აგრესიის განმარტება - გაეროს გენერალური ასამბლეის რეზოლუცია

გაეროს გენერალური ასამბლეის რეზოლუცია 3314 (XXIX) აგრესიის განმარტება მიღებულ იქნა 1974 წლის 14 დეკემბერს აგრესიის აქტის განსაზღვრის მიზნით.

​
გენერალური ასამბლეა,

იმის გათვალისწინებით, რომ გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის ერთ-ერთი მთავარი მიზანია საერთაშორისო მშვიდობისა და უსაფრთხოების შენარჩუნება და ეფექტური კოლექტიური ზომების მიღება მშვიდობისთვის საფრთხის თავიდან ასაცილებლად და აღმოსაფხვრელად და აგრესიის აქტებისა და მშვიდობის სხვა დარღვევის აღსაკვეთად,

შეგახსენებთ, რომ გაეროს წესდების 39-ე მუხლის შესაბამისად, უშიშროების საბჭო ადგენს მშვიდობისთვის ნებისმიერი საფრთხის არსებობას, მშვიდობის ნებისმიერ დარღვევას ან აგრესიის აქტს და აძლევს რეკომენდაციებს ან წყვეტს რა ზომების მიღებას. 41-ე და 42-ე მუხლების შესაბამისად საერთაშორისო მშვიდობისა და უსაფრთხოების შენარჩუნების ან აღდგენის მიზნით,

ასევე, გაიხსენეთ ქარტიით გათვალისწინებული სახელმწიფოების ვალდებულება, მოაგვარონ თავიანთი საერთაშორისო დავები მშვიდობიანი გზით, რათა საფრთხე არ შეექმნას საერთაშორისო მშვიდობას, უსაფრთხოებას და სამართლიანობას,

იმის გათვალისწინებით, რომ ამ დეფინიციაში არაფერი არ უნდა იქნას გაგებული, როგორც რაიმე სახის ზეგავლენა ქარტიის დებულებების ფარგლებს გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის ორგანოების ფუნქციებსა და უფლებამოსილებებთან დაკავშირებით,

იმის გათვალისწინებით, რომ აგრესია ძალის უკანონო გამოყენების ყველაზე სერიოზული და სახიფათო ფორმაა, რომელიც სავსეა მსოფლიო კონფლიქტის შესაძლო საფრთხით მთელი მისი კატასტროფული შედეგებით მასობრივი განადგურების იარაღის სხვადასხვა სახეობის არსებობის პირობებში, ამ ეტაპზე. აგრესია უნდა განისაზღვროს,

კიდევ ერთხელ ადასტურებს სახელმწიფოების ვალდებულებას, არ გამოიყენონ შეიარაღებული ძალა ხალხისთვის თვითგამორკვევის, თავისუფლებისა და დამოუკიდებლობის უფლების ჩამორთმევის ან ტერიტორიული მთლიანობის დარღვევის მიზნით,

კიდევ ერთხელ ადასტურებს, რომ სახელმწიფოს ტერიტორია ხელშეუხებელია და რომ ის არ უნდა იყოს, თუნდაც დროებით, სამხედრო ოკუპაციის ან სხვა სახელმწიფოს მიერ ქარტიის საწინააღმდეგო ძალის სხვა ზომების ობიექტი, და რომ ის არ უნდა იყოს შეძენის ობიექტი. სხვა სახელმწიფოს მიერ ასეთი ზომების ან მათი მუქარის შედეგად,

კიდევ ერთხელ ადასტურებს დეკლარაციის დებულებებს საერთაშორისო სამართლის პრინციპების შესახებ სახელმწიფოებს შორის მეგობრული ურთიერთობებისა და თანამშრომლობის შესახებ, გაეროს წესდების შესაბამისად,

დარწმუნებული ვარ, რომ აგრესიის დეფინიციის მიღებას ექნება შემაკავებელი ეფექტი პოტენციურ აგრესორზე, ხელს შეუწყობს აგრესიის აქტების დადგენას და მათ აღსაკვეთად ღონისძიებების განხორციელებას, ასევე ხელს შეუწყობს აგრესიის მსხვერპლთა დახმარების გაწევას. და მისი უფლებებისა და კანონიერი ინტერესების დაცვა,

იმის გათვალისწინებით, რომ, მიუხედავად იმისა, რომ ჩადენილი იყო თუ არა აგრესიის აქტი, უნდა განიხილებოდეს თითოეული ცალკეული შემთხვევის ყველა გარემოების გათვალისწინებით, მაინც სასურველია ჩამოყალიბდეს ძირითადი პრინციპები, როგორც სახელმძღვანელო ასეთი განსაზღვრისთვის,

ადასტურებს აგრესიის შემდეგ განმარტებას:

მუხლი 1

აგრესია არის სახელმწიფოს მიერ შეიარაღებული ძალის გამოყენება სხვა სახელმწიფოს სუვერენიტეტის, ტერიტორიული მთლიანობის ან პოლიტიკური დამოუკიდებლობის წინააღმდეგ, ან გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის წესდებასთან შეუსაბამო სხვაგვარად, როგორც ეს განსაზღვრულია.

განმარტებითი შენიშვნა: ამ განმარტებაში ტერმინი „სახელმწიფო“

ა) გამოიყენება აღიარების ან სახელმწიფო გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის წევრის საკითხზე ზიანის მიყენების გარეშე;

ბ) შეიცავს, საჭიროების შემთხვევაში, „სახელმწიფოების ჯგუფის“ ცნებას.

მუხლი 2

სახელმწიფოს მიერ შეიარაღებული ძალის პირველი გამოყენება ქარტიის დარღვევით არის აგრესიის აქტის, პირველ რიგში, მტკიცებულება, თუმცა უშიშროების საბჭომ შეიძლება, ქარტიის მიხედვით, დაასკვნას, რომ დადგენილება, რომ აგრესიის აქტი იყო ჩადენილი, არ იქნება გამართლებული. სხვა შესაბამისი გარემოებების გათვალისწინებით, მათ შორის იმ ფაქტის გათვალისწინებით, რომ შესაბამისი ქმედებები ან მათი შედეგები არ არის საკმარისად სერიოზული.

მუხლი 3

ნებისმიერი შემდეგი ქმედება, ომის გამოცხადების მიუხედავად, მე-2 მუხლის დებულებების შესაბამისად და შესაბამისად, კვალიფიცირდება აგრესიის აქტად:

ა) სახელმწიფოს შეიარაღებული ძალების შეჭრა ან თავდასხმა სხვა სახელმწიფოს ტერიტორიაზე, ან რაიმე სამხედრო ოკუპაცია, თუმცა დროებითი, რომელიც გამოწვეულია ასეთი შეჭრით ან თავდასხმით, ან სხვა სახელმწიფოს ტერიტორიის ან მისი ნაწილის ძალის გამოყენებით ანექსია. ;

ბ) სახელმწიფოს შეიარაღებული ძალების მიერ სხვა სახელმწიფოს ტერიტორიის დაბომბვა ან სახელმწიფოს მიერ რაიმე იარაღის გამოყენება სხვა სახელმწიფოს ტერიტორიის წინააღმდეგ;

გ) სხვა სახელმწიფოს შეიარაღებული ძალების მიერ სახელმწიფოს პორტების ან სანაპიროების ბლოკირება;

დ) სახელმწიფოს შეიარაღებული ძალების თავდასხმა სახმელეთო, საზღვაო ან საჰაერო ძალებზე, ან სხვა სახელმწიფოს საზღვაო და საჰაერო ფლოტებზე;

ე) მასპინძელ სახელმწიფოსთან შეთანხმებით მეორე სახელმწიფოს ტერიტორიაზე განლაგებული ერთი სახელმწიფოს შეიარაღებული ძალების გამოყენება, ხელშეკრულებით გათვალისწინებული პირობების დარღვევით, ან ამ ტერიტორიაზე მათი ყოფნის ნებისმიერი გაგრძელება ხელშეკრულების შეწყვეტის შემდეგ. შეთანხმება;

ვ) სახელმწიფოს აქტი, რომელიც საშუალებას აძლევს მის ტერიტორიას, რომელიც მან სხვა სახელმწიფოს განკარგულებაში გადასცა, გამოიყენოს ამ მეორე სახელმწიფომ მესამე სახელმწიფოს წინააღმდეგ აგრესიის ჩასადენად;

(ზ) სახელმწიფოს მიერ ან მისი სახელით შეიარაღებული ჯგუფების, ჯგუფების, არარეგულარული ძალების ან დაქირავებული ჯარისკაცების გაგზავნა, რომლებიც ახორციელებენ შეიარაღებული ძალის გამოყენების მოქმედებებს სხვა სახელმწიფოს წინააღმდეგ, რომლებიც ისეთი სერიოზული ხასიათისაა, როგორც ზემოთ ჩამოთვლილ ქმედებებს. ან მისი მნიშვნელოვანი მონაწილეობა მათში.

მუხლი 4

აქტების ზემოაღნიშნული სია არ არის ამომწურავი და უშიშროების საბჭომ შეიძლება დაადგინოს, რომ სხვა ქმედებები წარმოადგენს აგრესიას ქარტიის დებულებების შესაბამისად.

მუხლი 5

1. ნებისმიერი სახის მოსაზრება, იქნება ეს პოლიტიკური, ეკონომიკური, სამხედრო თუ სხვა, არ შეუძლია გაამართლოს აგრესია.

2. აგრესიული ომი არის დანაშაული საერთაშორისო მშვიდობის წინააღმდეგ. აგრესია მოითხოვს საერთაშორისო პასუხისმგებლობას.

3. აგრესიის შედეგად მიღებული არც ერთი ტერიტორიული შეძენა ან განსაკუთრებული უპირატესობა არ არის და არ შეიძლება აღიარებულ იქნეს კანონიერად.

მუხლი 6

ამ განმარტებაში არაფერი არ უნდა იქნას გაგებული, როგორც ქარტიის ფარგლების გაფართოება ან შევიწროება, მათ შორის მისი დებულებები, რომლებიც ეხება იმ შემთხვევებს, როდესაც ძალის გამოყენება კანონიერია.

მუხლი 7

ამ დეფინიციაში და, კერძოდ, მე-3 მუხლში არაფერი შეურაცხყოფს ქარტიის უფლებას თვითგამორკვევის, თავისუფლებისა და დამოუკიდებლობის შესახებ იმ ხალხების, რომლებსაც იძულებით ჩამოერთვათ ეს უფლება და მითითებულია საერთაშორისო სამართლის პრინციპების შესახებ დეკლარაციაში მეგობრული ურთიერთობებისა და მეგობრული ურთიერთობების შესახებ. თანამშრომლობა სახელმწიფოებს შორის გაეროს წესდების შესაბამისად, კერძოდ ხალხებს შორის კოლონიალური და რასისტული რეჟიმების ან უცხოური ბატონობის სხვა ფორმების ქვეშ და ამ ხალხების უფლება იბრძოლონ ამ მიზნით და მოიძიონ და მიიღონ მხარდაჭერა პრინციპების შესაბამისად. ქარტიის და ზემოაღნიშნული დეკლარაციის მიხედვით.

მუხლი 8

მათი განმარტებისა და გამოყენებისას ზემოაღნიშნული დებულებები ურთიერთდაკავშირებულია და თითოეული დებულება უნდა იქნას წაკითხული ყველა სხვა დებულების კონტექსტში.

გაზიარება