ადამიანი და ადამიანური ურთიერთობები

ადამიანთა კომუნიკაციის სამყარო

კომუნიკაცია არის ადამიანთა შორის კონტაქტების დამყარებისა და განვითარების პროცესი, რომელიც წარმოიქმნება ერთობლივი საქმიანობის საჭიროებებით და მათ შორის ინფორმაციის გაცვლის, ურთიერთქმედების ერთიანი სტრატეგიის შემუშავება, სხვა ადამიანის აღქმა და გაგება. ჩვენ ვათავსებთ შემდეგს კომუნიკაციის კონცეფციაში:

- პიროვნების ამოცნობის, ადამიანების დაახლოების (ან დაშორების) საშუალება;

- ადამიანების ორგანული და სულიერი მოთხოვნილებების დაკმაყოფილების პირობა;

- ადამიანის ცხოვრების ერთ-ერთი ფორმა;

- ადამიანების გონებრივი აქტივობის გამაძლიერებელი საშუალება;

- განათლების საშუალება.

კომუნიკაციაში გამოიყოფა სამი მხარე: კომუნიკაციური, ინტერაქტიული, აღქმითი.

კომუნიკაციის კომუნიკაბელური მხარე (ლათინური კომუნიკაცია - ”მე ვაკეთებ მას საერთო, ვაკავშირებ, მე ვუკავშირდები”) ასოცირდება ინფორმაციის, მოსაზრებების, იდეების გაცვლასთან ადამიანებს შორის შემეცნებითი და შრომითი საქმიანობის პროცესში. კომუნიკაციური პროცესის საშუალება, უპირველეს ყოვლისა, არის მეტყველება (ასევე ჟესტები, მიმიკა, პანტომიმა და ა.შ.).

კომუნიკაციის ინტერაქტიული მხარე (ინგლ. ინტერაქცია - „ურთიერთქმედება, ერთმანეთზე ზემოქმედება“) არის ურთიერთქმედების ზოგადი სტრატეგიის აგება. ადამიანს უნდა შეეძლოს განსაზღვროს, თუ როგორ აღიქვამს მას მისი კომუნიკაციის პარტნიორი ან ჯგუფი და შესაბამისად შეიმუშავოს საკუთარი ქმედებები. ადამიანებს შორის ურთიერთქმედების რამდენიმე სახეობა არსებობს, პირველ რიგში თანამშრომლობა და კონკურენცია.

კომუნიკაციის აღქმის მხარე (ლათ. აღქმა - „აღქმა“) მოიცავს ადამიანების (სხვა ადამიანები, საკუთარი თავი, ჯგუფები და ა.შ.) მიერ სოციალური ობიექტების აღქმის, გააზრებისა და შეფასების პროცესს.

პროფესიული საქმიანობის დროს საზოგადოებრივ ადგილებში კომუნიკაციას ოფიციალური ეწოდება. ოფიციალური კომუნიკაცია მოიცავს ნებისმიერ შეხვედრას, ინფორმაციის გაცვლას კოლეგებს, დაწესებულების თანამშრომლებს, თანამშრომელსა და უფროსს შორის. ოფიციალურ კომუნიკაციას აქვს საკუთარი წესები. ამ წესებს ოფიციალური ეტიკეტის წესებს უწოდებენ.

საწარმოო საქმიანობის სფეროს გარეთ ადამიანებს შორის კომუნიკაცია არ წყდება. სახლში, ქუჩაში, პარკში ხალხი ურთიერთობს ნათესავებთან და მეგობრებთან. ასეთ კომუნიკაციას არაფორმალური ეწოდება.

კომუნიკაციის ფორმები: პირდაპირი და ირიბი. პირდაპირი კომუნიკაცია ხორციელდება პირდაპირი, პირისპირ, ადამიანების შეხვედრით. პირდაპირი კომუნიკაცია ყოველთვის ორმხრივია. არაპირდაპირი ფორმა არის ადამიანთა კომუნიკაცია ინფორმაციის გაცვლის სხვადასხვა უპიროვნო საშუალებების გამოყენებით (საკომუნიკაციო საშუალებები, სამეცნიერო ან მხატვრული ნაწარმოებები). არაპირდაპირი კომუნიკაცია შეიძლება იყოს ორმხრივი, ცალმხრივი ან ირიბი. არაპირდაპირი კომუნიკაციის მაგალითი: თანაგრძნობა ხელოვნების ნაწარმოების გმირთან.

ადამიანი გუნდში

სოციალური აქტივობის პროცესში, დიალოგში მონაწილე მხარეები, ნებაყოფლობითი ურთიერთობის თვალსაზრისით, შეიძლება იყვნენ ორ განსხვავებულ პირობებში: კომუნიკაციის მონაწილეები შეიძლება იყვნენ თანაბარი ან არათანაბარი ერთმანეთის მიმართ. მხარეებს უწოდებენ თანასწორს, თუ ისინი არ არიან ერთმანეთზე დამოკიდებულნი, არ არიან ერთმანეთთან დაკავშირებული ძალაუფლების ურთიერთობებით, ანუ არ შეუძლიათ ზეწოლა მოახდინოს თანამოსაუბრეზე.

დემოკრატია კომუნიკაციაში არის თანასწორობის დამყარება ურთიერთობებში იმ ადამიანებს შორის, რომლებიც საზოგადოებაში თავიანთი პოზიციით და ძლიერი ნებისყოფით ურთიერთობის თვალსაზრისით არ არიან თანასწორნი.

თანამედროვე მენეჯმენტი გუნდის ეფექტური მუშაობისთვის აუცილებელ სამ პირობას ასახელებს: 1) ფული, 2) იერარქია, 3) ერთად მომუშავე ადამიანების კომუნიკაციის მაღალი კულტურა.

ნებისმიერი ენის გამოყენებით ადამიანებს შორის ინფორმაციის გაცვლა არის ვერბალური კომუნიკაცია, ხოლო სხვა არაენობრივი ნიშნების, სიმბოლოების, სქემების გამოყენებით - არავერბალური კომუნიკაცია.

მეტყველების კულტურა არის ზეპირი და წერილობითი ლიტერატურული ენის ნორმების ათვისება, რომლებიც განვითარდა საზოგადოების განვითარების პროცესში, უნარი გადასცეს თანამოსაუბრეს თავისი აზრები სიტყვების გამოყენების წესების შესაბამისად. ენის საშუალებები. მეტყველების კულტურა მოიცავს ყველა წესის დაცვას: სტრესის დადგმას, ფონეტიკას, გრამატიკას, სტილის გამოყენებას.

მეტყველების ეტიკეტი არის სტაბილური საკომუნიკაციო ფორმულების სისტემა არჩეული საუბრის სტილის ტონში, რაც დამოკიდებულია თანამოსაუბრეების სოციალურ როლზე და საუბრის ფორმალურობაზე ან არაფორმალურობაზე.

გაზიარება