დაინტერესებული პირები არ ეწინააღმდეგებიან, ტერიტორიის დატოვების ნებართვაზე უარის თქმის მიზეზები და მათი სახელები უნდა იყოს მითითებული. რაც შეიძლება მალე. ყველა იმ პირს, ვისაც უარი ეთქვა წასვლის ნებართვაზე.

მუხლი 36

წინა მუხლით ნებადართული მოგზაურობა უნდა განხორციელდეს დამაკმაყოფილებელ პირობებში უსაფრთხოების, ჰიგიენის, სანიტარული და კვების თვალსაზრისით. მასთან დაკავშირებულ ყველა ხარჯს, დამპყრობელი სახელმწიფოს ტერიტორიიდან გამგზავრების პუნქტიდან, გადაიხდის დანიშნულების ქვეყანას, ან ნეიტრალურ ქვეყანაში განსახლების შემთხვევაში, სახელმწიფოს, რომლის მოქალაქეებიც სარგებლობენ. ასეთი გადაადგილების პრაქტიკული დეტალები, საჭიროების შემთხვევაში, შეიძლება დარეგულირდეს შესაბამის სახელმწიფოებს შორის სპეციალური შეთანხმებებით.

ზემოაღნიშნული ზიანს არ აყენებს ისეთ სპეციალურ შეთანხმებებს, რომლებიც შეიძლება დაიდოს კონფლიქტის მხარეებს შორის მათი მოქალაქეების გაცვლისა და რეპატრიაციის შესახებ მტრის ხელში.

მუხლი 37

დაცულ პირებს, რომლებიც პატიმრობაში იმყოფებიან სასამართლო პროცესის მოლოდინში, ან რომლებიც იხდიან სასჯელს თავისუფლების აღკვეთასთან დაკავშირებით, მათი პატიმრობისას ჰუმანურად უნდა მოექცნენ.

გათავისუფლების შემდეგ მათ შეიძლება მოსთხოვონ ტერიტორიის დატოვება წინა მუხლების შესაბამისად.

მუხლი 38

გარდა ამ კონვენციით გათვალისწინებული სპეციალური ღონისძიებებისა, კერძოდ, მისი 27-ე და 41-ე მუხლებისა, დაცული პირების პოზიცია პრინციპში რეგულირდება მშვიდობის დროს უცხოელთა შესახებ დებულებებით. ნებისმიერ შემთხვევაში, მათ უნდა მიენიჭოთ შემდეგი უფლებები:

1. მათ უნდა მიეცეთ საშუალება მიიღონ ინდივიდუალური ან კოლექტიური დახმარება, რომელიც შეიძლება გაეგზავნოს მათ.

2. თუ მათი ჯანმრთელობის მდგომარეობა ამას მოითხოვს, ისინი მიიღებენ სამედიცინო დახმარებას და ჰოსპიტალურ მკურნალობას ისევე, როგორც შესაბამისი სახელმწიფოს მოქალაქეები.

3. მათ მიეცემათ უფლება, განახორციელონ თავიანთი რელიგია და მიიღონ სულიერი დახმარება მათი რწმენის მსახურებისგან.

4. თუ ისინი ცხოვრობენ ომის საფრთხის ქვეშ მყოფ რეგიონში, მათ უფლება აქვთ დატოვონ ეს ტერიტორია ისევე, როგორც შესაბამისი სახელმწიფოს მოქალაქეები.

5. თხუთმეტ წლამდე ბავშვები, ორსული ქალები და შვიდ წლამდე ბავშვების დედები სარგებლობენ ნებისმიერი შეღავათიანი მოპყრობით, ისევე როგორც შესაბამისი სახელმწიფოს მოქალაქეები.

მუხლი 39

დაცულ პირებს, რომლებმაც ომის შედეგად დაკარგეს ანაზღაურებადი სამუშაო, ეძლევათ საშუალება იპოვონ ანაზღაურებადი სამუშაო. ეს საშუალება, რომელიც ექვემდებარება უსაფრთხოების მოსაზრებებს და მე-40 მუხლის დებულებებს, თანაბარი იქნება იმ სახელმწიფოს მოქალაქეების სარგებლობით, რომლის ტერიტორიაზეც ისინი იმყოფებიან.

თუ კონფლიქტში მონაწილე მხარე იყენებს დაცულ პირზე კონტროლის მეთოდებს, რის შედეგადაც მას არ შეუძლია საკუთარი თავის უზრუნველყოფა, და განსაკუთრებით, თუ ასეთი პირი, უსაფრთხოების მიზეზების გამო, ვერ პოულობს ანაზღაურებად სამუშაოს გონივრული პირობებით, აღნიშნული მხარე უზრუნველყოფს მის მხარდაჭერა და მხარდაჭერა დამოკიდებული.

დაცულ პირებს შეუძლიათ ნებისმიერ შემთხვევაში მიიღონ სარგებელი თავიანთი ქვეყნიდან, მფარველი სახელმწიფოსგან ან 30-ე მუხლში მოხსენიებული დახმარების საზოგადოებებისგან.

მუხლი 40

დაცული პირები შეიძლება აიძულონ იმუშაონ იმავე მოცულობით, როგორც კონფლიქტში მონაწილე მხარის მოქალაქეები, რომელთა ტერიტორიაზეც ისინი იმყოფებიან.

თუ დაცული პირები არიან მტრის ეროვნების, ისინი შეიძლება აიძულონ შეასრულონ მხოლოდ ისეთი სამუშაო, რომელიც ჩვეულებრივ აუცილებელია ხალხის საკვების, თავშესაფრის, ტანსაცმლის, ტრანსპორტირებისა და ჯანმრთელობის უზრუნველსაყოფად და რომელიც პირდაპირ არ არის დაკავშირებული საომარი მოქმედებების წარმოებასთან.

წინა ორ პარაგრაფში მითითებულ შემთხვევებში, სამუშაოდ იძულებული დაცული პირები სარგებლობენ იგივე სამუშაო პირობებით და იგივე გარანტიებით, როგორც ეროვნული მუშაკები, განსაკუთრებით ხელფასის, სამუშაო საათების, ტანსაცმლისა და აღჭურვილობის, წინა სწავლებისა და ანაზღაურების მხრივ. სამუშაო ავარიებისა და დაავადებებისათვის.

ზემოაღნიშნული დებულებების დარღვევის შემთხვევაში, დაცულ პირებს უფლება ეძლევათ ისარგებლონ 30-ე მუხლით გათვალისწინებული საჩივრის უფლებით.

მუხლი 41

თუ სახელმწიფო, რომლის ხელშიც დაცულ პირებს აღმოაჩენენ, რომ არასაკმარისად თვლიან ამ კონვენციაში მითითებულ კონტროლის ზომებს, მას არ შეუძლია მიმართოს კონტროლის სხვა ზომას, ვიდრე დანიშვნა ან ინტერნირება, დებულებების შესაბამისად. 42-ე და 43-ე მუხლები.

39-ე მუხლის მე-2 პუნქტის დებულებების გამოყენებისას იმ პირთა შემთხვევებზე, რომლებიც იძულებულნი არიან დაეტოვებინათ თავიანთი ჩვეული საცხოვრებელი ადგილი სხვა ადგილას დანიშნულ საცხოვრებელ ადგილას განთავსების გადაწყვეტილების საფუძველზე. შეძლებისდაგვარად დამჭერი სახელმწიფო იხელმძღვანელებს ამ კონვენციის III ნაწილის IV ნაწილით განსაზღვრული კეთილდღეობის სტანდარტებით.

მუხლი 42

დაცულ პირთა საცხოვრებელ ადგილას ინტერნირება ან განთავსება შეიძლება გაიცეს მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ დამკავებელი სახელმწიფოს უსაფრთხოება ამას აბსოლუტურად აუცილებელს გახდის.

თუ რომელიმე პირი, რომელიც მოქმედებს მფარველი სახელმწიფოს წარმომადგენლების მეშვეობით, ნებაყოფლობით ითხოვს ინტერნირებას და თუ მისი თანამდებობა საჭიროებს ამ ნაბიჯს, იგი ინტერნირდება იმ სახელმწიფოს მიერ, რომლის ხელშიც შეიძლება იყოს.

მუხლი 43

ნებისმიერ დაცულ პირს, რომელიც ინტერნირებულ იქნა ან განთავსდა დანიშნულ საცხოვრებელ ადგილას, უფლება აქვს, რაც შეიძლება მალე განიხილოს ეს ქმედება შესაბამისი სასამართლოს ან ადმინისტრაციული საბჭოს მიერ, რომელიც დანიშნულია დამპყრობელი სახელმწიფოს მიერ ამ მიზნით. თუ ინტერნირება ან განთავსება შენარჩუნებულია დანიშნულ საცხოვრებელ ადგილას, სასამართლომ ან ადმინისტრაციულმა საბჭომ პერიოდულად, მაგრამ არანაკლებ წელიწადში ორჯერ უნდა განიხილოს მისი საქმე თავდაპირველი გადაწყვეტილების პოზიტიურად შეცვლის მიზნით, თუ ამას გარემოებები იძლევა.

თუ დაცული პირები არ აპროტესტებენ, დამკავებელი სახელმწიფო მფარველ სახელმწიფოს რაც შეიძლება მალე უნდა აცნობოს ყველა დაცული პირის სახელებს, რომლებიც ინტერნირებულ იქნა ან დაექვემდებარა კონკრეტულ რეზიდენციას, ან რომლებიც გაათავისუფლეს ინტერნირებიდან ან დანიშნული რეზიდენციიდან. ამ მუხლის პირველ პუნქტში მითითებული სასამართლოების ან კოლეჯების გადაწყვეტილებები ასევე, იგივე პირობების გათვალისწინებით, უნდა ეცნობოს მფარველ სახელმწიფოს რაც შეიძლება მალე.

მუხლი 44

ამ კონვენციაში მითითებული კონტროლის გამოყენებისას, დამპყრობელი სახელმწიფო არ უნდა მოეპყროს როგორც მტრულად განწყობილ უცხოელებს მხოლოდ მტრული სახელმწიფოს დე იურე ეროვნების საფუძველზე, ლტოლვილებს, რომლებსაც ეფექტიანად არ იცავს რომელიმე მთავრობა.

მუხლი 45

დაცული პირები არ შეიძლება გადავიდნენ სახელმწიფოში, რომელიც არ არის კონვენციის მხარე.

ეს დებულება არანაირად არ უშლის ხელს დაცული პირების რეპატრიაციას ან მათ საცხოვრებელ ქვეყანაში დაბრუნებას საომარი მოქმედებების შეწყვეტის შემდეგ.

დამჭერი სახელმწიფოს მიერ დაცული პირები შეიძლება გადასცეს მხოლოდ იმ სახელმწიფოს, რომელიც არის ამ კონვენციის მხარე და მას შემდეგ, რაც დამკავებელი სახელმწიფო დარწმუნდება, რომ ამ მიმღებ სახელმწიფოს სურს და შეუძლია გამოიყენოს ეს კონვენცია. თუ დაცული პირები გადაყვანილნი არიან ასეთ პირობებში, ამ კონვენციის გამოყენებაზე პასუხისმგებლობა ეკისრება მიმღებ სახელმწიფოს, სანამ ისინი მის მეურვეობაში იმყოფებიან. თუმცა, თუ ეს სახელმწიფო ვერ შეასრულებს ამ კონვენციის დებულებებს რაიმე მნიშვნელოვან საკითხში, სახელმწიფო, რომელსაც გადაეცა დაცული პირები, მფარველი სახელმწიფოს შეტყობინების შემდეგ მიიღებს ეფექტურ ზომებს სიტუაციის გამოსასწორებლად ან მოითხოვს მათ დაბრუნებას. დაცული პირები. ასეთი მოთხოვნა უნდა შესრულდეს.

არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება დაცული პირის გადაყვანა ქვეყანაში, სადაც მას შეიძლება ჰქონდეს მიზეზი, ეშინოდეს დევნის მისი პოლიტიკური ან რელიგიური შეხედულებების გამო.

ამ მუხლის დებულებები ხელს არ უშლის საომარი მოქმედებების დაწყებამდე დადებული ექსტრადიციის ხელშეკრულებების შესაბამისად, ჩვეულებრივი სისხლის სამართლის დანაშაულის ჩადენაში ბრალდებული დაცული პირების ექსტრადიციას.

მუხლი 46

დაცული პირების მიმართ მიღებული შემაკავებელი ზომები, რამდენადაც ისინი ადრე არ იქნა მოხსნილი, უქმდება საომარი მოქმედებების დასრულების შემდეგ რაც შეიძლება მალე.

მათ საკუთრებაზე შემაკავებელი ზომები უნდა მოიხსნას, დამპყრობელი სახელმწიფოს კანონის შესაბამისად, რაც შეიძლება მალე, საომარი მოქმედებების დასრულების შემდეგ.

ნაწილი III

ოკუპირებული ტერიტორიები

მუხლი 47

ოკუპირებულ ტერიტორიაზე დაცულ პირებს არავითარ შემთხვევაში და არავითარ შემთხვევაში არ უნდა ჩამოერთვათ ამ კონვენციით გათვალისწინებული სარგებლობა ნებისმიერი ცვლილების გამო, რომელიც გამოწვეულია ტერიტორიის ოკუპაციის შედეგად შესაბამისი სახელმწიფოს ინსტიტუტებში ან მთავრობაში. აღნიშნული ტერიტორიის შესახებ, არც ოკუპირებული ტერიტორიების ხელისუფლებასა და ოკუპანტ სახელმწიფოს შორის დადებული რაიმე შეთანხმებით, არც ამ უკანასკნელის მიერ ოკუპირებული ტერიტორიის მთლიანად ან ნაწილის ანექსიით.

მუხლი 48

დაცულ პირებს, რომლებიც არ არიან იმ სახელმწიფოს მოქალაქეები, რომელთა ტერიტორიაც ოკუპირებულია, შეუძლიათ ისარგებლონ ტერიტორიის დატოვების უფლებით, 35-ე მუხლის დებულებების შესაბამისად, და ამ საკითხზე გადაწყვეტილებები მიიღება ოკუპანტი სახელმწიფოს მიერ დადგენილი პროცედურის შესაბამისად. იმ მუხლით.

მუხლი 49

აკრძალულია ინდივიდუალური ან მასობრივი იძულებითი გადაყვანა, აგრეთვე დაცული პირების დეპორტაცია ოკუპირებული ტერიტორიიდან ოკუპირებული სახელმწიფოს ტერიტორიაზე ან ოკუპირებულ თუ არა ოკუპირებულ სხვა ქვეყნის ტერიტორიაზე, განურჩევლად მათი მოტივისა.

თუმცა, ოკუპანტმა შეიძლება განახორციელოს ტერიტორიის სრული ან ნაწილობრივი ევაკუაცია, თუ ამას მოითხოვს მოსახლეობის უსაფრთხოება ან მწვავე სამხედრო მიზეზები. ასეთი ევაკუაცია არ შეიძლება მოიცავდეს დაცული პირების გადაადგილებას ოკუპირებული ტერიტორიის გარეთ, გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც მატერიალური მიზეზების გამო, ასეთი გადაადგილების თავიდან აცილება შეუძლებელია. ამ გზით ევაკუირებული პირები უნდა დაბრუნდნენ თავიანთ ადგილებზე, როგორც კი ამ ტერიტორიაზე საომარი მოქმედებები შეწყდება.

ოკუპანტმა სახელმწიფომ, რომელიც განახორციელებს ასეთ გადაცემას ან ევაკუაციას, უნდა უზრუნველყოს, შეძლებისდაგვარად, ადეკვატური განსახლება დაცული პირების მისაღებად, რათა გადაცემა მოხდეს ჰიგიენის, ჯანმრთელობის, უსაფრთხოებისა და კვების დამაკმაყოფილებელ პირობებში, და რომ იგივე წევრები ოჯახი არ არის დაშორებული.

მფარველი სახელმწიფო ეცნობება ნებისმიერი გადაცემის და ევაკუაციის შესახებ, როგორც კი ისინი მოხდება.

ოკუპანტმა სახელმწიფომ არ უნდა დააკავოს დაცული პირები ომის საფრთხის ქვეშ მყოფ ტერიტორიაზე, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც ამას მოითხოვს მოსახლეობის უსაფრთხოება ან იძულებითი სამხედრო მიზეზები.

საოკუპაციო ძალა არ გააძევებს და არ გადაიყვანს თავისი მშვიდობიანი მოსახლეობის ნაწილს მის მიერ ოკუპირებულ ტერიტორიაზე.

მუხლი 50

საოკუპაციო ძალა, ეროვნული და ადგილობრივი ხელისუფლების დახმარებით, ხელს შეუწყობს ბავშვების განათლებასა და აღზრდაში ჩართული ყველა დაწესებულების გამართულ მუშაობას.

საოკუპაციო ძალა მიიღებს ყველა საჭირო ზომას, რათა ხელი შეუწყოს ბავშვების იდენტიფიკაციას და მათი მამობის რეგისტრაციას. არავითარ შემთხვევაში არ შეუძლია შეცვალოს მათი პირადი მდგომარეობა, ვერც ჩაირიცხოს მის დაქვემდებარებულ ფორმირებებში ან ორგანიზაციებში.

თუ ადგილობრივი დაწესებულებები არასაკმარისია ამ მიზნისთვის, ოკუპანტმა სახელმწიფომ უნდა მიიღოს ზომები, რათა უზრუნველყოს ომისა და ომის შედეგად ობლები ან მშობლებისგან განცალკევებული ბავშვების შენარჩუნება და განათლება, თუ ეს შესაძლებელია, საკუთარი ეროვნების, ენისა და რელიგიის მქონე პირების მიერ. რომელსაც არ შეუძლია სათანადო ზრუნვა ახლო ნათესავი ან მეგობარი.

ბიუროს სპეციალური განყოფილება, რომელიც შეიქმნა 136-ე მუხლით, პასუხისმგებელია ყველა საჭირო ნაბიჯის გადადგმაზე ბავშვების იდენტიფიცირებისთვის, რომელთა ვინაობაც საეჭვოა. მათი მშობლების ან სხვა ახლო ნათესავების დეტალები ყოველთვის უნდა იყოს ჩაწერილი, ასეთის არსებობის შემთხვევაში.

ოკუპანტი სახელმწიფო ხელს არ შეუშლის რაიმე შეღავათიან ზომებს საკვების, სამედიცინო დახმარებისა და ომის შედეგებისგან დაცვის მიმართ, რომელიც შესაძლოა მიღებული ყოფილიყო ოკუპაციამდე თხუთმეტ წლამდე ასაკის ბავშვების, ორსული ქალებისა და ახალშობილთა დედების სასარგებლოდ. შვიდ წლამდე ასაკის ბავშვები.

მუხლი 51

საოკუპაციო ხელისუფლებას არ შეუძლია აიძულოს დაცული პირები იმსახურონ მის შეიარაღებულ ან დამხმარე ძალებში. დაუშვებელია ნებაყოფლობითი ჩარიცხვის უზრუნველსაყოფად ზეწოლა ან პროპაგანდა.

საოკუპაციო ხელისუფლებას არ შეუძლია აიძულოს დაცულ პირებს იმუშაონ, თუ ისინი თვრამეტი წლამდე არიან და მხოლოდ იმ სამუშაოზე, რომელიც აუცილებელია ან საოკუპაციო არმიის საჭიროებებისთვის, ან საჯარო სამსახურისთვის, ან საკვების, თავშესაფრისთვის. , ტანსაცმელი, ტრანსპორტი ან ოკუპირებული ქვეყნის მოსახლეობის ჯანმრთელობა. დაცულ პირებს არ შეიძლება აიძულონ ისეთი სამუშაოს შესრულება, რომელიც მათ საომარ მოქმედებებში მონაწილეობის ვალდებულებას დააკისრებს. საოკუპაციო ხელისუფლებას არ შეუძლია აიძულოს დაცული პირები გამოიყენონ ძალადობრივი საშუალებები იმ ობიექტების დასაცავად, სადაც ისინი ასრულებენ სავალდებულო შრომას.

სამუშაოები მიმდინარეობს მხოლოდ ოკუპირებულ ტერიტორიაზე, სადაც იმყოფებიან პირები, რომელთა მომსახურებაც რეკვიზიციულია. თითოეული ასეთი პირი, შეძლებისდაგვარად, უნდა დარჩეს თავის ჩვეულ სამუშაო ადგილზე. მუშებს უნდა მიეღოთ სამართლიანი ხელფასი და მუშაობა უნდა შეესაბამებოდეს მათ ფიზიკურ და გონებრივ შესაძლებლობებს. ამ მუხლში მითითებულ სამუშაოზე დავალებულ დაცულ პირებზე.

არავითარ შემთხვევაში არ უნდა მოჰყვეს მუშათა მობილიზებას სამხედრო ან გასამხედროებული ხასიათის ორგანიზაციაში.

მუხლი 52

არავითარი ხელშეკრულება, შეთანხმება ან რეგულაცია არ უნდა ჩაერიოს ნებისმიერი მუშაკის უფლებაში, ნებაყოფლობით თუ არა, და სადაც არ უნდა იყოს ის, მიმართოს მფარველი სახელმწიფოს წარმომადგენლებს ამ სახელმწიფოს ჩარევის მოთხოვნით.

აკრძალულია ყველა ღონისძიება, რომელიც მიმართულია უმუშევრობის შექმნას ან ოკუპირებულ ტერიტორიაზე მუშებისთვის შეთავაზებული შესაძლებლობების შეზღუდვას, რათა აიძულონ ისინი იმუშაონ საოკუპაციო ძალაუფლებისთვის.

მუხლი 53

აკრძალულია ოკუპანტი სახელმწიფოს მიერ უძრავი ან მოძრავი ქონების ნებისმიერი განადგურება, რომელიც ინდივიდუალურად ან ერთობლივად ეკუთვნის კერძო პირებს, ან სახელმწიფოს ან სხვა საჯარო ხელისუფლებას, ან საჯარო ან კოოპერატიულ ორგანიზაციებს, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც ასეთი განადგურება არ არის აბსოლუტურად აუცილებელი სამხედროების მიერ. ოპერაციები.

მუხლი 54

ოკუპანტ სახელმწიფოს არ შეუძლია შეცვალოს საჯარო მოხელეების ან მოსამართლეების სტატუსი ოკუპირებულ ტერიტორიებზე, ან რაიმე ფორმით დააწესოს მათზე სანქცია ან მიიღოს რაიმე იძულებითი ან დისკრიმინაციული ზომები, თუ ისინი სინდისის გულისთვის თავს იკავებენ თავიანთი ფუნქციების შესრულებაზე.

ეს აკრძალვა ზიანს არ აყენებს 51-ე მუხლის მე-2 პუნქტის გამოყენებას. ის არ მოქმედებს საოკუპაციო ხელისუფლების უფლებაზე, გაათავისუფლოს საჯარო მოხელეები თანამდებობიდან.

მუხლი 55

საოკუპაციო ძალა თავისი შესაძლებლობების ფარგლებში ვალდებულია უზრუნველყოს მოსახლეობა საკვებითა და მედიკამენტებით; მან, კერძოდ, უნდა შემოიტანოს საჭირო საკვები პროდუქტები, მედიკამენტები და სხვა ნივთები, თუ ოკუპირებული ტერიტორიის რესურსები არასაკმარისია.

საოკუპაციო ძალას არ შეუძლია მოითხოვოს ოკუპირებულ ტერიტორიაზე არსებული საკვები, მარაგები და სამედიცინო საშუალებები, გარდა საოკუპაციო ძალებისა და ადმინისტრაციული პერსონალის გამოყენებისა და მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ გათვალისწინებული იქნება მშვიდობიანი მოსახლეობის საჭიროებები. სხვა საერთაშორისო კონვენციების დებულებების შესაბამისად, ოკუპანტმა სახელმწიფომ უნდა მიიღოს ზომები ნებისმიერი მოთხოვნილი საქონლის სამართლიანი გადახდის უზრუნველსაყოფად.

მფარველ სახელმწიფოს უფლება აქვს ნებისმიერ დროს შეამოწმოს სურსათისა და მედიკამენტების მდგომარეობა ოკუპირებულ ტერიტორიებზე, გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც დროებითი შეზღუდვები აუცილებელია გადაუდებელი სამხედრო მოთხოვნების გამო.

მუხლი 56

საოკუპაციო ძალა თავისი შესაძლებლობების ფარგლებში ვალდებულია ეროვნულ და ადგილობრივ ხელისუფლებასთან თანამშრომლობით უზრუნველყოს და შეინარჩუნოს სამედიცინო და ჰოსპიტალური დაწესებულებები და სერვისები ოკუპირებულ ტერიტორიაზე საზოგადოებრივი ჯანდაცვა და ჰიგიენა. მითითება გადამდები დაავადებებისა და ეპიდემიების გავრცელების წინააღმდეგ საბრძოლველად აუცილებელი პროფილაქტიკური და პროფილაქტიკური ზომების მიღებისა და გამოყენების შესახებ. ყველა კატეგორიის სამედიცინო პერსონალს უფლება აქვს შეასრულოს თავისი მოვალეობა.

თუ ოკუპირებულ ტერიტორიაზე შეიქმნა ახალი საავადმყოფოები და თუ ოკუპირებული სახელმწიფოს კომპეტენტური ორგანოები არ მოქმედებენ იქ, ოკუპირებული ორგანოები, საჭიროების შემთხვევაში, მიანიჭებენ მათ მე-18 მუხლით გათვალისწინებულ აღიარებას. ასეთ შემთხვევებში, ოკუპანტი ხელისუფლება ასევე უნდა აღიარება მიენიჭოს საავადმყოფოს პერსონალს და სატრანსპორტო საშუალებებს მე-20 და 21-ე მუხლების დებულებების შესაბამისად.

სანიტარიული და ჰიგიენური ზომების მიღებისა და განხორციელებისას საოკუპაციო ძალამ უნდა გაითვალისწინოს ოკუპირებული ტერიტორიის მოსახლეობის მორალური და ეთიკური გრძნობები.

მუხლი 57

ოკუპანტ სახელმწიფოს შეუძლია სამოქალაქო ჰოსპიტალების რეკვიზიცია მოახდინოს მხოლოდ დროებით და მხოლოდ გადაუდებელ შემთხვევებში სამხედრო პერსონალის, დაჭრილებისა და ავადმყოფების მოვლისთვის, შემდეგ კი სათანადო ზომების დროული მიღების პირობით ავადმყოფების მოვლისა და მკურნალობისთვის, აგრეთვე. სამოქალაქო მოსახლეობის ჰოსპიტალიზაციის საჭიროებებს.

სამოქალაქო საავადმყოფოს მარაგი და მარაგი შეიძლება არ იყოს რეკვიზიციული, სანამ ისინი საჭიროა მშვიდობიანი მოსახლეობის საჭიროებებისთვის.

მუხლი 58

საოკუპაციო ძალაუფლება რელიგიის მსახურებს აძლევს უფლებას სულიერი დახმარება გაუწიონ თავიანთი რელიგიური თემის წევრებს.

საოკუპაციო ძალა ასევე იღებს რელიგიური მიზნებისთვის საჭირო წიგნებისა და ნივთების პარტიას და ხელს უწყობს მათ გავრცელებას ოკუპირებულ ტერიტორიაზე.

მუხლი 59

თუ ოკუპირებული ტერიტორიის მოსახლეობის მთელი ან ნაწილი არასაკმარისია, ოკუპანტი სახელმწიფო თანახმაა აღნიშნული მოსახლეობის სახელით დახმარების გეგმებზე და ეხმარება მათ მის ხელთ არსებული ყველა საშუალებით.

ასეთი გეგმები, რომლებიც შეიძლება განხორციელდეს სახელმწიფოების ან მიუკერძოებელი ჰუმანიტარული ორგანიზაციების მიერ, როგორიცაა წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტი, უნდა შედგებოდეს, კერძოდ, საკვების, სამედიცინო მარაგებისა და ტანსაცმლის მიწოდებაზე.

ყველა ხელშემკვრელი მხარე დაუშვებს ამ საქონლის თავისუფალ გადაადგილებას და უზრუნველყოფს მათ დაცვას.

სახელმწიფო, რომელიც ანიჭებს საქონელს თავისუფალ გადაადგილებას, რომელიც განკუთვნილია კონფლიქტის მოწინააღმდეგე მხარის მიერ ოკუპირებული ტერიტორიისთვის, უფლება აქვს მოიძიოს საქონელი, დაარეგულიროს მათი გადაადგილება განსაზღვრული დროისა და მარშრუტების შესაბამისად და მიიღოს გონივრული კმაყოფილება მფარველი სახელმწიფოს მეშვეობით, რომ ეს საქონელი უნდა იქნას გამოყენებული გაჭირვებული მოსახლეობის დასახმარებლად და არა საოკუპაციო ძალაუფლების სასარგებლოდ.

მუხლი 60

ჰუმანიტარული დახმარების ტვირთი არანაირად არ ათავისუფლებს ოკუპანტ სახელმწიფოს 55-ე, 56-ე და 59-ე მუხლების შესაბამისად. ოკუპირებული ტერიტორიის მოსახლეობის ინტერესებიდან გამომდინარე და მფარველი სახელმწიფოს თანხმობით.

მუხლი 61

წინა მუხლებში მითითებული დახმარების ტვირთების განაწილება განხორციელდება მფარველი სახელმწიფოს თანამშრომლობითა და ზედამხედველობით. ეს მოვალეობა ასევე შეიძლება გადაეცეს ოკუპანტ სახელმწიფოსა და მფარველ სახელმწიფოს შორის შეთანხმებით ნეიტრალურ სახელმწიფოს, წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტს ან სხვა მიუკერძოებელ ჰუმანიტარულ ორგანოს.

ასეთი ტვირთები ოკუპირებულ ტერიტორიაზე თავისუფლდება ყოველგვარი გადასახადისგან, გადასახადისა და საბაჟო გადასახადისგან, გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც ეს აუცილებელია ტერიტორიის ეკონომიკის ინტერესებიდან გამომდინარე. საოკუპაციო ძალა ხელს შეუწყობს ამ პარტიების სწრაფ განაწილებას.

ყველა ხელშემკვრელი მხარე შეეცდება დაუშვას ასეთი დახმარების ტვირთების ტრანზიტი და უფასო ტრანსპორტირება ოკუპირებული ტერიტორიებისკენ მიმავალ გზაზე.

მუხლი 62

იმპერატიული უსაფრთხოების მოსაზრებებიდან გამომდინარე, ოკუპირებულ ტერიტორიებზე დაცულ პირებს უფლება აქვთ მიიღონ მათთვის გაგზავნილი ინდივიდუალური ჰუმანიტარული მარაგი.

მუხლი 63

ექვემდებარება ოკუპანტი სახელმწიფოს მიერ დაწესებულ დროებით და განსაკუთრებულ ზომებს უსაფრთხოების გადაუდებელი მიზეზების გამო:

ა) წითელი ჯვრის აღიარებულ ეროვნულ საზოგადოებებს (წითელ ნახევარმთვარეს, წითელ ლომს და მზეს) უნდა შეეძლოთ თავიანთი საქმიანობის განხორციელება წითელი ჯვრის პრინციპების შესაბამისად, როგორც ეს განსაზღვრულია წითელი ჯვრის საერთაშორისო კონფერენციებით. სხვა დახმარების საზოგადოებებს უფლება აქვთ გააგრძელონ ჰუმანიტარული საქმიანობა მსგავს პირობებში;

(ბ) ოკუპანტ სახელმწიფოს არ შეუძლია მოითხოვოს რაიმე ცვლილება ამ საზოგადოებების შემადგენლობაში ან სტრუქტურაში, რაც საზიანო იქნება ზემოაღნიშნული საქმიანობისთვის.

იგივე პრინციპები ვრცელდება სპეციალური არასამხედრო ორგანიზაციების საქმიანობასა და პერსონალზე, რომლებიც უკვე არსებობს ან შეიძლება შეიქმნას მშვიდობიანი მოსახლეობის საარსებო პირობების უზრუნველსაყოფად ძირითადი საჯარო სერვისების შენარჩუნებით. , დახმარების განაწილება და სამაშველო ოპერაციების ორგანიზება.

მუხლი 64

ოკუპირებული ტერიტორიის სისხლის სამართლის კანონები ძალაში რჩება, გარდა იმისა, რომ ისინი შეიძლება გაუქმდეს ან შეჩერდეს ოკუპანტი სახელმწიფოს მიერ იმ შემთხვევებში, როდესაც ისინი წარმოადგენენ საფრთხეს მის უსაფრთხოებას ან დაბრკოლებას ამ კონვენციის გამოყენებაში. ამ უკანასკნელის გათვალისწინებით და მართლმსაჯულების ეფექტიანი განხორციელების აუცილებლობის გათვალისწინებით, ოკუპირებული ტერიტორიის ტრიბუნალები განაგრძობენ ფუნქციონირებას ამ კანონებით გათვალისწინებული ყველა დანაშაულის მიმართ.

თუმცა, საოკუპაციო სახელმწიფოს შეუძლია ოკუპირებული ტერიტორიის მოსახლეობას დაუმორჩილოს ისეთ დებულებებს, რაც აუცილებელია იმისათვის, რომ ოკუპანტმა სახელმწიფომ შეძლოს შეასრულოს თავისი ვალდებულებები ამ კონვენციით, შეინარჩუნოს ტერიტორიის მოწესრიგებული ადმინისტრირება და უზრუნველყოს საოკუპაციო ტერიტორიის უსაფრთხოება. საოკუპაციო ძალების ან ადმინისტრაციის წევრთა ძალაუფლება და ქონება, აგრეთვე მათ მიერ გამოყენებული დაწესებულებები და საკომუნიკაციო ხაზები.

მუხლი 65

საოკუპაციო სახელმწიფოს მიერ მიღებული სასჯელაღსრულების დებულებები არ შევა ძალაში მანამ, სანამ არ გამოქვეყნდება და მოსახლეობას არ მიეწოდება მათ ენაზე. ამ სასჯელაღსრულების დებულებებს უკუძალა არ აქვთ.

მუხლი 66

მის მიერ 64-ე მუხლის მეორე პუნქტით გამოცხადებული სასჯელაღსრულების დებულებების დარღვევის შემთხვევაში, საოკუპაციო ხელისუფლებას შეუძლია ბრალდებული გადაიყვანოს თავის სათანადოდ შექმნილ არაპოლიტიკურ სამხედრო სასამართლოებში, იმ პირობით, რომ აღნიშნული სასამართლოები ოკუპირებულ ქვეყანაში სხედან. სააპელაციო სასამართლოები სასურველია იჯდეს ოკუპირებულ ქვეყანაში.

მუხლი 67

სასამართლოებმა უნდა გამოიყენონ კანონის მხოლოდ ის დებულებები, რომლებიც მოქმედებდა დანაშაულის ჩადენამდე და რომლებიც შეესაბამება კანონის ზოგად პრინციპებს, კერძოდ, ჩადენილი დანაშაულის სასჯელის პროპორციულობის პრინციპს. ისინი ითვალისწინებენ იმ ფაქტს, რომ ბრალდებული არ არის საოკუპაციო სახელმწიფოს მოქალაქე.

მუხლი 68

დაცული პირები, რომლებიც ჩაიდენენ დანაშაულს, რომელიც მიზნად ისახავს მხოლოდ საოკუპაციო ხელისუფლებისთვის ზიანის მიყენებას, მაგრამ რომელიც არ წარმოადგენს საოკუპაციო ძალების ან ადმინისტრაციის წევრების სიცოცხლის ან ჯანმრთელობის მცდელობას, აგრეთვე სერიოზულ კოლექტიური საფრთხეს ან სერიოზულ ზიანს აყენებს საკუთრებას. საოკუპაციო ძალაუფლება. საოკუპაციო ძალები ან ადმინისტრაცია, ან მათ მიერ გამოყენებული საშუალებები ექვემდებარება ინტერნირებას ან უბრალო თავისუფლების აღკვეთას, იმ პირობით, რომ ასეთი ინტერნაციის ან პატიმრობის ხანგრძლივობა ჩადენილი დანაშაულის პროპორციულია. უფრო მეტიც, ასეთი დანაშაულისთვის ინტერნაცია ან თავისუფლების აღკვეთა ერთადერთი ღონისძიებაა დაცული პირების თავისუფლების აღკვეთის მიზნით. ამ კონვენციის 66-ე მუხლით გათვალისწინებულ სასამართლოებს შეუძლიათ, მათი შეხედულებისამებრ, შეცვალონ სასჯელი თავისუფლების აღკვეთით იმავე ვადით.

ოკუპანტი სახელმწიფოს მიერ 64-ე და 65-ე მუხლების შესაბამისად გამოქვეყნებული სასჯელაღსრულების დებულებები დაცულ პირს შეიძლება დაეკისროს სიკვდილით დასჯა მხოლოდ იმ შემთხვევებში, როდესაც ეს პირი დამნაშავეა ჯაშუშობაში, ოკუპანტი სახელმწიფოს სამხედრო ობიექტებზე დივერსიის სერიოზულ ქმედებებში ან განზრახ დანაშაულში. რამაც გამოიწვია ერთი ან მეტი ადამიანის სიკვდილი, იმ პირობით, რომ ასეთი დანაშაული ისჯება სიკვდილით ოკუპაციამდე მოქმედი ოკუპირებული ტერიტორიის კანონმდებლობის შესაბამისად.

სიკვდილით დასჯა არ შეიძლება დაწესდეს დაცულ პირს, თუ სასამართლოს ყურადღება არ მიიპყრო კონკრეტულად იმ ფაქტზე, რომ ვინაიდან ბრალდებული არ არის ოკუპანტი სახელმწიფოს მოქალაქე, მას არ ეკისრება რაიმე ერთგულების მოვალეობა.

ნებისმიერ შემთხვევაში სიკვდილით დასჯა არ შეიძლება დაეკისროს დაცულ პირს, რომელიც დანაშაულის ჩადენის მომენტში თვრამეტი წლის ასაკამდე არ იყო.

მუხლი 69

ყველა შემთხვევაში, დანაშაულში ბრალდებული დაცული პირის სასამართლო პროცესის ან დასჯის მოლოდინში პატიმრობაში მყოფი პერიოდის ხანგრძლივობა გამოკლდება დაწესებულ თავისუფლების აღკვეთას.

მუხლი 70

არ შეიძლება დაცული პირების დაპატიმრება, სისხლისსამართლებრივი დევნა ან გასამართლება ოკუპანტი სახელმწიფოს მიერ ჩადენილი ქმედებისთვის ან ოკუპაციამდე ან მისი დროებითი შეწყვეტის დროს გამოთქმული მოსაზრებებისთვის, გარდა ომის კანონებისა და ჩვეულებების დარღვევისა.

ოკუპანტი სახელმწიფოს მოქალაქეები, რომლებიც საომარი მოქმედებების დაწყებამდე შეაფარეს თავშესაფარს ოკუპირებული სახელმწიფოს ტერიტორიაზე, არ ექვემდებარებიან დაპატიმრებას, დევნას, მსჯავრს ან დეპორტაციას ოკუპირებული ტერიტორიიდან, გარდა იმ დანაშაულებისა, რომლებიც ჩადენილია ოკუპირებული ტერიტორიის დაწყების შემდეგ. საომარი მოქმედებები ან საომარი მოქმედებების დაწყებამდე ჩადენილი საომარი მოქმედებები, რომლებიც ოკუპირებული სახელმწიფოს კანონმდებლობით გაამართლებს ექსტრადიციას მშვიდობიან დროს.

მუხლი 71

საოკუპაციო სახელმწიფოს კომპეტენტური სასამართლოების მიერ სასჯელის გამოტანა არ შეიძლება, გარდა რეგულარული სასამართლო განხილვის შემდეგ.

ბრალდებულებს, რომლებსაც ოკუპანტი სახელმწიფო ადევნებს, დაუყოვნებლივ უნდა მიეწოდოს წერილობითი ენა მათთვის გასაგებ ენაზე მათ წინააღმდეგ წაყენებული ბრალდების დეტალების შესახებ და რაც შეიძლება მალე უნდა დაისაჯონ მართლმსაჯულების წინაშე. მფარველი სახელმწიფო ინფორმირებული უნდა იყოს ოკუპანტი სახელმწიფოს მიერ დაცული პირების წინააღმდეგ აღძრული ყველა პროცესის შესახებ, რომელიც ითვალისწინებს სიკვდილით დასჯას ან თავისუფლების აღკვეთას ორი წლით ან მეტი ხნის განმავლობაში; მას უნდა შეეძლოს ნებისმიერ დროს იყოს ინფორმირებული ასეთი წარმოების სტატუსის შესახებ. გარდა ამისა, მფარველ სახელმწიფოს უფლება აქვს, მოთხოვნის შემთხვევაში, მიიღოს სრული დეტალები ოკუპანტი სახელმწიფოს მიერ დაცული პირების წინააღმდეგ აღძრული ამ და ნებისმიერი სხვა საქმის შესახებ.

შეტყობინება მფარველ სახელმწიფოს, როგორც ეს გათვალისწინებულია ზემოთ მეორე პარაგრაფში, დაუყოვნებლივ უნდა გაიგზავნოს და ნებისმიერ შემთხვევაში მფარველმა სახელმწიფომ უნდა მიიღოს პირველი მოსმენის თარიღამდე სამი კვირით ადრე. თუ სასამართლო პროცესის დაწყებისას არ იქნება წარმოდგენილი მტკიცებულება, რომ ამ მუხლის დებულებები სრულად იქნა დაცული, სასამართლო განხილვა არ მიმდინარეობს. შეტყობინება უნდა შეიცავდეს შემდეგ ინფორმაციას:

ა) ბრალდებულის აღწერა;

ბ) საცხოვრებელი ან დაკავების ადგილი;

გ) ბრალდების ან ბრალდების დაზუსტება (სისხლის სამართლის დებულებების მითითებით, რომლითაც ისინი წაყენებულია);

დ) სასამართლოს დანიშვნა, რომელიც განიხილავს საქმეს;

ე) პირველი მოსმენის ადგილი და თარიღი.

მუხლი 72

ბრალდებულებს უფლება აქვთ წარმოადგინონ დაცვისთვის საჭირო მტკიცებულებები და შეუძლიათ, კერძოდ, გამოიძახონ მოწმეები. მათ უფლება აქვთ, დაეხმარონ მათ მიერ არჩეულ კვალიფიციურ ადვოკატს ან ადვოკატს, რომელიც თავისუფლად მოინახულებს მათ და ისარგებლებს საჭირო საშუალებებით მათი დაცვისთვის მოსამზადებლად.

თუ ბრალდებულის მხრიდან არჩევანი არ არის, მფარველმა სახელმწიფომ შეიძლება მისცეს მას დამცველი ან ადვოკატი. როდესაც ბრალდებულს სერიოზული ბრალდება წაუყენეს და მფარველი სახელმწიფო ვერ იმოქმედებს, ოკუპანტმა სახელმწიფომ, ბრალდებულის თანხმობით, უნდა უზრუნველყოს ადვოკატი ან ადვოკატი.

ბრალდებულები, თუ ისინი ნებაყოფლობით არ იტყვიან უარს ასეთ დახმარებაზე, სარგებლობენ თარჯიმნის მომსახურებით როგორც წინასწარი გამოძიების, ასევე სასამართლო პროცესის დროს. მათ უფლება აქვთ ნებისმიერ დროს გააპროტესტონ თარჯიმანი და მოითხოვონ მისი შეცვლა.

მუხლი 73

მსჯავრდებულს აქვს სასამართლოს მიერ გამოყენებული კანონებით გათვალისწინებული გასაჩივრების უფლება. მას სრულად უნდა ჰქონდეს ინფორმირებული გასაჩივრების ან შუამდგომლობის უფლება და ვადები, რომლებშიც მას შეუძლია ამის გაკეთება.

ამ ნაწილით გათვალისწინებული სისხლის სამართლის პროცედურა, რამდენადაც ეს შესაძლებელია, ვრცელდება საჩივრებზე. თუ სასამართლოს მიერ მოქმედი კანონები არ ითვალისწინებს გასაჩივრებას, მსჯავრდებულს უფლება აქვს მიმართოს გადაწყვეტილებას და განაჩენი მიმართოს საოკუპაციო ხელისუფლების კომპეტენტურ ორგანოებს.

მუხლი 74

მფარველი სახელმწიფოს წარმომადგენლებს უფლება აქვთ დაესწრონ ნებისმიერი დაცული პირის სასამართლო პროცესს, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც, როგორც განსაკუთრებული ღონისძიების, მოსმენა უნდა ჩატარდეს დახურულ რეჟიმში, ოკუპანტი სახელმწიფოს უსაფრთხოებისთვის, რომელიც ამის შესახებ აცნობებს მფარველ ორგანოს. საქმის წარმოების თარიღისა და ადგილის შესახებ შეტყობინება გაეგზავნება მფარველ სახელმწიფოს.

ნებისმიერი გადაწყვეტილება, რომელიც ითვალისწინებს სასიკვდილო განაჩენს ან თავისუფლების აღკვეთას ორი წლით ან მეტით, სათანადო მიზეზების გამო უნდა ეცნობოს მფარველ სახელმწიფოს. შეტყობინება უნდა შეიცავდეს მითითებას 71-ე მუხლით გაკეთებულ შეტყობინებაზე და თავისუფლების აღკვეთის სასჯელის შემთხვევაში, სასჯელის მოხდის ადგილის დასახელებას. გადაწყვეტილების ჩანაწერი, გარდა ზემოთ აღნიშნულისა, ინახავს სასამართლოს და ღია იქნება მფარველი სახელმწიფოს წარმომადგენლებისთვის. სასჯელის გასაჩივრების ნებისმიერი ვადა, რომელიც ითვალისწინებს სიკვდილით დასჯას ან თავისუფლების აღკვეთას ორი წლით ან მეტით, არ იწურება მანამ, სანამ მფარველი სახელმწიფო არ მიიღებს შეტყობინებას სასჯელის შესახებ.

მუხლი 75

არავითარ შემთხვევაში არ უნდა ჩამოერთვას სიკვდილით მსჯავრდებულებს შეწყალების ან შეწყალების მოთხოვნის უფლება.

არ შეიძლება სასიკვდილო განაჩენის აღსრულება არანაკლებ ექვსი თვის ვადის გასვლამდე მფარველი სახელმწიფოს მიერ ასეთი სასიკვდილო განაჩენის დამადასტურებელი კანონიერი გადაწყვეტილების ან შეწყალების ან შეწყვეტის შესახებ უარის თქმის შესახებ შეტყობინების მიღების დღიდან.

აქ გათვალისწინებული ექვსთვიანი შეჩერების ვადა შეიძლება შემცირდეს ცალკეულ შემთხვევებში სერიოზულ საგანგებო ვითარებაში, რომელიც მოჰყვება ორგანიზებულ საფრთხეს ოკუპანტი სახელმწიფოს ან მისი შეიარაღებული ძალების უსაფრთხოებაზე, იმ პირობით, რომ ასეთი შემცირება ყოველთვის ეცნობება მფარველ სახელმწიფოს და გონივრული იქნება. დრო და შესაძლებლობა წარუდგინოს კომპეტენტურ საოკუპაციო ორგანოებს წარმომადგენლობა ასეთი სასიკვდილო განაჩენების შესახებ.

მუხლი 76

დანაშაულში ბრალდებული დაცული პირები უნდა დააკავონ ოკუპირებულ ქვეყანაში და ბრალის დამტკიცების შემთხვევაში იქ მოიხადონ სასჯელი. ისინი, შეძლებისდაგვარად, განცალკევებულნი უნდა იყვნენ სხვა დაკავებულებისგან და უნდა სარგებლობდნენ საკვებისა და ჰიგიენის ისეთი პირობებით, რომლებიც საკმარისი იქნება მათი ჯანმრთელობის შესანარჩუნებლად და რაც მინიმუმ ისეთივე იქნება, როგორც ოკუპირებული ქვეყნის ციხეებში.

ისინი იღებენ საჭირო სამედიცინო დახმარებას მათი ჯანმრთელობის მდგომარეობის შესაბამისად.

მათ ასევე აქვთ უფლება მიიღონ სულიერი დახმარება, რაც შეიძლება დასჭირდეთ.

ქალები უნდა იმყოფებოდნენ ცალკეულ კვარტლებში და ქალების უშუალო მეთვალყურეობის ქვეშ.

სათანადო ყურადღება უნდა მიექცეს არასრულწლოვანთა განსაკუთრებულ მოპყრობას.

დაცულ დაკავებულებს უფლება აქვთ მოინახულონ მფარველი სახელმწიფოსა და წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტის დელეგატები 143-ე მუხლის დებულებების შესაბამისად.

ასეთ პირებს უფლება აქვთ მიიღონ ყოველთვიურად მინიმუმ ერთი საქველმოქმედო ამანათი.

მუხლი 77

ოკუპირებულ ტერიტორიაზე სამართალდარღვევაში ბრალდებული ან სასამართლოს მიერ მსჯავრდებული დაცული პირები, ოკუპაციის დასრულების შემდეგ, შესაბამისი ოქმებით, გადაეცემა განთავისუფლებული ტერიტორიის ხელისუფლებას.

მუხლი 78

თუ ოკუპანტი სახელმწიფო ჩათვლის საჭიროდ, უსაფრთხოების იმპერატიული მიზეზების გამო, მიიღოს უსაფრთხოების ზომები დაცულ პირებთან მიმართებაში, მას შეუძლია, მაქსიმუმ, დააქვემდებარებოს ისინი მუდმივ რეზიდენციას ან ინტერნირებას.

გადაწყვეტილებები ასეთ საცხოვრებელთან ან ინტერნირებასთან დაკავშირებით მიიღება ოკუპანტი სახელმწიფოს მიერ ამ კონვენციის დებულებების შესაბამისად დადგენილი ჩვეულებრივი პროცედურის შესაბამისად. ეს პროცედურა უნდა მოიცავდეს დაინტერესებული მხარის გასაჩივრების უფლებას. გასაჩივრება უნდა განიხილებოდეს რაც შეიძლება მალე. თუ გადაწყვეტილება ძალაში რჩება, იგი ექვემდებარება პერიოდულ განხილვას, თუ ეს შესაძლებელია ყოველ ექვს თვეში ერთხელ, აღნიშნული ხელისუფლების მიერ შექმნილი კომპეტენტური ორგანოს მიერ.

დაცული პირები, რომლებიც ექვემდებარებიან განსაზღვრულ საცხოვრებელ ადგილს და, შესაბამისად, ვალდებულნი არიან დატოვონ თავიანთი ქონება, სარგებლობენ ამ კონვენციის 39-ე მუხლის ყველა სარგებლით.

ნაწილი IV

ინტერნირებულთა მკურნალობის წესები

თავი I

საკვანძო პუნქტები

მუხლი 79

კონფლიქტის მონაწილე მხარეებს არ შეუძლიათ დაცული პირების სტაჟირება, გარდა 41-ე, 42-ე, 43-ე, 68-ე და 78-ე მუხლების დებულებების შესაბამისად.

მუხლი 80

ინტერნირებულებმა უნდა შეინარჩუნონ სრული სამოქალაქო უფლებამოსილება და სარგებლობდნენ ისეთი უფლებებით, რომლებიც შეიძლება შეესაბამებოდეს მათ სტატუსს.

მუხლი 81

კონფლიქტის მონაწილე მხარეები ვალდებულნი არიან უზრუნველყონ მათი უსასყიდლოდ მოვლა, აგრეთვე ჯანმრთელობის მიზეზების გამო საჭირო სამედიცინო დახმარება.

ამ ხარჯების ასანაზღაურებლად არ მოხდება ინტერნირებულთა გამოქვითვა დანამატებიდან, ხელფასებიდან ან კრედიტებიდან.

დამპყრობელი სახელმწიფო დახმარებას გაუწევს მათ, ვინც ინტერნირებულებზე არიან დამოკიდებულები, თუ ასეთ დამოკიდებულებს არ აქვთ საკმარისი საარსებო საშუალება ან არ შეუძლიათ საარსებო წყაროს შოვნა.

მუხლი 82

დამპყრობელი სახელმწიფო შეძლებისდაგვარად განთავსდება ინტერნირებულებს მათი ეროვნების, ენისა და წეს-ჩვეულებების შესაბამისად. ინტერნირებულები, რომლებიც ერთი და იმავე ქვეყნის მოქალაქეები არიან, არ უნდა განცალკევდნენ მხოლოდ იმიტომ, რომ ისინი საუბრობენ სხვადასხვა ენაზე.

მათი ინტერნირების მთელი პერიოდის განმავლობაში, ერთი ოჯახის წევრები, განსაკუთრებით მშობლები და ბავშვები, ერთად უნდა იმყოფებოდნენ ინტერნირების იმავე ადგილას, გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც დროებითი განცალკევება აუცილებელია სამუშაოს ან ჯანმრთელობის მიზეზების გამო, ან გაცემის მიზნით. მოქმედებს ამ ნაწილის IX თავის დებულებებზე. ინტერნირებულებმა შეიძლება მოითხოვონ, რომ მშობელთა მზრუნველობის გარეშე დარჩენილი მათი შვილები მათთან ინტერნირდნენ.

შეძლებისდაგვარად, ერთი და იმავე ოჯახის ინტერნირებულები უნდა განთავსდნენ იმავე კვარტალში და განთავსდნენ სხვა ინტერნირებულებისგან განცალკევებით, სათანადო ოჯახური ცხოვრების დებულებებთან ერთად.

თავი II

ინტერნირების ადგილები

მუხლი 83

დაკავებულმა სახელმწიფომ არ უნდა დააწესოს ინტერნირების ადგილები განსაკუთრებით სამხედრო საფრთხის ქვეშ მყოფ ადგილებში.

დამპყრობელი სახელმწიფო მფარველი სახელმწიფოების შუამავლობით მტრულ სახელმწიფოებს მიაწვდის ყველა სასარგებლო ინფორმაციას ინტერნირების ადგილების გეოგრაფიულ მდებარეობასთან დაკავშირებით.

როდესაც სამხედრო მოსაზრებები ნებადართულია, ინტერნირების ბანაკები აღინიშნება ასოებით IC, განლაგებულია ისე, რომ ისინი ნათლად ჩანს ჰაერიდან დღის საათებში. ამასთან, შესაბამის სახელმწიფოებს შეუძლიათ შეთანხმდნენ მარკირების ნებისმიერ სხვა სისტემაზე. ინტერნირების ბანაკის გარდა სხვა ადგილი არ უნდა დაინიშნოს ასეთად.

მუხლი 84

ინტერნირებულთა განთავსება და მართვა განცალკევებულია სამხედრო ტყვეებისგან და სხვა მიზეზების გამო თავისუფლება აღკვეთილი პირებისგან.

მუხლი 85

დამპყრობელი სახელმწიფო ვალდებულია მიიღოს ყველა საჭირო და შესაძლებელი ზომა, რათა უზრუნველყოს დაცული პირების დაბინავება მათი ინტერნირების თავიდანვე შენობებში ან შენობებში, რომლებიც უზრუნველყოფენ უსაფრთხოების ყველა შესაძლო ზომას ჰიგიენისა და ჯანმრთელობის მიმართ და უზრუნველყოფს ეფექტურ დაცვას სასტიკისაგან. პირობები. კლიმატი და ომის შედეგები. არავითარ შემთხვევაში არ უნდა განთავსდეს ინტერნირების მუდმივი ადგილები არაჯანსაღ ადგილებში ან იმ ადგილებში, რომელთა კლიმატი საზიანოა ინტერნირებისთვის. ყველა იმ შემთხვევაში, როდესაც ტერიტორია, სადაც დამცავი პირი დროებით არის ინტერნირებული, არის არაჯანსაღი ზონაში ან აქვს ჯანმრთელობისთვის საზიანო კლიმატი, ის უნდა გადაიყვანონ ინტერნირებისთვის უფრო შესაფერის ადგილას, როგორც კი ამას გარემოებები დაუშვებს.

შენობა მთლიანად დაცული უნდა იყოს ტენიანობისგან, სათანადოდ გაცხელებული და განათებული, განსაკუთრებით შებინდებისას და განათების გამორთვისას. საძილე ადგილები უნდა იყოს საკმარისად ფართო და კარგად ვენტილირებადი, ხოლო ინტერნირებულებს უნდა ჰქონდეთ შესაბამისი საწოლები და საკმარისი საბნები, ინტერნირებულთა კლიმატის, ასაკის, სქესის და ჯანმრთელობის გათვალისწინებით.

ინტერნირებულებს უნდა ჰქონდეთ დღე და ღამე გამოსაყენებლად სანიტარული საშუალებები, ჰიგიენის წესების დაცვით და მუდმივად სისუფთავის პირობებში. მათ უნდა მიეწოდოთ საკმარისი წყალი და საპონი ყოველდღიური პირადი ტუალეტის და პირადი თეთრეულის რეცხვისთვის; ისინი უზრუნველყოფილი უნდა იყვნენ ამ მიზნით საჭირო საშუალებებითა და საშუალებებით.

ასევე უნდა იყოს საშხაპეები ან აბანოები. საჭირო დრო უნდა გამოყოს რეცხვისა და გაწმენდისთვის.

ყველა შემთხვევაში, როდესაც აუცილებელია, როგორც გამონაკლისი და დროებითი ღონისძიება, ინტერნირებულ ქალებს, რომლებიც არ წარმოადგენენ ოჯახის წევრის კაცებს, ინტერნირების იმავე ადგილას, როგორც მამაკაცები, ასეთი ინტერნირებულ ქალთა უზრუნველყოფა ცალკე საძილე ოთახებითა და სანიტარული საშუალებებით. იყოს სავალდებულო.

მუხლი 86

დამპყრობელი სახელმწიფო ხელმისაწვდომს გახდის ნებისმიერი რელიგიის წარმომადგენელი ინტერნირებულთათვის განკუთვნილი შენობა-ნაგებობებს მათი რელიგიური მსახურებისთვის.

მუხლი 87

სასადილოები უნდა შეიქმნას ინტერნირების თითოეულ ადგილას, თუ სხვა შესაფერისი საცხოვრებელი არ არის ხელმისაწვდომი. მათი მიზანია ინტერნირებულებს საშუალება მისცენ შეიძინონ, ადგილობრივ ბაზარზე არაუმეტეს ფასებში, საკვები და ყოველდღიური ნივთები, მათ შორის საპონი და თამბაქო, რაც გაზრდის მათ პირად კეთილდღეობასა და კომფორტს.

სასადილოების მიერ გამომუშავებული მოგება ჩაირიცხება საქველმოქმედო ფონდში, რომელიც შექმნილია ინტერნირების თითოეული ადგილისთვის და ადმინისტრირებულია ინტერნირების ასეთ ადგილზე მიმაგრებული ინტერნირებულთა სასარგებლოდ. 102-ე მუხლით გათვალისწინებულ ინტერნირების კომისიას უფლება აქვს შეამოწმოს სასადილოსა და აღნიშნული ფონდის მართვა.

ინტერნირების ადგილის დახურვისას, სოციალური უზრუნველყოფის ფონდის ნაშთი გადაირიცხება იმავე ეროვნების ინტერნირებულთა ინტერნირების ადგილის სოციალური უზრუნველყოფის ფონდში ან, თუ ასეთი ადგილი არ არსებობს, ცენტრალურ კეთილდღეობის ფონდს, რომელიც იმართება ყველა ინტერნირებულის სასარგებლოდ, რომლებიც რჩება დამპყრობელი სახელმწიფოს პატიმრობაში. საყოველთაო გათავისუფლების შემთხვევაში, აღნიშნული მოგება დარჩება დამკავებელ სახელმწიფოსთან, დაინტერესებულ სახელმწიფოებს შორის საპირისპირო შეთანხმების საფუძველზე.

მუხლი 88

ინტერნირების ყველა ადგილას, რომელიც ექვემდებარება საჰაერო თავდასხმებს და ომის სხვა საშიშროებებს, უნდა იყოს ადეკვატური ზომისა და სტრუქტურის თავშესაფრები საჭირო დაცვის უზრუნველსაყოფად. განგაშის შემთხვევაში, ინტერნირებულებს შეუძლიათ თავისუფლად შევიდნენ ასეთ თავშესაფრებში რაც შეიძლება მალე, გარდა იმ პირებისა, რომლებიც რჩებიან თავიანთი საცხოვრებლის დასაცავად ზემოთ აღნიშნული საფრთხისგან. მათ ასევე ექვემდებარება საზოგადოების სასარგებლოდ მიღებული ნებისმიერი დამცავი ღონისძიება.

ინტერნირების ადგილებში უნდა იქნას მიღებული ყველა შესაბამისი სიფრთხილის ზომები ხანძრის საფრთხის წინააღმდეგ.

თავი III

საკვები და ტანსაცმელი

მუხლი 89

ინტერნირებულთა ყოველდღიური კვების რაციონი უნდა იყოს საკმარისი რაოდენობით, ხარისხით და მრავალფეროვნებით ინტერნირებულთა ჯანმრთელობის შესანარჩუნებლად და კვებითი დეფიციტის განვითარების თავიდან ასაცილებლად. გათვალისწინებულია ინტერნირებულთა ჩვეული დიეტაც.

ინტერნირებულებს ასევე უნდა მიეწოდოთ საშუალება, რომლითაც მათ შეუძლიათ თავად მოამზადონ ნებისმიერი დამატებითი საკვები.

ინტერნირებულებს უნდა მიეწოდოთ საკმარისი რაოდენობით სასმელი წყალი. თამბაქოს მოხმარება ნებადართულია.

სამუშაო ინტერნირებულები იღებენ დამატებით რაციონს სამუშაოს ტიპის მიხედვით.

ორსული და მეძუძური დედები და თხუთმეტ წლამდე ბავშვები უზრუნველყოფილნი არიან დამატებითი საკვებით მათი ფიზიოლოგიური საჭიროებების შესაბამისად.

მუხლი 90

პატიმრობისას ინტერნირებულებს უნდა მიეცეთ ყველა შესაძლებლობა, უზრუნველყონ საჭირო ტანსაცმელი, ფეხსაცმელი და საცვლების გამოცვლა, შემდეგ კი, საჭიროების შემთხვევაში, შეიძინონ დამატებითი მარაგი. თუ რომელიმე ინტერნირებულს არ აქვს საკმარისი ტანსაცმელი, კლიმატის გათვალისწინებით და ვერ მოიპოვებს მას, ის უნდა მიეწოდოს მათ უსასყიდლოდ დამპყრობელმა სახელმწიფომ.

ჩამკეტი სახელმწიფოს მიერ ინტერნირებულებისთვის გაცემული ტანსაცმელი და გარე ნიშნები მათ ტანსაცმელზე არ უნდა იყოს სამარცხვინო და არ უნდა გამოავლინოს ისინი დაცინვის წინაშე.

მუშებს უნდა მიეწოდოთ შესაბამისი სამუშაო ტანსაცმელი, მათ შორის დამცავი ტანსაცმელი, როდესაც ამას მოითხოვს მათი სამუშაოს ხასიათი.

თავი IV

ჰიგიენა და სამედიცინო დახმარება

მუხლი 91

ინტერნირების თითოეულ ადგილს უნდა ჰქონდეს შესაბამისი კლინიკა, კვალიფიციური ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ, სადაც ინტერნირებს შეუძლიათ მიიღონ საჭირო ყურადღება, ასევე სათანადო დიეტა. იზოლატორები გამოყოფილია გადამდები ან ფსიქიკური დაავადების შემთხვევებისთვის.

მშობლები და ინტერნირებულები, რომლებიც მძიმედ არიან დაავადებულნი ან რომელთა მდგომარეობა საჭიროებს სპეციალურ მკურნალობას, ქირურგიულ ჩარევას ან სტაციონარულ მკურნალობას, უნდა მოთავსდნენ ნებისმიერ დაწესებულებაში, სადაც შესაძლებელია ადეკვატური მკურნალობა და უნდა მიიღონ ზრუნვა, რომელიც არ ჩამოუვარდება ფართო პოპულაციას.

ინტერნირებულები, უპირველეს ყოვლისა, უნდა სარგებლობდნენ თავიანთი ეროვნების სამედიცინო პერსონალის ყურადღებით.

ინტერნირებულებს არ უნდა აეკრძალათ სამედიცინო ორგანოების წინაშე გამოკვლევისთვის. დამპყრობელი სახელმწიფოს სამედიცინო ორგანოები, მოთხოვნის შემთხვევაში, გასცემენ თითოეულ ინტერნირებულს, რომელმაც გაიარა სამედიცინო მკურნალობა, ოფიციალურ მოწმობას, რომელშიც მითითებულია მისი ავადმყოფობის ან დაზიანების ხასიათი და გაწეული მკურნალობის ხანგრძლივობა და ბუნება. ამ მოწმობის დუბლიკატი ეგზავნება 140-ე მუხლით გათვალისწინებულ ცენტრალურ სააგენტოს.

მკურნალობა, ინტერნირებულთა ჯანმრთელობის შესანარჩუნებლად აუცილებელი ნებისმიერი აღჭურვილობის, კერძოდ, პროთეზისა და სხვა ხელოვნური ხელსაწყოებისა და სათვალეების მიწოდების ჩათვლით, ინტერნირებისთვის უფასო იქნება.

მუხლი 92

ინტერნირებულთა სამედიცინო გამოკვლევა ტარდება თვეში ერთხელ მაინც. მათი მიზანი იქნება, მათ შორის, ინტერნირებულთა ჯანმრთელობის ზოგადი მდგომარეობის, კვების და სისუფთავის დაკვირვება, ასევე გადამდები დაავადებების, განსაკუთრებით ტუბერკულოზის, მალარიისა და ვენერიული დაავადებების გამოვლენა. ასეთი გამოკვლევები მოიცავს, კერძოდ, თითოეული ინტერნირებულის წონის შემოწმებას და წელიწადში ერთხელ მაინც, რენტგენოლოგიურ გამოკვლევას.

თავი V

რელიგიური, ინტელექტუალური და ფიზიკური აქტივობები

მუხლი 93

ინტერნირებულები სარგებლობენ სრული თავისუფლებით თავიანთი რელიგიური მოვალეობების შესრულებისას, მათ შორის რწმენის მსახურებაზე დასწრებისას, იმ პირობით, რომ ისინი დაიცვან დისციპლინური წესები დაწესებული პატიმრობის ორგანოების მიერ.

რელიგიის ინტერნირებულ მსახურებს უნდა მიეცეთ საშუალება თავისუფლად ემსახურონ თავიანთი საზოგადოების წევრებს. ამ მიზნით, დამპყრობელმა სახელმწიფომ უნდა უზრუნველყოს მათი სამართლიანი განაწილება ინტერნირების სხვადასხვა ადგილებს შორის, სადაც არიან ინტერნირებულები, რომლებიც საუბრობენ იმავე ენაზე და მიეკუთვნებიან იმავე რელიგიას. თუ ასეთი მინისტრები ძალიან ცოტაა, დამპყრობელი სახელმწიფო უზრუნველყოფს მათ საჭირო აღჭურვილობას, მათ შორის სატრანსპორტო საშუალებებს ერთი ადგილიდან მეორეზე გადასასვლელად და მათ მიეცემათ საშუალება მოინახულონ ნებისმიერი ინტერნირებული საავადმყოფოში. რელიგიის მინისტრებს უფლება აქვთ თავიანთ მსახურებასთან დაკავშირებულ საკითხებზე მიმოწერა გაუწიონ დაკავებულ ქვეყანაში არსებულ რელიგიურ ხელისუფლებას და, შეძლებისდაგვარად, მათი რწმენის საერთაშორისო რელიგიურ ორგანიზაციებთან.

როდესაც ინტერნირებულებს არ ჰყავთ თავიანთი სარწმუნოების მსახურები, ან თუ ისინი ძალიან ცოტაა, იმავე რწმენის ადგილობრივ რელიგიურ ხელისუფლებას შეუძლია, დამპყრობელ სახელმწიფოსთან შეთანხმებით, დანიშნოს ინტერნირებულთა მინისტრი. რწმენა ან, თუ ასეთი კურსი კონფესიურად შესაძლებელია, მსგავსი რელიგიის მსახური ან კვალიფიციური საერო პირი. ეს უკანასკნელი ისარგებლებს მის მიერ მიღებული სამინისტროსთვის მინიჭებული შეღავათებით. ამგვარად დანიშნულმა პირებმა უნდა შეასრულონ დამპყრობელი სახელმწიფოს მიერ დადგენილი ყველა წესი დისციპლინისა და უსაფრთხოების ინტერესებიდან გამომდინარე.

მუხლი 94

დამპყრობელი სახელმწიფო ხელს შეუწყობს ინტელექტუალურ, საგანმანათლებლო და გასართობ საქმიანობას, სპორტს და თამაშებს ინტერნირებულთა შორის, რის გამოც მათ თავისუფლად უნდა მიიღონ მონაწილეობა თუ არა. მან უნდა მიიღოს ყველა შესაძლო ზომა მათი განხორციელების უზრუნველსაყოფად, კერძოდ, შესაბამისი შენობების უზრუნველყოფით.

ინტერნირებულებს უნდა მიეცეთ ყველა შესაძლებლობა, გააგრძელონ სწავლა ან ისწავლონ ახალი საგნები. უზრუნველყოფილია ბავშვებისა და ახალგაზრდების განათლება; მათ მიეცემათ საშუალება ისწავლონ სკოლაში როგორც ინტერნირების ადგილის შიგნით, ასევე მის ფარგლებს გარეთ.

ინტერნირებულებს უნდა მიეცეთ ვარჯიშის, სპორტისა და გარე თამაშების შესაძლებლობა. ამ მიზნით, ინტერნირების ყველა ადგილას უნდა გამოიყოს საკმარისი რაოდენობის ღია სივრცეები. ბავშვებისა და ახალგაზრდებისთვის უნდა გამოიყოს სპეციალური სათამაშო მოედნები.

მუხლი 95

მმართველი ძალა არ დაასაქმებს ინტერნირებულებს მუშებად, თუ მათ ამის სურვილი არ აქვთ. ოკუპაცია, რომელიც იძულებით შესრულებული დაცული პირის მიერ, რომელიც ინტერნირებულ არ არის, გამოიწვევს ამ კონვენციის 40-ე ან 51-ე მუხლების დარღვევას, ისევე როგორც დამამცირებელი ან დამამცირებელი სამუშაოს გამოყენება, ნებისმიერ შემთხვევაში აკრძალულია.

ექვსკვირიანი სამუშაო პერიოდის ბოლოს ინტერნირებულებს შეუძლიათ ნებისმიერ დროს დატოვონ სამსახური რვა დღით ადრე.

ეს დებულებები არ გამორიცხავს დამკავებელი სახელმწიფოს უფლებას, თანამემამულე ინტერნირებულთა სახელით დაასაქმოს ინტერნირებული ექიმები, სტომატოლოგები და სხვა სამედიცინო პერსონალი მათი პროფესიული მოვალეობების შესაბამისად, ან დაასაქმოს ინტერნირებულები ინტერნირების ადგილებში ადმინისტრაციული და ტექნიკური სამუშაოების შესასრულებლად, ან დააზუსტოს ასეთი პირები სამუშაოდ, სამზარეულოში ან სხვა საშინაო სამუშაოების შესასრულებლად, ან მოსთხოვოს მათგან მოვალეობების შესრულება, რომლებიც დაკავშირებულია ინტერნირებულთა დაცვასთან საჰაერო დაბომბვისგან ან სხვა სამხედრო საფრთხისგან. თუმცა, ინტერნირებულს არ შეიძლება მოეთხოვოს ისეთი დავალებების შესრულება, რისთვისაც, სამედიცინო ოფიცრის აზრით, ის ფიზიკურად უვარგისია.

დამპყრობელი სახელმწიფო იღებს სრულ პასუხისმგებლობას ყველა სამუშაო პირობაზე, სამედიცინო დახმარებაზე, ხელფასის გადახდაზე და იმის უზრუნველსაყოფად, რომ ყველა ინტერნირებულმა დასაქმებულმა მიიღო კომპენსაცია საწარმოო უბედური შემთხვევებისა და პროფესიული დაავადებებისათვის. განსაზღვრული სამუშაო პირობებისა და ანაზღაურებისთვის დადგენილი სტანდარტები უნდა შეესაბამებოდეს ეროვნულ კანონებსა და რეგულაციებს, ასევე არსებულ პრაქტიკას; ისინი არავითარ შემთხვევაში არ უნდა იყოს უფრო დაბალი ვიდრე იმავე რაიონში იგივე ხასიათის სამუშაოსთვის მიღებული. შესრულებული სამუშაოს ანაზღაურება სამართლიანად განისაზღვრება სპეციალური შეთანხმებებით ინტერნირებულებს, დამკავებელ სახელმწიფოს და, საჭიროების შემთხვევაში, დამსაქმებლებს შორის, გარდა დამკავებელი სახელმწიფოსა, სათანადო ყურადღება უნდა მიექცეს დამპყრობელი სახელმწიფოს ვალდებულებას, უზრუნველყოს ინტერნირებულთა უფასო მოვლა. სამედიცინო დახმარება, რომელიც შეიძლება მოითხოვოს მათი ჯანმრთელობის მდგომარეობის მიხედვით. ინტერნირებულები, რომლებიც მუდმივად არიან დავალებული ამ მუხლის მესამე პუნქტში მითითებულ სამუშაოზე, მიიღებენ დამპყრობელი სახელმწიფოს სამართლიან ხელფასს. ამგვარად მითითებული შრომის პირობები და კომპენსაციის ოდენობა ინტერნირებულთა საწარმოო ავარიებისა და პროფესიული დაავადებებისათვის არ უნდა იყოს დაბალი, ვიდრე ის, რაც გამოიყენება იმავე არეალში იმავე ხასიათის სამუშაოზე.

მუხლი 96

ყველა სამუშაო განყოფილება რჩება ინტერნირების ადგილის ნაწილად და მასზეა დამოკიდებული. დამპყრობელი სახელმწიფოს კომპეტენტური ორგანოები და ინტერნირების ადგილის კომენდანტი პასუხისმგებელნი არიან ამ კონვენციის დებულებების დაცვაზე შრომით ერთეულებში. კომენდანტი ინახავს მის დაქვემდებარებაში მყოფი შრომითი რაზმების მუდმივად განახლებულ სიას და აცნობს მას მფარველი ძალის დელეგატებს, წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტს და სხვა ჰუმანიტარულ ორგანიზაციებს, რომლებსაც შეუძლიათ ინტერნირების ადგილების მონახულება. .

თავი VI

პირადი ქონება და ფინანსური რესურსები

მუხლი 97

ინტერნირებულებს უფლება აქვთ შეინახონ პირადი ნივთები. მათი ფულის, ჩეკების, ობლიგაციების და ა.შ., ასევე ძვირფასი ნივთების ამოღება შეუძლებელია, გარდა დადგენილი წესით. ამისათვის უნდა იყოს წარმოდგენილი დეტალური ქვითრები.

თანხები ირიცხება თითოეული ინტერნირებულის ანგარიშზე, როგორც ეს გათვალისწინებულია 98-ე მუხლით. ასეთი თანხები არ შეიძლება გადაიზარდოს სხვა ვალუტაში, თუ არ მოითხოვება მოქმედი კანონით იმ ტერიტორიაზე, სადაც მფლობელია ინტერნირებული, ან ინტერნირებული არ იძლევა თანხმობას.

უპირველეს ყოვლისა პირადი ან სენტიმენტალური ღირებულების ნივთების დაყადაღება არ შეიძლება.

ინტერნირებულ ქალს ქალის გარდა სხვა არავინ ეძებს.

გათავისუფლების ან რეპატრიაციისას, ინტერნირებულებს უნდა გადასცენ ყველა ნივთი, ფული ან სხვა ძვირფასი ნივთები, რომლებიც წაართვეს მათ ინტერნირების დროს, და მათ უნდა მიიღონ ვალუტაში არსებული ნებისმიერი კრედიტის ნაშთი, რომელიც ინახება 98-ე მუხლის შესაბამისად, გარდა ნებისმიერი საგნისა. ან თანხები, რომლებიც ფლობს დამპყრობელ სახელმწიფოს მისი არსებული კანონმდებლობით. თუ ინტერნირებულის ქონება ასე ინახება, მფლობელმა უნდა მიიღოს დეტალური ქვითარი.

საოჯახო ან პირადობის დამადასტურებელი დოკუმენტები, რომლებიც ინტერნირებულებს აქვთ, დაუშვებელია ქვითრის გარეშე. არავითარ შემთხვევაში არ უნდა დარჩეს ინტერნირებულები პირადობის დამადასტურებელი დოკუმენტების გარეშე. მათი არყოფნის შემთხვევაში, მათ ეძლევათ დაკავების ორგანოების მიერ შედგენილი სპეციალური დოკუმენტები, რომლებიც იდენტიფიკაციას ემსახურება ინტერნირების დასრულებამდე.

ინტერნირებულებს შეუძლიათ ატარონ გარკვეული თანხა ნაღდი ანგარიშსწორებით ან შესყიდვის კუპონების სახით, რათა შეძლონ შესყიდვების გაკეთება.

მუხლი 98

ყველა ინტერნირებულმა უნდა მიიღოს რეგულარული შეღავათები, რომლებიც საკმარისი იქნება საქონლისა და ნივთების შესაძენად, როგორიცაა თამბაქო, ტუალეტის საშუალებები და ა.შ. ასეთი შემწეობები შეიძლება იყოს კრედიტის ან კუპონების შესაძენად.

გარდა ამისა, ინტერნირებულებს შეუძლიათ მიიღონ შემწეობა იმ სახელმწიფოსგან, რომელსაც ისინი ექვემდებარებიან, მფარველი სახელმწიფოსგან, ორგანიზაციებისგან, რომლებსაც შეუძლიათ დაეხმარონ მათ ან მათ ოჯახებს, აგრეთვე შემოსავალი მათი ქონებიდან, დამპყრობელი სახელმწიფოს კანონის შესაბამისად. სახელმწიფოს მიერ გათვალისწინებული შეღავათების ოდენობა, რომელსაც ისინი ექვემდებარებიან, ერთნაირი უნდა იყოს ინტერნირებულთა თითოეული კატეგორიისთვის (დაუძლურებული, ავადმყოფი, ორსული ქალები და ა. ამ კონვენციის 27-ე მუხლით აკრძალული ინტერნირებულთა დისკრიმინაციის შესახებ.

დამპყრობელი სახელმწიფო გახსნის რეგულარულ ანგარიშს ყოველი ინტერნირებისთვის, რომელშიც ჩადებული იქნება ამ მუხლში მითითებული შემწეობები, მიღებული ხელფასი და მიღებული ფულადი გზავნილები და მისგან მიღებული თანხები, რაც შეიძლება ხელმისაწვდომი იყოს მოქმედი კანონების შესაბამისად რომელიც ის ინტერნირებულია. ინტერნირებულებს უნდა მიეცეთ ყველა შესაძლებლობა, ასეთ ტერიტორიაზე მოქმედი კანონების შესაბამისად, განახორციელონ ფულადი გზავნილები თავიანთ ოჯახებსა და სხვა დამოკიდებულ პირებზე. მათ შეუძლიათ თავიანთი ანგარიშებიდან ამოიღონ თანხები, რომლებიც აუცილებელია პირადი ხარჯებისთვის, დამპყრობელი სახელმწიფოს მიერ დადგენილ ფარგლებში. მათ ყოველთვის უნდა მიეცეთ გონივრული საშუალებები კონსულტაციისთვის და მათი ანგარიშების ასლების მისაღებად. ანგარიშის ამონაწერი ხელმისაწვდომი უნდა იყოს მფარველი სახელმწიფოსთვის მისი მოთხოვნით.

თავი VII

ადმინისტრაცია და დისციპლინა

მუხლი 99

ინტერნირების თითოეული ადგილი უნდა დაექვემდებაროს პასუხისმგებელ ოფიცერს, რომელიც შერჩეულია რეგულარული შეიარაღებული ძალებიდან ან დამპყრობელი სახელმწიფოს რეგულარული სამოქალაქო ადმინისტრაციისგან. ინტერნირების ადგილის პასუხისმგებელ ოფიცერს ხელთ უნდა ჰქონდეს ამ კონვენციის ასლი ოფიციალურ ენაზე ან მისი ქვეყნის ერთ-ერთ ოფიციალურ ენაზე და პასუხისმგებელია მის გამოყენებაზე. ინტერნირებულთა ზედამხედველობის პერსონალი უნდა იყოს ინფორმირებული ამ კონვენციის დებულებებისა და მისი გამოყენების უზრუნველსაყოფად მიღებული ადმინისტრაციული ზომების შესახებ.

ამ კონვენციის ტექსტი და აღნიშნული კონვენციის საფუძველზე დადებული სპეციალური ხელშეკრულებების ტექსტები უნდა განთავსდეს ინტერნირების ადგილზე ინტერნირებულთათვის გასაგებ ენაზე ან უნდა იყოს ინტერნირებულთა კომიტეტის განკარგულებაში.

განკარგულებები, ბრძანებები, ცნობები და ყველა სახის პუბლიკაციები ექვემდებარება ინტერნირებულებს და ქვეყნდება ინტერნირების ადგილებში მათთვის გასაგებ ენაზე.

ყოველი ბრძანება და ბრძანება, რომელიც მიემართება პირადად ინტერნირებულებს, ასევე უნდა გაიცეს მათთვის გასაგებ ენაზე.

მუხლი 100

ინტერნირების ადგილებში დისციპლინური რეჟიმი უნდა შეესაბამებოდეს ჰუმანიტარულ პრინციპებს და არავითარ შემთხვევაში არ უნდა მოიცავდეს წესებს, რომლებიც მოითხოვს ინტერნირებულთა მიმართ რაიმე ფიზიკური დატვირთვის გამოყენებას, რომელიც საშიშია მათი ჯანმრთელობისთვის ან იწვევს ფიზიკურ ან მორალურ დევნას. აკრძალულია იდენტიფიკაცია ტატუირებაზე ან სხეულზე ნიშნებით.

კერძოდ, აკრძალულია ხანგრძლივად დგომა და განმეორებითი გამოძახება, საკნები, საბრძოლო ვარჯიშები და მანევრები, დიეტის შემცირება.

მუხლი 101

ინტერნირებულებს უფლება აქვთ წარუდგინონ იმ ორგანოებს, რომელთა იურისდიქციის ქვეშ არიან მოქცეული ნებისმიერი შუამდგომლობა ინტერნირების პირობებთან დაკავშირებით, რომლებსაც ისინი ექვემდებარებიან.

მათ ასევე აქვთ უფლება შეუზღუდავად მიმართონ ინტერნირების კომიტეტის მეშვეობით ან, თუ საჭიროდ ჩათვლიან, პირდაპირ მფარველი სახელმწიფოს წარმომადგენლებს, რათა მიანიშნონ ნებისმიერი პუნქტი, რომლებზეც მათ შეიძლება ჰქონდეთ პრეტენზია ინტერნირების პირობებთან დაკავშირებით.

ასეთი შუამდგომლობები და საჩივრები გადაეცემა დაუყოვნებლივ და შეუცვლელად და ეს უკანასკნელი უსაფუძვლოდ რომც აღმოჩნდეს, არ შეიძლება მოჰყვეს სასჯელი.

ინტერნირების ადგილებში არსებული მდგომარეობისა და ინტერნირებულთა საჭიროებების შესახებ პერიოდული მოხსენებები ინტერნირებულთა კომიტეტებმა შეიძლება გაუგზავნონ მფარველი სახელმწიფოების წარმომადგენლებს.

მუხლი 102

ინტერნირების თითოეულ ადგილას, ინტერნირებულები თავისუფლად ირჩევენ ყოველ ექვს თვეში ერთხელ ფარული კენჭისყრით კომიტეტის წევრებს, რომლებსაც უფლება აქვთ წარმოადგინონ ისინი დამკავებელი და მფარველი სახელმწიფოების, წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტის და ნებისმიერი სხვა ორგანოს წინაშე, რომელსაც შეუძლია დაეხმაროს მათ. . კომიტეტის წევრები შეიძლება ხელახლა აირჩიონ.

ამგვარად შერჩეული ინტერნირებულები თავიანთ მოვალეობას იწყებენ მას შემდეგ, რაც მათი არჩევა დამტკიცდება დაკავების ორგანოების მიერ. ნებისმიერი უარის ან გათავისუფლების მიზეზები უნდა ეცნობოს შესაბამის მფარველ სახელმწიფოებს.

მუხლი 103

ინტერნირებულთა კომიტეტები ხელს უწყობენ ინტერნირებულთა ფიზიკურ, სულიერ და ინტელექტუალურ კეთილდღეობას.

იმ შემთხვევაში, თუ ინტერნირებულები გადაწყვეტენ, კერძოდ, მოაწყონ ურთიერთდახმარების სისტემა ერთმანეთთან, ეს ორგანიზაცია განეკუთვნება კომიტეტების კომპეტენციას, გარდა ამ კონვენციის სხვა დებულებებით მათზე დაკისრებული სპეციალური მოვალეობებისა.

მუხლი 104

სტაჟირებული კომიტეტის წევრებმა არ უნდა შეასრულონ სხვა სამუშაო, რომელიც ართულებს მათ მოვალეობის შესრულებას.

ინტერნირებულთა კომიტეტის წევრებს შეუძლიათ ინტერნირებულთაგან დანიშნონ ისეთი თანაშემწეები, როგორც მათ მოითხოვენ. მათ უნდა მიენიჭოთ ყველა მატერიალური სარგებელი, კერძოდ, გადაადგილების გარკვეული თავისუფლება, რომელიც აუცილებელია მათი მოვალეობების შესასრულებლად (სამუშაო ჯგუფების მონახულება, საკვების მოპოვება და ა.შ.).

ინტერნირებული კომიტეტების წევრებს ასევე მიეცემათ ყველა შესაძლებლობა, ფოსტით და ტელეგრაფით დაუკავშირდნენ დაკავებულ ხელისუფლებას, მფარველ ძალებს, წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტს და მათ დელეგატებს და ინტერნირებულებს დამხმარე ორგანიზაციებს. შრომით რაზმებში კომიტეტების წევრები სარგებლობენ იგივე საშუალებებით ინტერნირების მთავარ ადგილზე ინტერნირებულ კომიტეტთან დასაკავშირებლად. ასეთი კომუნიკაციები არ უნდა იყოს შეზღუდული და არ განიხილება 107-ე მუხლში მითითებული კვოტის ნაწილად.

ინტერნირებულ კომიტეტებში გადაყვანილ წევრებს მიეცემათ გონივრული დრო, რათა გააცნონ თავიანთ მემკვიდრეებს მიმდინარე საქმეები.

თავი VIII

ურთიერთობა ექსტერიერთან

მუხლი 105

დაცულ პირთა ინტერნირებისთანავე, დაკავებულმა უნდა აცნობოს მათ, სახელმწიფოს, რომელსაც ისინი ექვემდებარებიან, და მათ მფარველ ძალას ამ თავის დებულებების შესასრულებლად მიღებული ზომების შესახებ. დაკავებულმა სახელმწიფომ ასევე უნდა აცნობოს დაინტერესებულ მხარეებს ამგვარი ზომების შემდგომი ცვლილების შესახებ.

მუხლი 106

ყოველი ინტერნირებული ინტერნირებისთანავე, ან არა უგვიანეს ერთი კვირისა ინტერნირების ადგილზე მისვლიდან, ასევე ავადმყოფობის ან ინტერნირების სხვა ადგილას ან საავადმყოფოში გადაყვანის შემთხვევაში, თითოეული ინტერნირებული ვალდებულია. მიეცეს შესაძლებლობა, ერთის მხრივ, მის ოჯახს და მეორე მხრივ 140-ე მუხლით გათვალისწინებულ ცენტრალურ სააგენტოს გაუგზავნოს ინტერნირების ბარათი, თუ ეს შესაძლებელია, ამ კონვენციაზე დართული მოდელის მსგავსი, აცნობოს მის ახლობლებს. მისი დაკავება, მისამართი და ჯანმრთელობის მდგომარეობა. ეს ბარათები უნდა გაიგზავნოს რაც შეიძლება მალე და არავითარ შემთხვევაში არ უნდა გადაიდოს.

​მუხლი 107
ინტერნირებულებს უფლება ექნებათ გაგზავნონ და მიიღონ წერილები და ბარათები. თუ დამკავებელი სახელმწიფო საჭიროდ ჩათვლის თითოეული ინტერნირებულის მიერ გაგზავნილი წერილებისა და ბარათების რაოდენობის შეზღუდვას, აღნიშნული რიცხვი არ უნდა იყოს თვეში ორ ასოზე და ოთხ ბარათზე ნაკლები; ისინი უნდა იყოს შედგენილი ისე, რომ მაქსიმალურად შეესაბამებოდეს წინამდებარე კონვენციას დამატებულ მოდელებს. თუ შეზღუდვები უნდა დაწესდეს ინტერნირებულთა მიმართ მიწერილ მიმოწერაზე, ისინი შეიძლება დაწესდეს მხოლოდ იმ სახელმწიფოს მიერ, რომელსაც ასეთი ინტერნირებულები ევალებათ ერთგულებას, შესაძლოა, დამკავებელი სახელმწიფოს მოთხოვნით. ასეთი წერილები და ბარათები უნდა იყოს გადაცემული გონივრული გაგზავნით; არ შეიძლება მათი გადადება ან შენარჩუნება დისციპლინური მიზეზების გამო.
დაშვებულია ინტერნირებულები, რომლებიც დიდი ხნის განმავლობაში იმყოფებოდნენ ახალი ამბების გარეშე, ან რომელთაც უჭირთ ახლობლებისგან ახალი ამბების მიღება, ან ჩვეულებრივი საფოსტო მარშრუტით ახალი ამბების მიწოდება, აგრეთვე ისინი, ვინც მათგან საკმაოდ დაშორებულია. გამოაგზავნონ დეპეშები, მათ მიერ გადახდილი გადასახადი მათ ხელთ არსებული ვალუტით. ისინი ასევე ისარგებლებენ ამ დებულებით იმ შემთხვევებში, რომლებიც აღიარებულია, როგორც გადაუდებელი.
როგორც წესი, ინტერნირებულთა ფოსტა იწერება მათ ენაზე. კონფლიქტის მონაწილე მხარეებს შეუძლიათ დაუშვან კორესპონდენცია სხვა ენებზე.
მუხლი 108
ინტერნირებულებს უფლება აქვთ მიიღონ ფოსტით ან სხვა საშუალებებით ინდივიდუალური ამანათები ან კოლექტიური გადაზიდვები, რომლებიც შეიცავს კონკრეტულად საკვებს, ტანსაცმელს, სამედიცინო აღჭურვილობას, აგრეთვე წიგნებს და საგანმანათლებლო ან რეკრეაციული ხასიათის წიგნებს, რომლებიც შეიძლება დააკმაყოფილოს მათ საჭიროებებზე. ასეთი გადაზიდვები არანაირად არ ათავისუფლებს დამპყრობელ სახელმწიფოს წინამდებარე კონვენციის საფუძველზე მასზე დაკისრებული ვალდებულებებისგან.
თუ სამხედრო აუცილებლობა მოითხოვს ასეთი გადაზიდვების რაოდენობის შეზღუდვას, სათანადო შეტყობინება მიეწოდება მფარველ ძალას და წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტს ან ნებისმიერ სხვა ორგანიზაციას, რომელიც ეხმარება ინტერნირებს და პასუხისმგებელია ასეთი გადაზიდვების გაგზავნაზე. .
ინდივიდუალური ამანათებისა და კოლექტიური გადაზიდვების გაგზავნის პირობები, საჭიროების შემთხვევაში, ექვემდებარება სპეციალურ შეთანხმებებს შესაბამის სახელმწიფოებს შორის, რამაც არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება გადადოს ინტერნირებულთა მიერ დახმარების მიწოდების მიღება. ტანსაცმლისა და საკვების ამანათები არ შეიძლება შეიცავდეს წიგნებს. სამედიცინო დახმარება, როგორც წესი, იგზავნება კოლექტიური ამანათებით.
მუხლი 109
კონფლიქტის მონაწილე მხარეებს შორის სპეციალური შეთანხმებების არარსებობის შემთხვევაში კოლექტიური დახმარების მიღებისა და განაწილების პირობებთან დაკავშირებით გამოყენებული იქნება კოლექტიური დახმარების შესახებ რეგულაციები, რომლებიც დართულია წინამდებარე კონვენციაში.
ზემოაღნიშნული სპეციალური შეთანხმებები არავითარ შემთხვევაში არ ზღუდავს ინტერნირებულთა კომიტეტების უფლებას ფლობდეს ინტერნირებისთვის განკუთვნილი კოლექტიური დახმარების გზავნილებს, განახორციელონ მათი განაწილება და განკარგონ ისინი მიმღებთა ინტერესებიდან გამომდინარე.
ასეთი შეთანხმებები არ ზღუდავს მფარველი სახელმწიფოების, წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტის ან ნებისმიერი სხვა ორგანიზაციის უფლებას, რომელიც ეხმარება ინტერნირებს და პასუხისმგებელია კოლექტიური ტვირთების გაგზავნაზე, ზედამხედველობა გაუწიონ მათ განაწილებას მიმღებებზე.
მუხლი 110
ინტერნირებისთვის ყველა შეღავათიანი ტვირთი თავისუფლდება იმპორტის, საბაჟო და სხვა გადასახდელებისგან.
ფოსტით გაგზავნილი ყველა საკითხი, მათ შორის ამანათის ფოსტით გაგზავნილი დახმარების ამანათები და ფულის ფულადი გზავნილები, რომლებიც მიმართულია სხვა ქვეყნებიდან ინტერნირებისთვის ან მათ მიერ გაგზავნილი ფოსტის მეშვეობით, პირდაპირ ან 136-ე მუხლით გათვალისწინებული საინფორმაციო ბიუროების და ცენტრალური საინფორმაციო სააგენტოს მეშვეობით. 140-ე მუხლით გათვალისწინებული, თავისუფლდება ყველა საფოსტო გადასახადისგან როგორც წარმოშობისა და დანიშნულების ქვეყნებში, ასევე შუალედურ ქვეყნებში. ამ მიზნით. კერძოდ, 1947 წლის საყოველთაო საფოსტო კონვენციით და საყოველთაო საფოსტო კავშირის შეთანხმებებით გათვალისწინებული გამონაკლისი ბანაკებში ან სამოქალაქო ციხეებში დაკავებულ მტრის ეროვნების მშვიდობიანი მოქალაქეების სასარგებლოდ, გავრცელდება წინამდებარე კონვენციით დაცულ სხვა ინტერნირებულ პირებზე.
დამხმარე ტვირთების ტრანსპორტირების ხარჯები, რომლებიც განკუთვნილია ინტერნირებისთვის და რომლებიც, მათი წონის ან სხვა მიზეზების გამო, არ შეიძლება გაიგზავნოს ფოსტის მეშვეობით, დაეკისრება დამკავებელი სახელმწიფო მის კონტროლის ქვეშ მყოფ ყველა ტერიტორიაზე. სხვა სახელმწიფოები, რომლებიც არიან წინამდებარე კონვენციის მხარეები, იღებენ ტრანსპორტირების ხარჯებს მათ შესაბამის ტერიტორიებზე.
ასეთი გადაზიდვების ტრანსპორტირებასთან დაკავშირებული ხარჯები, რომლებიც არ არის გათვალისწინებული ზემოაღნიშნული პუნქტებით, დაეკისრება გამგზავნის.
მაღალი ხელშემკვრელი მხარეები ეცდებიან შეძლებისდაგვარად შეამცირონ ინტერნირებულთა მიერ გაგზავნილი ან მათთვის მიმართული დეპეშების საფასური.
მუხლი 111
თუ სამხედრო ოპერაციები ხელს უშლის შესაბამის სახელმწიფოებს შეასრულონ თავიანთი ვალდებულებები, უზრუნველყონ 106, 107, 108 და 113 მუხლებით გათვალისწინებული ფოსტისა და დახმარების მიწოდების გადაზიდვა, შესაბამისი მფარველი სახელმწიფოები, წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტი ან ნებისმიერი სხვა ორგანიზაცია სათანადოდ. კონფლიქტის მონაწილე მხარეების მიერ დამტკიცებულს შეუძლია განახორციელოს ასეთი გადაზიდვების გადატანა შესაბამისი საშუალებებით (რკინიგზა, საავტომობილო მანქანები, გემები ან საჰაერო ხომალდები და ა.შ.). ამ მიზნით, მაღალი ხელშემკვრელი მხარეები შეეცდებიან მიაწოდონ მათ ასეთი ტრანსპორტი და დაუშვან მისი მიმოქცევა, განსაკუთრებით საჭირო უსაფრთხო ქცევის მინიჭებით.
ასეთი ტრანსპორტი ასევე შეიძლება გამოყენებულ იქნას გადასაცემად:
ა) 140-ე მუხლში მითითებულ ცენტრალურ საინფორმაციო სააგენტოსა და 136-ე მუხლში მითითებულ ეროვნულ ბიუროებს შორის გაცვლილი მიმოწერა, სიები და ანგარიშები;
(ბ) ინტერნირებულებთან დაკავშირებული მიმოწერა და მოხსენებები, რომლებსაც მფარველი სახელმწიფოები, წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტი ან ნებისმიერი სხვა ორგანიზაცია, რომელიც ეხმარება ინტერნირებულებს, უცვლიან საკუთარ დელეგატებთან ან კონფლიქტის მონაწილე მხარეებთან.
ეს დებულებები არანაირად არ აკნინებს კონფლიქტში მონაწილე რომელიმე მხარის უფლებას მოაწყოს სხვა სატრანსპორტო საშუალებები, თუ მას ეს ურჩევნია, და არც გამორიცხავს უსაფრთხო ქცევის მინიჭებას, ურთიერთშეთანხმებული პირობებით, ასეთი სატრანსპორტო საშუალებებისთვის.
ასეთი სატრანსპორტო საშუალებების გამოყენების ხარჯები გადაზიდვის მნიშვნელობის პროპორციულად აიღებს კონფლიქტის მონაწილე მხარეებს, რომელთა მოქალაქეებიც სარგებლობენ ამით.
მუხლი 112
ინტერნირებულთათვის მიმართული ან მათ მიერ გაგზავნილი კორესპონდენციის ცენზურა უნდა მოხდეს რაც შეიძლება სწრაფად.
ინტერნირებისთვის განკუთვნილი ტვირთების შემოწმება არ უნდა განხორციელდეს იმ პირობებში, რაც მათში შემავალი საქონელი გაფუჭდება. ეს უნდა გაკეთდეს ადრესატის, ან მის მიერ სათანადოდ დელეგირებული თანამონაწილის თანდასწრებით. ინტერნირებულებისთვის ინდივიდუალური ან კოლექტიური ტვირთის მიწოდება არ უნდა გადაიდოს ცენზურის სირთულეების საბაბით.
კონფლიქტის მონაწილე მხარეების მიერ ნაბრძანები მიმოწერის ნებისმიერი აკრძალვა, სამხედრო თუ პოლიტიკური მიზეზების გამო, იქნება მხოლოდ დროებითი და მისი ხანგრძლივობა უნდა იყოს რაც შეიძლება მოკლე.
მუხლი 113
დაკავებულმა სახელმწიფოებმა უზრუნველყონ ყველა გონივრული საშუალება 140-ე მუხლით გათვალისწინებული მფარველი სახელმწიფოს ან ცენტრალური სააგენტოს მეშვეობით, ან სხვაგვარად საჭიროების შემთხვევაში, ანდერძის, მინდობილობის უფლებამოსილების ან ნებისმიერი სხვა დოკუმენტის გადასაცემად, რომელიც განკუთვნილია ინტერნირებულებისთვის ან გაგზავნილებისთვის. მათ მიერ.
ყველა შემთხვევაში, დამკავებელი სახელმწიფო ხელს შეუწყობს ინტერნირებულთა სახელით ამგვარი დოკუმენტების სათანადო სამართლებრივი ფორმით შესრულებას და ავთენტიფიკაციას, კერძოდ, ადვოკატთან კონსულტაციის ნებას.
მუხლი 114
დამპყრობელი სახელმწიფო ინტერნირებულებს უნდა მისცეს ყველა შესაძლებლობა, რათა მათ შეძლონ მართონ თავიანთი ქონება, იმ პირობით, რომ ეს არ იქნება შეუთავსებელი ინტერნირების პირობებთან და მოქმედ კანონთან. ამ მიზნით, აღნიშნულ ძალაუფლებას შეუძლია მისცეს მათ ნებართვა დატოვონ ინტერნირების ადგილი გადაუდებელ შემთხვევებში და თუ ამას გარემოებები იძლევა.
მუხლი 115
ყველა შემთხვევაში, როდესაც ინტერნირებული მონაწილეობს ნებისმიერ სასამართლოში, დამპყრობელი სახელმწიფო, მისი მოთხოვნის შემთხვევაში, სასამართლოს უნდა აცნობოს მისი დაკავების შესახებ და, კანონიერი ფარგლებში, უზრუნველყოს ყველა აუცილებელი ნაბიჯის გადადგმა თავიდან ასაცილებლად. მისი ინტერნირების გამო რაიმე სახის ზიანის მიყენება მისი საქმის მომზადებასა და წარმართვასთან დაკავშირებით ან სასამართლოს ნებისმიერი გადაწყვეტილების აღსრულებასთან დაკავშირებით.
მუხლი 116
ყოველ ინტერნირებულს უნდა მიეცეს უფლება მიიღოს სტუმრები, განსაკუთრებით ნათესავებთან, რეგულარულად და რაც შეიძლება ხშირად.
შეძლებისდაგვარად, ინტერნირებულებს უფლება აქვთ მოინახულონ თავიანთი სახლები გადაუდებელ შემთხვევებში, განსაკუთრებით ნათესავების გარდაცვალების ან მძიმე ავადმყოფობის შემთხვევაში.
თავი IX
სასჯელი და დისციპლინური სახდელი
მუხლი 117
ამ თავის დებულებების გათვალისწინებით, იმ ტერიტორიაზე მოქმედი კანონები, სადაც ისინი დაკავებულები არიან, კვლავაც გავრცელდება ინტერნირებულთა მიმართ, რომლებიც ჩადენენ დანაშაულს ინტერნირების დროს.
თუ ზოგადი კანონები, დებულებები ან ბრძანებები ინტერნირებულთა მიერ ჩადენილ ქმედებებს დასჯად აცხადებენ, ხოლო იგივე ქმედებები არ არის დასჯადი იმ პირების მიერ, რომლებიც არ არიან ინტერნირებულები, ასეთი ქმედებები გამოიწვევს მხოლოდ დისციპლინურ სახდელებს.
არც ერთი ინტერნირებული არ შეიძლება დაისაჯოს ერთზე მეტჯერ ერთი და იგივე ქმედებისთვის ან ერთი და იმავე ბრალდებით.
მუხლი 118
სასამართლოებმა ან ხელისუფლებამ განაჩენის გამოტანისას მაქსიმალურად უნდა გაითვალისწინონ ის ფაქტი, რომ მოპასუხე არ არის დამპყრობელი სახელმწიფოს მოქალაქე. მათ თავისუფლად შეუძლიათ შეამცირონ სასჯელი იმ დანაშაულისთვის, რომლითაც ინტერნირებულს ედება ბრალი და არ უნდა იყოს სავალდებულო ამ მიზნით გამოიყენონ მინიმალური სასჯელი.
აკრძალულია თავისუფლების აღკვეთა დღის შუქის გარეშე და, ზოგადად, ყველა სახის სისასტიკით გამონაკლისის გარეშე.
ინტერნირებულებს, რომლებმაც მოიხადეს დისციპლინური ან სასამართლო სახდელი, არ უნდა მოექცნენ სხვა ინტერნირებულებისგან განსხვავებულად.
ინტერნირებულის მიერ განხორციელებული პრევენციული პატიმრობის ხანგრძლივობა გამოიქვითება ნებისმიერი დისციპლინური სასამართლოდან ან სახდელი, რომელიც მოიცავს პატიმრობას, რომლითაც მას შეიძლება მიესაჯა.
ინტერნირებულთა კომიტეტები ინფორმირებული უნდა იყვნენ ყველა სასამართლო პროცესის შესახებ, რომელსაც ისინი წარმოადგენენ ინტერნირებულთა წინააღმდეგ, და მათი შედეგების შესახებ.
მუხლი 119
ინტერნირებულთა მიმართ დისციპლინური სახდელი იქნება შემდეგი:
1. ჯარიმა, რომელიც არ უნდა აღემატებოდეს იმ ხელფასის 50 პროცენტს, რომელსაც ინტერნირებული სხვაგვარად მიიღებდა 95-ე მუხლის დებულებების შესაბამისად არა უმეტეს ოცდაათი დღის განმავლობაში.
2. წინამდებარე კონვენციით გათვალისწინებულ მოპყრობაზე მეტი მინიჭებული პრივილეგიების შეწყვეტა.
3. დაღლილობის მოვალეობები, დღეში არა უმეტეს ორი საათისა, ინტერნირების ადგილის შენარჩუნებასთან დაკავშირებით.
4. ჩაკეტვა.
დისციპლინური სახდელი არავითარ შემთხვევაში არ უნდა იყოს არაადამიანური, სასტიკი ან საშიში ინტერნირებულთა ჯანმრთელობისთვის. მხედველობაში მიიღება ინტერნირებულის ასაკი, სქესი და ჯანმრთელობის მდგომარეობა.
ერთი სასჯელის ხანგრძლივობა არავითარ შემთხვევაში არ უნდა აღემატებოდეს მაქსიმუმ ოცდაათ დღეს ზედიზედ, მაშინაც კი, თუ ინტერნირებული პასუხს აგებს დისციპლინის რამდენიმე დარღვევისთვის, როდესაც მისი საქმე განიხილება, მიუხედავად იმისა, დაკავშირებულია თუ არა ეს დარღვევები.
მუხლი 120
გაქცევის შემდეგ ან გაქცევის მცდელობისას დაკავებული ინტერნირებულებს ეკისრებათ მხოლოდ დისციპლინური პასუხისმგებლობა ამ ქმედების მიმართ, თუნდაც ეს განმეორებითი დანაშაული იყოს.
118-ე მუხლის მე-3 პუნქტის მიუხედავად, გაქცევის ან გაქცევის მცდელობის შედეგად დასჯილი ინტერნირებულები შეიძლება დაექვემდებარონ სპეციალურ მეთვალყურეობას, იმ პირობით, რომ ასეთი მეთვალყურეობა გავლენას არ მოახდენს მათ ჯანმრთელობის მდგომარეობაზე, რომ იგი განხორციელდეს ინტერნაციის ადგილზე. და რომ ეს არ გულისხმობს წინამდებარე კონვენციით მინიჭებული რომელიმე გარანტიის გაუქმებას.
ინტერნირებულებს, რომლებიც ეხმარებიან და ხელს უწყობენ გაქცევას, ან ცდილობენ გაქცევას, ამ კუთხით მხოლოდ დისციპლინური სახდელი ეკისრებათ.
მუხლი 121
გაქცევა ან გაქცევის მცდელობა, თუნდაც ეს იყოს განმეორებითი დანაშაული, არ ჩაითვლება დამამძიმებელ გარემოებად იმ შემთხვევებში, როდესაც ინტერნირებულს დევნიან გაქცევის დროს ჩადენილი დანაშაულისთვის.
კონფლიქტის მონაწილე მხარეები უზრუნველყოფენ, რომ კომპეტენტური ორგანოები გამოიჩინონ ლმობიერება, რათა გადაწყვიტონ, იქნება თუ არა დანაშაულისთვის მიყენებული სასჯელი დისციპლინური ან სასამართლო ხასიათის, განსაკუთრებით იმ ქმედებებთან დაკავშირებით, რომლებიც ჩადენილია გაქცევასთან დაკავშირებით, წარმატებული იქნება თუ არა.
მუხლი 122
დისციპლინის საწინააღმდეგო ქმედებები დაუყოვნებლივ უნდა იქნას გამოძიებული. ეს წესი გამოიყენება, კერძოდ, გაქცევის ან გაქცევის მცდელობის შემთხვევაში. ხელახლა დაკავებული ინტერნირებულები უნდა გადაეცეს კომპეტენტურ ორგანოებს რაც შეიძლება მალე.
დისციპლინის წინააღმდეგ დარღვევის შემთხვევაში, სასამართლოს მოლოდინში პატიმრობა უნდა შემცირდეს აბსოლუტურ მინიმუმამდე ყველა ინტერნირებულისათვის და არ უნდა აღემატებოდეს თოთხმეტი დღეს. მისი ხანგრძლივობა ნებისმიერ შემთხვევაში გამოიქვითება პატიმრობის ნებისმიერი სასჯელისგან.
124-ე და 125-ე მუხლების დებულებები ვრცელდება ინტერნირებულებზე, რომლებიც იმყოფებიან ციხეში დისციპლინის წინააღმდეგ ჩადენილი დანაშაულისთვის სასამართლო პროცესის მოლოდინში.
მუხლი 123
სასამართლოებისა და ზემდგომი ორგანოების კომპეტენციაზე ზიანის მიყენების გარეშე, დისციპლინური სახდელი შეიძლება დანიშნოს მხოლოდ ინტერნირების ადგილის კომენდანტის ან პასუხისმგებელი ოფიცრის ან თანამდებობის პირის მიერ, რომელიც შეცვლის მას, ან რომელსაც მან გადასცა თავისი დისციპლინური უფლებამოსილება.
ნებისმიერი დისციპლინური სახდელის დაკისრებამდე ბრალდებულ ინტერნირებულს უნდა მიეცეს ზუსტი ინფორმაცია იმ დანაშაულებებთან დაკავშირებით, რომლებშიც მას ედება ბრალი და მიეცეს შესაძლებლობა ახსნას თავისი საქციელი და დაიცვას თავი. მას უნდა მიეცეს უფლება, კერძოდ, გამოიძახოს მოწმეები და საჭიროების შემთხვევაში მიმართოს კვალიფიციური თარჯიმნის მომსახურებას. გადაწყვეტილება გამოცხადდება ბრალდებულისა და ინტერნირებულთა კომიტეტის წევრის თანდასწრებით.
დისციპლინური სახდელის გამოტანიდან მის აღსრულებამდე გასული ვადა არ უნდა აღემატებოდეს ერთ თვეს.
ინტერნირებულს შემდგომი დისციპლინური სახდელის დაკისრებისას, სასჯელებიდან რომელიმე ორის აღსრულებას შორის გადის არანაკლებ სამი დღე, თუ მათგან ერთის ხანგრძლივობაა ათი დღე ან მეტი.
დისციპლინური სახდელის ჩანაწერს აწარმოებს ინტერნირების ადგილის კომენდანტი და ღია იქნება მფარველი სახელმწიფოს წარმომადგენლების შესამოწმებლად.
მუხლი 124
ინტერნირებულები არავითარ შემთხვევაში არ უნდა გადაიყვანონ სასჯელაღსრულების დაწესებულებებში (ციხეები, სასჯელაღსრულების დაწესებულებები, მსჯავრდებულთა ციხეები და ა.შ.) მათში დისციპლინური სახდელის გასატარებლად.
შენობა, სადაც დისციპლინური სახდელია გამოყენებული, უნდა შეესაბამებოდეს სანიტარიულ მოთხოვნებს; მათ განსაკუთრებით უნდა მიეწოდოთ ადექვატური საწოლები. დასჯის ქვეშ მყოფი ინტერნირებულებს საშუალება ეძლევათ შეინარჩუნონ სისუფთავე.
დისციპლინური პასუხისმგებლობის ქვეშ მყოფი ქალი ინტერნირებულები უნდა იმყოფებოდნენ მამაკაც ინტერნირებულებისგან განცალკევებულ კვარტალში და იმყოფებიან ქალების უშუალო მეთვალყურეობის ქვეშ.
მუხლი 125
დისციპლინური პასუხისმგებლობის მქონე ინტერნირებულებს საშუალება ეძლევათ ივარჯიშონ და დარჩეს ღია ცის ქვეშ დღეში არანაკლებ ორი საათისა.
მათ ეძლევათ საშუალება, მოთხოვნის შემთხვევაში, დაესწრონ ყოველდღიურ სამედიცინო შემოწმებას. მათ უნდა მიექცეს ყურადღება, რასაც მათი ჯანმრთელობის მდგომარეობა მოითხოვს და, საჭიროების შემთხვევაში, უნდა გადაიყვანონ ინტერნირების ადგილის ლაზარეთში ან საავადმყოფოში.
მათ უნდა ჰქონდეთ წაკითხვისა და წერის, ისევე როგორც წერილების გაგზავნისა და მიღების ნებართვა. ამასთან, ამანათები და ფულადი ფულადი გზავნილები შეიძლება დაკავებულ იქნეს სასჯელის დასრულებამდე; ამავდროულად, ასეთი ტვირთები უნდა დაევალოს ინტერნირებულთა კომიტეტს, რომელიც გადასცემს კლინიკას ამანათებში არსებულ მალფუჭებადი საქონელი.
დისციპლინური სასჯელის არც ერთ ინტერნირებულს არ შეიძლება ჩამოერთვას წინამდებარე კონვენციის 107-ე და 143-ე მუხლების დებულებები.
მუხლი 126
71-დან 76-ე მუხლების ჩათვლით დებულებები, ანალოგიურად, გამოიყენება ინტერნირებულთა წინააღმდეგ სამართალწარმოებაზე, რომლებიც იმყოფებიან დამპყრობელი სახელმწიფოს ეროვნულ ტერიტორიაზე.
თავი X
ინტერნირებულთა გადაყვანა
მუხლი 127
ინტერნირებულთა გადაყვანა ყოველთვის ადამიანურად უნდა განხორციელდეს. როგორც წესი, ის უნდა განხორციელდეს რკინიგზით ან სხვა სატრანსპორტო საშუალებებით და მინიმუმ ისეთივე პირობებით, როგორებიცაა დაკავებული სახელმწიფოს ძალები სადგურის შეცვლისას. თუ გამონაკლისი ღონისძიების სახით, ასეთი მოცილება უნდა განხორციელდეს ფეხით, ისინი არ შეიძლება განხორციელდეს, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც ინტერნირებულები არიან შესაფერის მდგომარეობაში და არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება გამოავლინონ ისინი ზედმეტ დაღლილობაში.
დაკავებულმა სახელმწიფომ ინტერნირებულებს გადაცემის დროს უნდა მიაწოდოს სასმელი წყალი და საკვები საკმარისი რაოდენობის, ხარისხისა და მრავალფეროვნების შესანარჩუნებლად მათი ჯანმრთელობის შესანარჩუნებლად, ასევე საჭირო ტანსაცმლით, ადეკვატური თავშესაფრით და საჭირო სამედიცინო დახმარების გაწევით. დამჭერი სახელმწიფო მიიღებს ყველა შესაბამის ზომას მათი უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად გადაცემის დროს და მათ გამგზავრებამდე ადგენს გადაყვანილი ყველა ინტერნირებულთა სრულ სიას.
ავადმყოფი, დაჭრილი ან უძლური ინტერნირებულები და სამშობიარო საქმეები არ გადაიცემა, თუ მოგზაურობა მათთვის სერიოზულად საზიანო იქნება, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც მათი უსაფრთხოება არ მოითხოვს ამას.
თუ საბრძოლო ზონა უახლოვდება ინტერნირების ადგილს, ინტერნირებულები არ გადაიყვანენ აღნიშნულ ადგილას, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც მათი გაყვანა არ განხორციელდება უსაფრთხოების ადეკვატურ პირობებში, ან თუ ისინი არ ემუქრებიან უფრო დიდ რისკებს ადგილზე ყოფნით, ვიდრე მიმდინარეობს გადაცემა.
ინტერნირებულთა გადაყვანის შესახებ გადაწყვეტილების მიღებისას, დამპყრობელმა სახელმწიფომ უნდა გაითვალისწინოს მათი ინტერესები და, კერძოდ, არ გააკეთოს არაფერი მათი რეპატრიაციის ან საკუთარ სახლში დაბრუნების სირთულეების გასაძლიერებლად.
მუხლი 128
გადაცემის შემთხვევაში ინტერნირებულებს ოფიციალურად ეცნობებათ მათი გამგზავრების და ახალი საფოსტო მისამართის შესახებ. ასეთი შეტყობინება უნდა მიეცეს დროულად, რათა ჩაალაგოთ ბარგი და აცნობონ ახლობლებს.
მათ უფლება ექნებათ თან წაიღონ პირადი ნივთები და მათთვის შემოსული კორესპონდენცია და ამანათები. ასეთი ბარგის წონა შეიძლება შეიზღუდოს, თუ ამას მოითხოვს გადაზიდვის პირობები, მაგრამ არავითარ შემთხვევაში არ უნდა იყოს ოცდახუთი კილოგრამზე ნაკლები ინტერნირებულზე.
ფოსტა და ამანათები, რომლებიც მიმართულია მათი ყოფილი ინტერნირების ადგილზე, უნდა გადაეგზავნოს მათ დაუყოვნებლად.
ინტერნირების ადგილის კომენდანტი ინტერნირებულთა კომიტეტთან შეთანხმებით მიიღებს ყველა საჭირო ზომას ინტერნირებულთა სათემო ქონებისა და ბარგის ტრანსპორტირების უზრუნველსაყოფად, რომლებსაც ინტერნირებულები არ შეუძლიათ თან წაიღონ, შეზღუდვების გამო დაწესებული ძალით. მეორე პუნქტი.
თავი XI
გარდაცვლილთა რაოდენობა
მუხლი 129
ინტერნირებულთა ანდერძი შესანახად მიიღება პასუხისმგებელი ორგანოების მიერ; ხოლო ინტერნირებულის გარდაცვალების შემთხვევაში მისი დაუყოვნებლად გადაეცემა პირს, რომელიც მან ადრე დანიშნა.
ინტერნირებულთა გარდაცვალება ყოველ შემთხვევაში დამოწმებული უნდა იყოს ექიმის მიერ და დგება გარდაცვალების მოწმობა, რომელშიც მითითებულია გარდაცვალების მიზეზები და რა პირობებში მოხდა იგი.
გარდაცვალების ოფიციალური ჩანაწერი, სათანადოდ რეგისტრირებული, დგება მასთან დაკავშირებული პროცედურის შესაბამისად, რომელიც მოქმედებს იმ ტერიტორიაზე, სადაც მდებარეობს ინტერნირების ადგილი, და ასეთი ჩანაწერის სათანადოდ დამოწმებული ასლი დაუყოვნებლივ გადაეცემა მცველს. ძალაუფლება ასევე 140-ე მუხლში მითითებულ ცენტრალურ სააგენტოს.
მუხლი 130
დაკავების ორგანოებმა უნდა უზრუნველყონ, რომ ინტერნირებულები, რომლებიც იღუპებიან ინტერნირების დროს, ღირსეულად დაკრძალავენ, თუ ეს შესაძლებელია იმ რელიგიის რიტუალების შესაბამისად, რომელსაც ისინი ეკუთვნოდნენ, და რომ მათი საფლავები იყოს პატივისცემით, სათანადოდ შენახული და მარკირებული ისე, რომ ისინი ყოველთვის იყოს შესაძლებელი. აღიარებული.
გარდაცვლილი ინტერნირებულები დაკრძალავენ ინდივიდუალურ საფლავებში, თუ გარდაუვალი გარემოებები არ მოითხოვს კოლექტიური საფლავების გამოყენებას. ცხედრების კრემაცია შესაძლებელია მხოლოდ ჰიგიენის იმპერატიული მიზეზების გამო, გარდაცვლილის რელიგიის გამო ან მისი გამოხატული სურვილის შესაბამისად. კრემაციის შემთხვევაში ფაქტი და მიზეზები მითითებულია გარდაცვლილის გარდაცვალების მოწმობაში. ფერფლი ინახება დაკავების ორგანოების მიერ შესანახად და რაც შეიძლება მალე გადაეცემა ახლობლებს მათი მოთხოვნით.
როგორც კი გარემოებები იძლევა საშუალებას და არა უგვიანეს საომარი მოქმედებების დასრულება, დამპყრობელი სახელმწიფო 136-ე მუხლით გათვალისწინებული საინფორმაციო ბიუროების მეშვეობით გადასცემს გარდაცვლილ ინტერნირებულთა საფლავების სიებს იმ სახელმწიფოებს, რომლებზეც დამოკიდებული იყვნენ გარდაცვლილი ინტერნირებულები. ყველა დეტალი, რომელიც აუცილებელია გარდაცვლილი ინტერნირებულების იდენტიფიკაციისთვის, ასევე მათი საფლავების ზუსტი ადგილმდებარეობისთვის.
მუხლი 131
ინტერნირებულის ყოველი სიკვდილი ან სერიოზული დაზიანება, რომელიც გამოწვეულია ან ეჭვმიტანილია, რომ ეს გამოწვეულია გუშაგის, სხვა ინტერნირებულის ან სხვა პირის მიერ, ისევე როგორც ნებისმიერი სიკვდილი, რომლის მიზეზი უცნობია, დაუყოვნებლივ უნდა მოჰყვეს დაკავებულის მიერ ოფიციალური გამოძიება. ძალა.
ამ თემაზე შეტყობინება დაუყოვნებლივ უნდა გაეგზავნოს მფარველ სახელმწიფოს. მიიღება ნებისმიერი მოწმის ჩვენება და მომზადდება დასკვნა, რომელიც შეიცავს ასეთ მტკიცებულებებს და გადაეგზავნება აღნიშნულ მფარველ ძალას.
თუ გამოძიება მიუთითებს ერთი ან მეტი პირის ბრალეულობაზე, დაკავებულმა სახელმწიფომ უნდა მიიღოს ყველა საჭირო ზომა პასუხისმგებელი პირის ან პირების სისხლისსამართლებრივი დევნის უზრუნველსაყოფად.
თავი XII
გათავისუფლება, რეპატრიაცია და განსახლება ნეიტრალურ ქვეყნებში
მუხლი 132
ყოველი ინტერნირებული პირი უნდა გაათავისუფლოს დამპყრობელი სახელმწიფოს მიერ, როგორც კი აღარ იარსებებს მიზეზები, რომლებიც განაპირობებდა მის ინტერნირებას.
კონფლიქტის მონაწილე მხარეები, გარდა ამისა, შეეცდებიან საომარი მოქმედებების მსვლელობისას დადონ შეთანხმებები გათავისუფლების, რეპატრიაციის, საცხოვრებელ ადგილებზე დაბრუნების ან ნეიტრალურ ქვეყანაში განთავსებაზე ინტერნირებულთა გარკვეული კლასის, განსაკუთრებით ბავშვების, ორსული ადამიანების. ქალები და დედები ჩვილებით და მცირეწლოვანი ბავშვებით, დაჭრილებითა და ავადმყოფებით და ინტერნირებულებით, რომლებიც დიდი ხნის განმავლობაში იყვნენ დაკავებულები.
მუხლი 133
ინტერნირება შეწყდება რაც შეიძლება მალე საომარი მოქმედებების დასრულების შემდეგ.
ინტერნირებულებს, კონფლიქტის მონაწილე მხარის ტერიტორიაზე, რომელთა წინააღმდეგაც მიმდინარეობს სისხლისსამართლებრივი დევნა იმ დანაშაულებისთვის, რომლებიც არ ექვემდებარება ექსკლუზიურად დისციპლინურ სახდელებს, შეიძლება გადაიდოს ასეთი სამართალწარმოების დასრულებამდე და, თუ გარემოებები მოითხოვს, სასჯელის დასრულებამდე. იგივე ეხება ინტერნირებულებს, რომლებსაც ადრე ჰქონდათ სასჯელი თავისუფლების აღკვეთით.
დამკავებელ სახელმწიფოსა და შესაბამის სახელმწიფოებს შორის შეთანხმებით, საომარი მოქმედებების დამთავრების ან ტერიტორიების ოკუპაციის შემდეგ შეიძლება შეიქმნას კომიტეტები, რათა მოძებნონ დაშლილი ინტერნირებულები.
მუხლი 134
მაღალი ხელშემკვრელი მხარეები ეცდებიან, საომარი მოქმედებების ან ოკუპაციის დამთავრებისთანავე, უზრუნველყონ ყველა ინტერნირებულთა დაბრუნება ბოლო საცხოვრებელ ადგილას, ან ხელი შეუწყონ მათ რეპატრიაციას.
მუხლი 135
დამჭერი სახელმწიფო ეკისრება გათავისუფლებულ ინტერნირებულთა დაბრუნების ხარჯებს იმ ადგილებში, სადაც ისინი ცხოვრობდნენ ინტერნირების დროს, ან, თუ მან დააპატიმრა ისინი ტრანზიტში ან ღია ზღვაში ყოფნისას, მათი მოგზაურობის დასრულების ან მათი დაბრუნების ხარჯებს. მათი ამოსავალი წერტილი.
თუ დამკავებელი სახელმწიფო უარს იტყვის თავის ტერიტორიაზე ბინადრობის ნებართვაზე გათავისუფლებულ ინტერნირებულზე, რომელსაც ადრე ჰქონდა მისი მუდმივი საცხოვრებელი ადგილი, ასეთი დამკავებელი სახელმწიფო გადაიხდის აღნიშნული ინტერნირებულის რეპატრიაციის ხარჯებს. თუმცა, თუ ინტერნირებული ირჩევს თავის ქვეყანაში დაბრუნებას საკუთარი პასუხისმგებლობით ან იმ სახელმწიფოს მთავრობისადმი მორჩილებით, რომელსაც იგი ევალება, დამპყრობელმა სახელმწიფომ არ უნდა გადაიხადოს მისი მოგზაურობის ხარჯები მისი ქვეყნიდან გასვლის პუნქტის მიღმა. ტერიტორია. დაკავებულმა სახელმწიფომ არ უნდა გადაიხადოს ინტერნირებულის რეპატრიაციის ხარჯები, რომელიც ინტერნირებულ იქნა მისივე თხოვნით.
თუ ინტერნირებულთა გადაყვანა ხდება 45-ე მუხლის შესაბამისად, გადამყვანი და მიმღები უფლებამოსილებები შეთანხმდებიან ზემოაღნიშნული ხარჯების ნაწილზე, რომელიც უნდა დაიფაროს თითოეულმა.
ზემოაღნიშნული გავლენას არ მოახდენს ისეთ სპეციალურ შეთანხმებებს, რომლებიც შეიძლება დაიდოს კონფლიქტის მონაწილე მხარეებს შორის მტრის ხელში მათი მოქალაქეების გაცვლასა და რეპატრიაციასთან დაკავშირებით.
განყოფილება V
საინფორმაციო ბიუროები და ცენტრალური სააგენტო
მუხლი 136
კონფლიქტის დაწყებისას და ოკუპაციის ყველა შემთხვევაში, კონფლიქტის მონაწილე თითოეულმა მხარემ შექმნა ოფიციალური საინფორმაციო ბიურო, რომელიც პასუხისმგებელია მის ძალაუფლებაში მყოფი დაცული პირების შესახებ ინფორმაციის მიღებასა და გადაცემაზე.
კონფლიქტის მონაწილე თითოეულმა მხარემ უმოკლეს ვადაში უნდა მიაწოდოს თავის ბიუროს ინფორმაციას მის მიერ მიღებული ნებისმიერი ღონისძიების შესახებ ნებისმიერ დაცულ პირთან დაკავშირებით, რომლებიც პატიმრობაში იმყოფებიან ორ კვირაზე მეტი ხნის განმავლობაში, რომლებიც ექვემდებარებიან დანიშნულ საცხოვრებელ ადგილს ან ინტერნირებულნი არიან. . გარდა ამისა, ის მოითხოვს თავის სხვადასხვა დეპარტამენტებს, რომლებიც დაკავშირებულია საკითხებთან, ზემოაღნიშნულ ბიუროს დაუყოვნებლივ მიაწოდონ ინფორმაცია ამ დაცულ პირებთან დაკავშირებული ყველა ცვლილების შესახებ, როგორიცაა, მაგალითად, გადაყვანა, გათავისუფლება, რეპატრიაცია, გაქცევა, საავადმყოფოებში შეყვანა, დაბადება და გარდაცვალება.
137-ე მუხლი
ყოველი ეროვნული ბიურო დაუყოვნებლივ გადასცემს ინფორმაციას დაცული პირების შესახებ უსწრაფესი საშუალებებით იმ სახელმწიფოებს, რომელთა მოქალაქეები არიან აღნიშნული პირები, ან სახელმწიფოებს, რომელთა ტერიტორიაზეც ისინი ცხოვრობდნენ, მფარველი სახელმწიფოების შუამავლობით და ასევე ცენტრალური სააგენტოს მეშვეობით, რომელიც გათვალისწინებულია. 140-ე მუხლში. ბიურო ასევე უპასუხებს ყველა შეკითხვას, რომელიც შეიძლება მიღებული იყოს დაცული პირების შესახებ.
საინფორმაციო ბიუროები გადასცემენ ინფორმაციას დაცული პირის შესახებ, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც მისი გადაცემა შეიძლება ზიანი მიაყენოს დაინტერესებულ პირს ან მის ახლობლებს. ასეთ შემთხვევაშიც არ შეიძლება იყოს ინფორმაცია ცენტრალური სააგენტოდან, რომელიც გარემოებების შესახებ შეტყობინების მიღებისთანავე მიიღებს 140-ე მუხლში მითითებულ აუცილებელ ზომებს.
ნებისმიერი ბიუროს მიერ გაკეთებული წერილობითი კომუნიკაცია დამოწმებული უნდა იყოს ხელმოწერით ან ბეჭდით.
მუხლი 138
ეროვნული ბიუროს მიერ მიღებული და მის მიერ გადაცემული ინფორმაცია უნდა იყოს ისეთი ხასიათის, რომ შესაძლებელი იყოს დაცული პირის ზუსტად იდენტიფიცირება და მისი უახლოესი ნათესავების სწრაფად გაცნობა. ინფორმაცია თითოეული პირის შესახებ უნდა შეიცავდეს სულ მცირე მის გვარს, სახელს, დაბადების ადგილს და თარიღს, ეროვნებას, გვარს და განმასხვავებელ მახასიათებლებს, მამის გვარს და დედის ქალიშვილობის გვარს, თარიღს, ადგილს და პიროვნების მიმართ განხორციელებული ქმედების ბუნება, მისამართი, რომლითაც შეიძლება მას მიმოწერა გაეგზავნოს და ინფორმირებული პირის სახელი და მისამართი.
ასევე, სერიოზულად დაავადებული ან მძიმედ დაჭრილი ინტერნირებულთა ჯანმრთელობის მდგომარეობის შესახებ ინფორმაცია რეგულარულად და, თუ ეს შესაძლებელია, ყოველ კვირას მიეწოდება.
მუხლი 139
გარდა ამისა, თითოეული ეროვნული საინფორმაციო ბიურო პასუხისმგებელი იქნება 136-ე მუხლში ნახსენები დაცული პირების მიერ დატოვებული ყველა პირადი ფასეულობის შეგროვებაზე, განსაკუთრებით მათ, ვინც რეპატრირებულ ან გათავისუფლებულია, ან გაქცეული ან გარდაცვლილი; იგი გადასცემს აღნიშნულ ფასეულობებს დაინტერესებულ პირებს პირდაპირ, ან საჭიროების შემთხვევაში ცენტრალური სააგენტოს მეშვეობით. ასეთი ნივთები ბიუროს მიერ იგზავნება დალუქულ პაკეტებში, რომელსაც უნდა დაერთოს განცხადებები, რომელშიც მოცემულია იმ პირის ვინაობის მკაფიო და სრული მონაცემები, რომელსაც ეკუთვნოდა ნივთები, და ამანათის შიგთავსის სრული სია. ყველა ასეთი ძვირფასი ნივთის მიღებისა და გაგზავნის დეტალური ჩანაწერები უნდა იყოს დაცული.
მუხლი 140
ნეიტრალურ ქვეყანაში შეიქმნას ცენტრალური საინფორმაციო სააგენტო დაცული პირებისთვის, განსაკუთრებით ინტერნირებისთვის. წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტი, საჭიროების შემთხვევაში, შესთავაზებს შესაბამის სახელმწიფოებს ისეთი სააგენტოს ორგანიზებას, რომელიც შეიძლება იყოს იგივე, რაც გათვალისწინებულია ჟენევის კონვენციის 123-ე მუხლით სამხედრო ტყვეებთან მოპყრობის შესახებ. 1949 წლის 12 აგვისტოს.
სააგენტოს ფუნქციაა შეაგროვოს 136-ე მუხლში მითითებული ტიპის ყველა ინფორმაცია, რომელიც მას შეუძლია მიიღოს ოფიციალური ან კერძო არხებით და რაც შეიძლება სწრაფად გადასცეს დაინტერესებული პირების წარმოშობის ან საცხოვრებელი ქვეყნების გარდა. იმ შემთხვევებში, როდესაც ასეთი გადაცემები შეიძლება იყოს საზიანო იმ პირებისთვის, რომლებსაც ეს ინფორმაცია ეხება, ან მათი ახლობლებისთვის. ის კონფლიქტის მონაწილე მხარეებისგან მიიღებს ყველა გონივრულ საშუალებას ასეთი გადაცემის განსახორციელებლად.
მაღალ ხელშემკვრელ მხარეებს, და განსაკუთრებით მათ, ვისი მოქალაქეებიც სარგებლობენ ცენტრალური სააგენტოს მომსახურებით, სთხოვენ აღნიშნულ სააგენტოს მიაწოდონ ფინანსური დახმარება, რაც შეიძლება მოითხოვოს.
ზემოაღნიშნული დებულებები არანაირად არ უნდა იქნას განმარტებული, როგორც წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტისა და 142-ე მუხლში აღწერილი დახმარების საზოგადოებების ჰუმანიტარული საქმიანობის შეზღუდვა.
მუხლი 141
ეროვნული საინფორმაციო ბიუროები და ცენტრალური საინფორმაციო სააგენტო ისარგებლებენ უფასო ფოსტით ყველა ფოსტაზე, ისევე როგორც 110-ე მუხლით გათვალისწინებული გამონაკლისებით და შემდგომ, შეძლებისდაგვარად, გათავისუფლებით ტელეგრაფიული გადასახადებისაგან ან, სულ მცირე, მნიშვნელოვნად შემცირებული ტარიფებისაგან.
ნაწილი IV
კონვენციის აღსრულება
განყოფილება I
ზოგადი დებულებები
მუხლი 142
იმ ზომების გათვალისწინებით, რომლებიც დაკავებულმა სახელმწიფოებმა შეიძლება ჩათვალონ არსებითად მათი უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად ან სხვა გონივრული საჭიროების დასაკმაყოფილებლად, რელიგიური ორგანიზაციების, დახმარების საზოგადოებების ან ნებისმიერი სხვა ორგანიზაციის წარმომადგენლები, რომლებიც ეხმარებიან დაცულ პირებს, მიიღებენ ამ სახელმწიფოებისგან თავისთვის ან მათ სათანადოდ აკრედიტებულ აგენტებს, ყველა ობიექტს დაცულ პირებთან მოსანახულებლად, ნებისმიერი წყაროდან დახმარებისა და მასალის გავრცელებისთვის, რომლებიც განკუთვნილია საგანმანათლებლო, რეკრეაციული ან რელიგიური მიზნებისთვის, ან მათთვის დასახმარებლად ინტერნირების ადგილებში დასასვენებლად ორგანიზებაში. ასეთი საზოგადოებები ან ორგანიზაციები შეიძლება შეიქმნას დამპყრობელი სახელმწიფოს ტერიტორიაზე ან ნებისმიერ სხვა ქვეყანაში, ან შეიძლება ჰქონდეს საერთაშორისო ხასიათი.
დამკავებელ სახელმწიფოს შეუძლია შეზღუდოს იმ საზოგადოებებისა და ორგანიზაციების რაოდენობა, რომელთა დელეგატებს უფლება აქვთ განახორციელონ თავიანთი საქმიანობა მის ტერიტორიაზე და მისი ზედამხედველობის ქვეშ, იმ პირობით, რომ ასეთი შეზღუდვა არ შეაფერხებს ყველა დაცული პირისთვის ეფექტური და ადეკვატური დახმარების მიწოდებას. .
წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტის განსაკუთრებული პოზიცია ამ სფეროში ყოველთვის უნდა იყოს აღიარებული და პატივისცემა.
მუხლი 143
მფარველი სახელმწიფოების წარმომადგენლებს ან დელეგატებს უნდა ჰქონდეთ ნებართვა წასულიყვნენ ყველა იმ ადგილას, სადაც დაცული პირები იმყოფებიან, განსაკუთრებით ინტერნირების, დაკავებისა და სამუშაოს ადგილებში.
მათ უნდა ჰქონდეთ წვდომა დაცული პირების მიერ დაკავებულ ყველა შენობაში და შეუძლიათ ამ უკანასკნელთა გამოკითხვა მოწმეების გარეშე, პირადად ან თარჯიმნის მეშვეობით.
ასეთი ვიზიტები არ შეიძლება აიკრძალოს გარდა იმპერატიული სამხედრო აუცილებლობის მიზეზების გამო და მხოლოდ გამონაკლისი და დროებითი ღონისძიების სახით მათი ხანგრძლივობა და სიხშირე არ შეიზღუდება.
ასეთ წარმომადგენლებს და დელეგატებს აქვთ სრული თავისუფლება აირჩიონ ადგილები, რომელთა მონახულებაც სურთ. დამკავებელი ან ოკუპანტი სახელმწიფო, მფარველი სახელმწიფო და, როცა შემთხვევა დადგება, მოსანახულებელი პირების წარმოშობის უფლებამოსილება, შეიძლება შეთანხმდნენ, რომ ინტერნირებულთა თანამემამულეებს მიეცით ნებართვა მონაწილეობა მიიღონ ვიზიტებში.
წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტის დელეგატები ასევე სარგებლობენ ზემოაღნიშნული პრეროგატივებით. ასეთი დელეგატების დანიშვნა წარედგინება იმ სახელმწიფოს დამტკიცებას, რომელიც მართავს ტერიტორიებს, სადაც ისინი შეასრულებენ თავიანთ მოვალეობებს.
მუხლი 144
მაღალი ხელშემკვრელი მხარეები იღებენ ვალდებულებას, როგორც მშვიდობის, ისე ომის დროს, გაავრცელონ წინამდებარე კონვენციის ტექსტი რაც შეიძლება ფართოდ მათ შესაბამის ქვეყნებში და, კერძოდ, შეიტანონ მისი შესწავლა სამხედრო და, თუ შესაძლებელია, სამოქალაქო ინსტრუქციები, რათა პრინციპები, შესაბამისად, გახდეს ცნობილი მთელი მოსახლეობისთვის.
ნებისმიერი სამოქალაქო, სამხედრო, პოლიცია ან სხვა ხელისუფლება, რომელიც ომის დროს იღებს პასუხისმგებლობას დაცულ პირებთან მიმართებაში, უნდა ფლობდეს კონვენციის ტექსტს და იყოს სპეციალური ინსტრუქტაჟი მის დებულებებთან დაკავშირებით.
მუხლი 145
მაღალი ხელშემკვრელი მხარეები ერთმანეთს შვეიცარიის ფედერალური საბჭოს და საომარი მოქმედებების დროს მფარველი სახელმწიფოების მეშვეობით უგზავნიან წინამდებარე კონვენციის ოფიციალურ თარგმანებს, აგრეთვე კანონებსა და რეგულაციების, რომლებიც მათ შეუძლიათ მიიღონ მისი გამოყენების უზრუნველსაყოფად.
მუხლი 146
მაღალი ხელშემკვრელი მხარეები იღებენ ვალდებულებას, მიიღონ ნებისმიერი კანონმდებლობა, რომელიც აუცილებელია ეფექტური სასჯელაღსრულების დაწესებისთვის იმ პირებისთვის, რომლებიც ჩაიდენენ ან გასცემენ ბრძანებას წინამდებარე კონვენციის შემდეგ მუხლში განსაზღვრული რომელიმე სერიოზული დარღვევა.
ყოველი მაღალი ხელშემკვრელი მხარე ვალდებულია მოიძიოს პირები, რომლებიც, სავარაუდოდ, ჩაიდინეს ან გასცეს ბრძანება ასეთი მძიმე დარღვევების ჩადენის შესახებ, და წარუდგინოს ასეთი პირები, განურჩევლად მათი ეროვნებისა, საკუთარ სასამართლოებში. მას ასევე შეუძლია, თუ მას ურჩევნია და საკუთარი კანონმდებლობის დებულებების შესაბამისად, ასეთი პირები სასამართლოში გადასცეს სხვა დაინტერესებულ მაღალ ხელშემკვრელ მხარეს, იმ პირობით, რომ ასეთმა მაღალმა ხელშემკვრელმა მხარემ შეიმუშავა პრიმა facie საქმე.
ყოველი მაღალი ხელშემკვრელი მხარე მიიღებს აუცილებელ ზომებს წინამდებარე კონვენციის დებულებების საწინააღმდეგო ყველა ქმედების აღსაკვეთად, გარდა შემდეგი მუხლით განსაზღვრული სერიოზული დარღვევებისა.
ნებისმიერ შემთხვევაში, ბრალდებული პირები ისარგებლებენ სათანადო სასამართლო პროცესისა და დაცვის გარანტიებით, რომლებიც არ უნდა იყოს ნაკლებად ხელსაყრელი, ვიდრე 105-ე მუხლით გათვალისწინებული და ჟენევის კონვენციის შემდგომი 1949 წლის 12 აგვისტოს სამხედრო ტყვეებთან მოპყრობის გარანტიები.
მუხლი 147
მძიმე დარღვევა, რომელსაც ეხება წინა მუხლი, არის ის, რაც მოიცავს რომელიმე შემდეგ ქმედებას, თუ ჩადენილია ამ კონვენციით დაცული პირების ან ქონების წინააღმდეგ: განზრახ მკვლელობა, წამება ან არაადამიანური მოპყრობა, ბიოლოგიური ექსპერიმენტების ჩათვლით, განზრახ დიდი ტანჯვის ან სერიოზული ზიანის მიყენება. სხეული ან ჯანმრთელობა, დაცული პირის უკანონო დეპორტაცია ან გადაყვანა ან უკანონო პატიმრობა, დაცული პირის იძულება იმსახუროს მტრული სახელმწიფოს ძალებში, ან დაცულ პირს განზრახ ჩამოერთვას წინამდებარე კონვენციით გათვალისწინებული სამართლიანი და რეგულარული სასამართლოს უფლებები, მძევლების აყვანა და ქონების ფართო განადგურება და მითვისება, რომელიც არ არის გამართლებული სამხედრო აუცილებლობით და განხორციელებული უკანონოდ და უაზროდ.
მუხლი 148
არცერთ უმაღლეს ხელშემკვრელ მხარეს არ უნდა მიეცეს უფლება გაათავისუფლოს საკუთარი თავი ან რომელიმე სხვა მაღალი ხელშემკვრელი მხარე პასუხისმგებლობისგან, რომელიც აკისრია მის ან სხვა მაღალ ხელშემკვრელ მხარეს წინა მუხლში მოხსენიებულ დარღვევებთან დაკავშირებით.
მუხლი 149
კონფლიქტის მონაწილე მხარის მოთხოვნით, უნდა დაიწყოს გამოძიება დაინტერესებულ მხარეებს შორის გადაწყვეტილების მიღების წესით კონვენციის რაიმე სავარაუდო დარღვევასთან დაკავშირებით.
თუ შეთანხმება არ არის მიღწეული გამოძიების პროცედურასთან დაკავშირებით, მხარეები უნდა შეთანხმდნენ მსაჯის არჩევაზე, რომელიც გადაწყვეტს განსახორციელებელ პროცედურას.
დარღვევის დადგენის შემდეგ, კონფლიქტის მონაწილე მხარეები დაასრულებენ მას და ახდენენ მასზე მინიმუმამდე დაყოვნებით აღკვეთას.
ნაწილი II
საბოლოო დებულებები
მუხლი 150
წინამდებარე კონვენცია შექმნილია ინგლისურ და ფრანგულ ენებზე. ორივე ტექსტი თანაბრად ავთენტურია.
შვეიცარიის ფედერალური საბჭო მოაწყობს კონვენციის ოფიციალური თარგმანის გაკეთებას რუსულ და ესპანურ ენებზე.
მუხლი 151
წინამდებარე კონვენცია, რომელიც თარიღდება ამ დღისთვის, ღიაა ხელმოწერისთვის 1950 წლის 12 თებერვლამდე, 1949 წლის 21 აპრილს ჟენევაში გახსნილ კონფერენციაზე წარმოდგენილი უფლებამოსილებების სახელით.
მუხლი 152
წინამდებარე კონვენცია რატიფიცირებული იქნება რაც შეიძლება მალე და რატიფიკაციები დეპონირებული იქნება ბერნში.
ყოველი სარატიფიკაციო სიგელის დეპონირებაზე უნდა შედგეს ჩანაწერი და ამ ჩანაწერის დამოწმებული ასლები შვეიცარიის ფედერალური საბჭო გადაეცემა ყველა იმ სახელმწიფოს, რომლის სახელითაც ხელი მოეწერა კონვენციას ან რომლის მიერთებაც იქნა ცნობილი.
მუხლი 153
წინამდებარე კონვენცია ძალაში შევა ექვს თვეში მას შემდეგ, რაც არანაკლებ ორი სარატიფიკაციო სიგელის დეპონირება მოხდება.
ამის შემდეგ, იგი ძალაში შევა თითოეული მაღალი ხელშემკვრელი მხარისთვის რატიფიკაციის სიგელის დეპონირებიდან ექვსი თვის შემდეგ.
მუხლი 154
იმ სახელმწიფოებს შორის ურთიერთობაში, რომლებიც შებოჭილნი არიან ჰააგის კონვენციებით, რომლებიც პატივს სცემენ ხმელეთზე ომის კანონებსა და წეს-ჩვეულებებს, იქნება ეს 1899 წლის 29 ივლისის თუ 1907 წლის 18 ოქტომბრის, და რომლებიც არიან წინამდებარე კონვენციის მხარეები, ეს უკანასკნელი კონვენცია ავსებს ჰააგის ზემოხსენებულ კონვენციებს დართული რეგულაციების II და III სექციებს.
155-ე მუხლი
მისი ძალაში შესვლის დღიდან, ნებისმიერ სახელმწიფოს, რომლის სახელითაც არ არის ხელმოწერილი წინამდებარე კონვენცია, შეუძლია შეუერთდეს ამ კონვენციას.
მუხლი 156
შეერთებები წერილობით ეცნობება შვეიცარიის ფედერალურ საბჭოს და ძალაში შევა მათი მიღების დღიდან ექვსი თვის შემდეგ.
შვეიცარიის ფედერალური საბჭო აცნობებს მიერთების შესახებ ყველა იმ სახელმწიფოს, რომლის სახელითაც ხელი მოეწერა კონვენციას, ან რომლის შეერთებაც იქნა ცნობილი.
157-ე მუხლი
მე-2 და მე-3 მუხლებით გათვალისწინებული სიტუაციები დაუყოვნებლივ ამოქმედებენ დეპონირებულ რატიფიკაციასა და შეერთებაზე, რომლებიც შეტყობინებულია კონფლიქტის მონაწილე მხარეების მიერ საომარი მოქმედებების ან ოკუპაციის დაწყებამდე ან მის შემდეგ. შვეიცარიის ფედერალური საბჭო უსწრაფესი მეთოდით აცნობებს ნებისმიერ რატიფიკაციას ან შეერთებას კონფლიქტის მონაწილე მხარეებისგან.
158-ე მუხლი
ყოველი მაღალი ხელშემკვრელი მხარე თავისუფლდება წინამდებარე კონვენციის დენონსაციისათვის.
დენონსაციის შესახებ წერილობით ეცნობება შვეიცარიის ფედერალურ საბჭოს, რომელიც მას გადასცემს ყველა მაღალი ხელშემკვრელი მხარის მთავრობას.
დენონსაცია ძალაში შედის შვეიცარიის ფედერალურ საბჭოსთვის შეტყობინების მიღებიდან ერთი წლის შემდეგ. თუმცა, დენონსაცია, რომლის შესახებაც შეტყობინება გაკეთდა იმ დროს, როდესაც დენონსატორი სახელმწიფო კონფლიქტშია ჩართული, ძალაში არ შედის მშვიდობის დამყარებამდე და დაცული პირების გათავისუფლებასთან, რეპატრიაციასთან და ხელახლა დამკვიდრებასთან დაკავშირებული ოპერაციების დასრულებამდე. წინამდებარე კონვენციით შეწყვეტილია.
დენონსაცია მოქმედებს მხოლოდ დენონსირებული სახელმწიფოს მიმართ. ის არავითარ შემთხვევაში არ შეაფერხებს იმ ვალდებულებებს, რომლებიც კონფლიქტის მონაწილე მხარეებმა უნდა შეასრულონ ერთა სამართლის პრინციპების საფუძველზე, როგორც ეს გამოწვეულია ცივილიზებულ ხალხებში დამკვიდრებული ჩვევებიდან, კაცობრიობის კანონებიდან და კარნახით. საზოგადოებრივი სინდისი.
მუხლი 159
შვეიცარიის ფედერალური საბჭო ახორციელებს წინამდებარე კონვენციის რეგისტრაციას გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის სამდივნოში. შვეიცარიის ფედერალური საბჭო ასევე აცნობებს გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის სამდივნოს ყველა რატიფიკაციის, შეერთების და დენონსაციის შესახებ, რომელიც მის მიერ იქნა მიღებული წინამდებარე კონვენციის მიმართ.
რის დასტურად ქვემორე ხელმომწერებმა, თავიანთი სრული უფლებამოსილების დეპონირებით, ხელი მოაწერეს წინამდებარე კონვენციას.
შესრულებულია ჟენევაში 1949 წლის მეთორმეტე აგვისტოს, ინგლისურ და ფრანგულ ენებზე. ორიგინალი ინახება შვეიცარიის კონფედერაციის არქივში. შვეიცარიის ფედერალური საბჭო გადასცემს მის დამოწმებულ ასლებს თითოეულ ხელმომწერ და მიერთებულ სახელმწიფოს.
დანართი I
ხელშეკრულების პროექტი, რომელიც ეხება საავადმყოფოსა და უსაფრთხოების ზონებსა და ადგილებს
მუხლი I
საავადმყოფო და უსაფრთხოების ზონები მკაცრად იქნება დაცული იმ პირებისთვის, რომლებიც აღნიშნულია ჟენევის კონვენციის 23-ე მუხლში შეიარაღებულ ძალებში დაჭრილთა და ავადმყოფთა მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად 1949 წლის 12 აგვისტოს სფეროში და ჟენევის კონვენციის მე-14 მუხლში. 1949 წლის 12 აგვისტოს ომის დროს სამოქალაქო პირების დაცვასთან დაკავშირებით და იმ პერსონალისთვის, რომელსაც ენდობა ამ ზონებისა და ტერიტორიების ორგანიზება და ადმინისტრირება და მასში შეკრებილი პირების ზრუნვა.
მიუხედავად ამისა, პირებს, რომელთა მუდმივი საცხოვრებელი ადგილიც ასეთ ზონებშია, უფლება აქვთ იქ დარჩეს.
მუხლი 2
არც ერთმა პირმა, რომელიც ცხოვრობს, რა თანამდებობით, ჰოსპიტალში და უსაფრთხოების ზონაში არ უნდა შეასრულოს რაიმე სამუშაო, ზონის შიგნით ან მის გარეთ, უშუალოდ სამხედრო ოპერაციებთან ან საბრძოლო მასალის წარმოებასთან.
მუხლი 3
ჰოსპიტალისა და უსაფრთხოების ზონის დამფუძნებელი ხელისუფლება მიიღებს ყველა აუცილებელ ზომას, რათა აეკრძალოს წვდომა ყველა იმ პირს, რომელსაც არ აქვს ბინადრობის ან მასში შესვლის უფლება.
მუხლი 4
საავადმყოფო და უსაფრთხოების ზონები უნდა აკმაყოფილებდეს შემდეგ პირობებს:
(ა) ისინი შეადგენენ ტერიტორიის მხოლოდ მცირე ნაწილს, რომელსაც მართავს სახელმწიფო, რომელმაც შექმნა ისინი.
(ბ) ისინი მცირე რაოდენობით უნდა იყოს დასახლებული განსახლების შესაძლებლობებთან დაკავშირებით.
(c) ისინი უნდა იყვნენ შორს და თავისუფალი ყველა სამხედრო ობიექტისგან ან დიდი სამრეწველო ან ადმინისტრაციული დაწესებულებებისგან.
(დ) ისინი არ უნდა განთავსდეს ისეთ ადგილებში, რომლებიც, ყველა ალბათობით, შეიძლება გახდეს მნიშვნელოვანი ომის წარმართვისთვის.
მუხლი 5
საავადმყოფო და უსაფრთხოების ზონები ექვემდებარება შემდეგ ვალდებულებებს:
ა) საკომუნიკაციო ხაზები და სატრანსპორტო საშუალებები, რომლებსაც ისინი ფლობენ, არ უნდა იქნას გამოყენებული სამხედრო პერსონალის ან მასალის გადასაზიდად, თუნდაც ტრანზიტში.
(ბ) ისინი არავითარ შემთხვევაში არ უნდა დაიცვან სამხედრო საშუალებებით.
მუხლი 6
ჰოსპიტალისა და უსაფრთხოების ზონები მონიშნული უნდა იყოს ირიბი წითელი ზოლებით თეთრ ადგილზე, განთავსებული შენობებზე და გარე უბნებზე.
ზონები, რომლებიც განკუთვნილია მხოლოდ დაჭრილებისა და ავადმყოფებისთვის, შეიძლება აღინიშნოს წითელი ჯვრის (წითელი ნახევარმთვარის, წითელი ლომის და მზე) ემბლემით თეთრ ადგილზე.
ისინი შეიძლება ასევე იყოს მონიშნული ღამით შესაბამისი განათების საშუალებით.

მუხლი 7
​
სახელმწიფოები აცნობებენ ყველა მაღალ ხელშემკვრელ მხარეს მშვიდობიან პერიოდში ან საომარი მოქმედებების დაწყებისას მათ მიერ მართულ ტერიტორიებზე საავადმყოფოების და უსაფრთხოების ზონების სიას. მათ ასევე უნდა გააფრთხილონ ნებისმიერი ახალი ზონა, რომელიც შეიქმნა საომარი მოქმედებების დროს.
როგორც კი მოწინააღმდეგე მხარე მიიღებს ზემოხსენებულ შეტყობინებას, ზონა რეგულარულად იქმნება.
თუმცა, თუ მოწინააღმდეგე მხარე თვლის, რომ წინამდებარე შეთანხმების პირობები არ არის შესრულებული, მას შეუძლია უარი თქვას ზონის აღიარებაზე ამ ზონაზე პასუხისმგებელი მხარისთვის დაუყოვნებლივ შეტყობინებით, ან შეიძლება დამოკიდებული გახდეს ამ ზონის აღიარება. მე-8 მუხლით გათვალისწინებული კონტროლის დაწესებულებაზე.

მუხლი 8

ნებისმიერ სახელმწიფოს, რომელმაც აღიარა მოწინააღმდეგე მხარის მიერ შექმნილი ერთი ან რამდენიმე საავადმყოფო და უსაფრთხოების ზონა, უფლება აქვს მოითხოვოს კონტროლი ერთი ან მეტი სპეციალური კომისიის მიერ, რათა დადგინდეს, ასრულებენ თუ არა ზონები წინამდებარე შეთანხმებით გათვალისწინებულ პირობებს და ვალდებულებებს.
ამ მიზნით, სპეციალური კომისიის წევრებს ყოველთვის უნდა ჰქონდეთ თავისუფალი წვდომა სხვადასხვა ზონებში და შეიძლება იქ მუდმივად ცხოვრობდნენ. მათ უნდა მიეცეთ ყველა საშუალება მათი ინსპექტირების მოვალეობებისთვის.

მუხლი 9

თუ სპეციალური კომისიები შენიშნავენ რაიმე ფაქტს, რომელიც მათ მიაჩნიათ, რომ ეწინააღმდეგება წინამდებარე შეთანხმების პირობებს, მაშინვე მიიპყრობენ აღნიშნულ ზონას მმართველი ძალაუფლების ყურადღებას ამ ფაქტებზე და დაადგენენ ვადას ხუთი დღის განმავლობაში, რომლის განმავლობაშიც ეს საკითხი უნდა გამოსწორდეს. მათ სათანადოდ უნდა აცნობონ სახელმწიფოს, რომელმაც აღიარა ზონა.
თუ ვადის ამოწურვისას ზონის მმართველმა ძალამ არ შეასრულა გაფრთხილება, მოწინააღმდეგე მხარეს შეუძლია განაცხადოს, რომ იგი აღარ არის ვალდებული წინამდებარე შეთანხმებით აღნიშნულ ზონასთან დაკავშირებით.

მუხლი 10

ნებისმიერი სახელმწიფო, რომელიც აყალიბებს ერთ ან მეტ საავადმყოფოსა და უსაფრთხოების ზონას, და მოწინააღმდეგე მხარეები, რომლებსაც ეცნობა მათი არსებობის შესახებ, უნდა დაასახელონ ან დაასახელონ მფარველი სახელმწიფოების ან სხვა ნეიტრალური სახელმწიფოების მიერ, პირები, რომლებიც უფლებამოსილნი არიან გახდნენ აღნიშნული სპეციალური კომისიის წევრები. მე-8 და მე-9 მუხლები.
მუხლი 11

არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება საავადმყოფო და უსაფრთხოების ზონები იყოს თავდასხმის ობიექტი. კონფლიქტის მონაწილე მხარეები ყოველთვის იცავენ და პატივს სცემენ.
მუხლი 12

ტერიტორიის ოკუპაციის შემთხვევაში საავადმყოფო და მასში არსებული უსაფრთხოების ზონები კვლავაც უნდა იყოს დაცული და სარგებლობა, როგორც ასეთი.
თუმცა, მათი მიზანი შეიძლება შეიცვალოს ოკუპანტი სახელმწიფოს მიერ, იმ პირობით, რომ ყველა ზომა იქნება მიღებული განსახლებული პირების უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად.
მუხლი 13

წინამდებარე შეთანხმება ასევე ვრცელდება იმ ადგილებზე, რომლებიც სახელმწიფოებს შეუძლიათ გამოიყენონ იმავე მიზნებისთვის, როგორც საავადმყოფო და უსაფრთხოების ზონები.

დანართი II

კოლექტიური დახმარების შესახებ რეგულაციების პროექტი

მუხლი 1

ინტერნირებულთა კომიტეტებს მიეცემათ ნებადართული კოლექტიური დახმარების გაგზავნა, რაზეც ისინი არიან პასუხისმგებელი, ყველა ინტერნირებულზე, რომლებიც დამოკიდებულნი არიან ადმინისტრაციაზე ამ კომიტეტის ინტერნირების ადგილზე, მათ შორის იმ ინტერნირებულებზე, რომლებიც იმყოფებიან საავადმყოფოებში, ციხეებში ან სხვა პენიტენციურ დაწესებულებებში.

მუხლი 2

კოლექტიური დახმარების გზავნილების განაწილება განხორციელდება დონორთა მითითებებისა და ინტერნირებულთა კომიტეტების მიერ შედგენილი გეგმის შესაბამისად. თუმცა, სამედიცინო მაღაზიების გაცემა უპირატესად მიიღება მედიცინის უფროს ოფიცრებთან შეთანხმებით და ამ უკანასკნელებს შეუძლიათ საავადმყოფოებსა და კლინიკებში უარი თქვან აღნიშნულ მითითებებზე, თუ ამას მოითხოვს მათი პაციენტების საჭიროებები. ამგვარად განსაზღვრულ ფარგლებში, განაწილება ყოველთვის უნდა განხორციელდეს სამართლიანად.

მუხლი 3

ინტერნირებულთა კომიტეტის წევრებს უფლება ექნებათ წავიდნენ რკინიგზის სადგურებში ან დამხმარე საშუალებების ჩასვლის სხვა პუნქტებში მათი ინტერნირების ადგილებთან, რათა მათ შეეძლოთ გადაამოწმონ მიღებული საქონლის რაოდენობა და ხარისხი და შეადგინონ დეტალური ანგარიშები. მასზე დონორებისთვის.

მუხლი 4

ინტერნირებულთა კომიტეტებს მიეცემათ საჭირო საშუალებები იმის შესამოწმებლად, განხორციელდა თუ არა კოლექტიური დახმარების განაწილება მათი ინტერნირების ადგილების ყველა ქვედანაყოფსა და დანართში მათი მითითებების შესაბამისად.

მუხლი 5

ინტერნირებულთა კომიტეტებს უფლება ექნებათ შეავსონ და დაასრულონ ინტერნირებულთა კომიტეტების წევრები შრომით რაზმებში ან საავადმყოფოებისა და საავადმყოფოების უფროსი სამედიცინო ოფიცრების მიერ, დონორებისთვის განკუთვნილი ფორმები ან კითხვარები, რომლებიც ეხება კოლექტიური დახმარების მარაგებს (განაწილება, და ა.შ რაოდენობით. ასეთი ფორმები და კითხვარები, სათანადოდ შევსებული, დაუყოვნებლად გადაეგზავნება დონორებს.

მუხლი 6

ინტერნირებულთათვის კოლექტიური დახმარების მარაგების რეგულარული განაწილების უზრუნველსაყოფად ინტერნირებულთათვის მათი ინტერნირების ადგილზე და ნებისმიერი საჭიროების დასაკმაყოფილებლად, რომელიც შეიძლება წარმოიშვას ინტერნირებულთა ახალი მხარეების ჩამოსვლით, ინტერნირებულთა კომიტეტებს მიეცემათ უფლება შექმნან და შეინახონ საკმარისი სარეზერვო მარაგი. კოლექტიური რელიეფის. ამ მიზნით მათ განკარგულებაში უნდა ჰქონდეთ შესაბამისი საწყობები; თითოეული საწყობი აღჭურვილი უნდა იყოს ორი საკეტით, ინტერნირებულთა კომიტეტს უჭირავს ერთი საკეტის გასაღები, ხოლო ინტერნირების ადგილის კომენდანტს მეორის გასაღებები.

მუხლი 7

მაღალი ხელშემკვრელი მხარეები და განსაკუთრებით დამკავებელი სახელმწიფოები, რამდენადაც ეს შესაძლებელია და ექვემდებარება მოსახლეობის საკვებით მიწოდების მარეგულირებელ რეგულაციებს, ნებას რთავდნენ საქონლის შესყიდვას მათ ტერიტორიაზე კოლექტიური განაწილებისთვის. შვება ინტერნირებულებს. ისინი ასევე ხელს უწყობენ სახსრების გადაცემას და ტექნიკური ან ადმინისტრაციული ხასიათის სხვა ფინანსური ზომების მიღებას, რომლებიც მიიღება ასეთი შესყიდვების განხორციელების მიზნით.

მუხლი 8

ზემოაღნიშნული დებულებები არ წარმოადგენს დაბრკოლებას ინტერნირებულთა უფლებისთვის, მიიღონ კოლექტიური დახმარება ინტერნირების ადგილზე ჩამოსვლამდე ან მათი გადაყვანის პროცესში, არც მფარველი სახელმწიფოს ან საერთაშორისო კომიტეტის წარმომადგენლების შესაძლებლობას. წითელი ჯვარი ან ნებისმიერი სხვა ჰუმანიტარული ორგანიზაცია, რომელიც დახმარებას უწევს ინტერნირებს და პასუხისმგებელია ასეთი მარაგების გადაგზავნაზე, რაც უზრუნველყოფს მიმღებთათვის მათი განაწილებას ნებისმიერი სხვა საშუალებით, რომელიც მათ ჩათვალეს შესაფერისად.

გაზიარება